Litania loretańska jest odmawiana i śpiewana prawie od pięciu wieków. Jej kształt zmieniał się na przestrzeni lat. To jedna z pięciu litanii oficjalnie zatwierdzonych przez Kościół do publicznego odmawiania.

Wielu osobom stała się ona bliska dzięki nabożeństwom majowym i być może dlatego otrzymała tak dużo melodii. Kiedy jest połączona ze śpiewem, nabiera jeszcze większego piękna i podniosłości. Niewątpliwie pomaga nam zbliżać się do Matki Najświętszej, poznać Ją i jeszcze bardziej kochać. Swoimi wezwaniami pokazuje, jak „wielkie rzeczy uczynił Jej Wszechmocny”. Powtarzając kolejne wersy, jesteśmy zaproszeni do kontemplowania działania Boga w życiu Maryi.

Czasami myślimy sobie: gdybym zobaczył Jezusa, byłbym bardziej wierzący, lepszy i na pewno nie taki grzeszny.

„W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia mojego; która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii św., dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar...” („Dzienniczek”, 699).

Święto Miłosierdzia Bożego ustanowiono na wyraźną prośbę Jezusa skierowaną do św. s. Faustyny. Jest jednym z najmłodszych w naszym Kościele, oficjalnie obchodzimy je dopiero od 25 lat. - Zostało ustanowione 30 kwietnia 2000 r. przez św. Jana Pawła II w dniu kanonizacji s. Faustyny - przypomina s. Maria Faustyna Ciborowska ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia z Łagiewnik.

Stacja I - Jezus powstaje z martwych

W Orędziu wielkanocnym słyszymy: „O tej to nocy napisano: a noc jako dzień zajaśnieje, oraz: noc będzie mi światłem i radością”. Nie było i nie będzie większego cudu jak zmartwychwstanie Jezusa. Ono wydarzyło się dla nas. Życie zwyciężyło śmierć! Niemożliwe było przecież, aby ona panowała nad Synem Bożym. Jego pusty grób mówi nam o tym, że dla Boga nie ma nic niemożliwego. On ma moc zniweczyć każde zło. Módlmy się, by nasz Pan wprowadził nas w tajemnicę swego zwycięstwa!

Rozmowa z dr Eweliną Parafiańską-Korybską, organistką i autorką książki „Pieśni zasłyszane. Zbiór śpiewów kościelnych i religijnych z południowego Podlasia”.

Pani Ewelino, czym są „Pieśni zasłyszane”?

To śpiewnik i jednocześnie zbiór pieśni, które udało mi się nagrać, a potem zebrać w postaci drukowanej. Jestem organistką od wielu lat. Zauważyłam, że melodie tych samych pieśni potrafią się różnić nawet w poszczególnych wsiach. To zaczęło mnie ciekawić. Punktem zwrotnym był jednak zeszyt nieżyjącej już Franciszki Koprianiuk zawierający odręcznie spisany zbiór pieśni religijnych.

Pojmowanie męskości w świecie i Kościele różni się diametralnie. Wielu współczesnym panom daleko dziś do postawy przewodnika, stróża i głowy rodziny, bo stali się zniewieściali i obojętni na to, co naprawdę ważne. Czy da się jeszcze odwrócić ten niebezpieczny trend?

Kanadyjski dziennikarz Kennedy Hall twierdzi, że jest to możliwe, choć bardzo trudne. Dzieląc się świadectwem swego życia - jako męża i ojca czwórki dzieci - pisze o duchowości katolickiej dla mężczyzn. W publikacji „Święty Józef. Pogromca duchów piekielnych” proponuje panom konkretne ćwiczenia duchowe, które mają im pomóc w stawaniu się prawdziwymi wojownikami i bohaterami - na wzór św. Józefa.

20 marca w kościele Przemienienia Pańskiego w Wisznicach uroczyście pożegnano śp. ks. prałata Jana Gogłozę, długoletniego proboszcza parafii Wisznice i dziekana dekanatu wisznickiego.

Mszy św. pogrzebowej przewodniczył bp Kazimierz Gurda. Celebracja pogrzebowa zgromadziła wielu kapłanów i wiernych. Na początku homilii ordynariusz podkreślał, że ks. J. Gogłoza posługiwał w Wisznicach aż 29 lat, najpierw przez 11 lat jako proboszcz, a potem - przez 18 - jako kapłan senior. - Ksiądz prałat w ostatnich latach odczuwał, że jego siły fizyczne słabną. Był świadomy, że jego ziemskie pielgrzymowanie kończy się, ale nie smucił się z tego powodu; przeciwnie, w ostatnich miesiącach z utęsknieniem oczekiwał na zakończenie swej ziemskiej pielgrzymki.

W Bialskim Centrum Kultury można oglądać wystawę fotograficzną obrazującą obchody Wielkiego Tygodnia na Sycylii. Autorem zdjęć jest Ryszard Domański.

Wernisaż odbył się 14 marca. Na ekspozycji pokazano 24 barwne fotografie przedstawiające słynne sycylijskie procesje pasyjne. Na zdjęciach uwieczniono zarówno grupy uczestników i pojedynczych obserwatorów, jak również wiele ciekawych detali oddających klimat tamtych wydarzeń. R. Domański od lat należy do Fotoklubu Podlaskiego. Jest laureatem wielu konkursów ogólnopolskich i międzynarodowych.