Temat kolejnego spotkania w ramach cyklu „Przekroczyć siebie” wpisał się w bieżące wydarzenia w naszym kraju.

Reakcje na atak medialny, jaki miał miejsce wobec św. Jana Pawła II, pokazały, że wiele osób w ogóle nie rozumie, czym jest Kościół. Próby przybliżenia zagadnienia podjęła się Monika Białkowska, doktor teologii fundamentalnej, dziennikarka, nazywana kruszarką klerykalnego betonu. Spotkanie miało miejsce 15 marca w auli Katolickiego Liceum Ogólnokształcącego w Siedlcach. - Temat jest bardzo na czasie, bo sami musimy odpowiedzieć sobie, czym dla nas jest Kościół - powitał gości ks. Radek Piotrowski, prezes fundacji Nieprzeciętni, która stała za organizacją wydarzenia. - Cieszy nas, że nasza praca formacyjna przynosi owoce. Słyszymy, że te spotkania są ciekawe i potrzebne, bo odpowiadacie na nasze zaproszenie. M. Białkowska swoje wystąpienie zaczęła od tego, że kiedy ludzie odchodzą z Kościoła albo udają się na „wewnętrzną emigrację”, bo są zgorszeni złem, przestępstwami w jego łonie albo mają poczucie bezsilności i bezradności, to najczęściej myślimy wtedy o Kościele, który jest tu i teraz. - A ja jestem teologiem i nie chcę, żebyśmy zatrzymywali się na Kościele wyłącznie „tu i teraz” - podkreśliła.

Zadaniem parlamentarnego zespołu ds. funkcjonowania izb lekarskich, który rozpoczął prace pod koniec stycznia tego roku, jest przyjrzenie się, jak działają i czy robią to zgodnie z obowiązującym w Polsce prawem.

Zbieranie, monitorowanie i analizowanie danych dotyczących funkcjonowania izb lekarskich oraz przygotowanie ewentualnych rekomendacji do zmian w prawie w zakresie funkcjonowania samorządu lekarskiego - to cele, jakie sobie stawia. Nowy parlamentarny zespół pierwsze posiedzenie odbył 27 stycznia. I już wywołuje spore emocje. - Celem jego powstania i działania jest potrzeba przyjrzenia się, jak funkcjonują izby lekarskie, zwłaszcza w obliczu problemów, o jakich słyszymy - tłumaczy jego przewodnicząca posłanka Anna Maria Siarkowska. - Mowa o kwestii nie tyle prób dyscyplinowania, co zastraszania lekarzy, którzy w trakcie pandemii stawali w obronie pacjentów - dodaje.

Śmierć ks. Franciszka Blachnickiego 27 lutego 1987 r. w Carlsbergu była zaskoczeniem dla wszystkich. Po latach wznowiono śledztwo w tej sprawie. Dziś wiemy, że został zamordowany.

Informację taką 14 marca przekazał Instytut Pamięci Narodowej. Śmierć kapłana nastąpiła na skutek zabójstwa poprzez podanie ofierze śmiertelnych substancji toksycznych. Wykazały to czynności procesowe przeprowadzone w Polsce oraz na terenie Niemiec, Austrii i Węgier przez Oddziałową Komisję Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Katowicach. „Nie ulega żadnym wątpliwościom dziś, w wyniku prowadzonego bardzo skrupulatnie śledztwa, że ks. Franciszek Blachnicki został zamordowany, został otruty. (...) Śledztwo (...) pozwoliło dzisiaj w sposób kategoryczny dojść do tego punktu, który pozwala na brutalną prawdę, że ks. Franciszek Blachnicki był kolejną ofiarą systemu komunistycznego, ofiarą, która padła dlatego, że prowadził piękną działalność duszpasterską.

Księga wyłożona w siedleckiej katedrze przed obrazem sługi Bożego bp. Ignacego Świrskiego zapełnia się prośbami o wstawiennictwo, ale też podziękowaniami za otrzymane łaski.

Od 2018 r. trwa proces beatyfikacyjny bp. Ignacego Świrskiego. I choć zmarł w opinii świętości, do wyniesienia go na ołtarze niezbędne są dowody i świadectwa. Jak zauważa postulator procesu beatyfikacyjnego ks. dr Mariusz Świder, bp I. Świrski, zabiegając o  pobożność księży, powtarzał często, że najlepszym narzędziem w walce z bezbożnością tego świata jest osobista świętość kapłana. I do takiej świętości sam też dążył. Bp Ignacy dał się również zapamiętać jako osoba niezwykle wrażliwa na potrzeby biednych i pokrzywdzonych, nic więc dziwnego, że dziś ludzie z chęcią proszą go o wsparcie w codziennych problemach, zarówno tych małych, jak i dużych. Ostatni wpis w katedralnej księdze pochodzi z 9 marca i stanowi podziękowanie za opiekę kapłana: „Czuję Twoją obecność w moim zmaganiu z trudnościami, jakie mnie spotykają w codziennym życiu. O wiele mi lżej znosić wszelkie problemy, mając takiego orędownika”.

W Grali Dąbrowiźnie powstanie centrum opiekuńczo-mieszkalne. To odpowiedź władz gminy na potrzeby mieszkańców.

Do naszej redakcji przyszedł list od p. Michała Baltazara Serafinowicza, który zwrócił uwagę na los budynku przy ul. J. Piłsudskiego 25 w Białej Podlaskiej.

Niestety, zabytkowy dom w najbliższych dniach zniknie z krajobrazu miasta. Apel rozpoczyna się słowami: „Zwracam się do Państwa z zapytaniem w sprawie, która budzi mój głęboki niepokój. (…) Przedmiotem zmartwienia jest mianowicie stary, drewniany dom przy ul. Marszałka Józefa Piłsudskiego 25 na rogu z ul. Garncarską (drugie skrzydło domu leży przy ul. Garncarskiej 16), który będąc stałym elementem krajobrazu miasta od końca XVIII wieku, od wielu dekad nie był remontowany, a ostatnio pojawiły się pogłoski o planowanej jego rozbiórce.

Rola kobiety zmieniła się na przestrzeni lat, ale trudno nie zauważyć, że obowiązków paniom przybyło. Jednak w większości to one same podejmują nowe wyzwania i świetnie sobie z nimi radzą.

Choć nikt nie zmusza kobiet do podejmowania kolejnych wyzwań, panie chętnie sięgają wyżej i dalej. - Z gospodyni, od której wymagało się wyjścia za mąż, macierzyństwa i dbania o domowe ognisko, stała się przedsiębiorcza, odważna oraz niezależna - zauważa Barbara Soszyńska, p.o. dyrektor Gminnego Ośrodka Kultury w Mokobodach z siedzibą w Skupiach. - Obecnie od kobiet wymaga się znacznie więcej niż dawniej, a one te wymagania… sukcesywnie spełniają. Współczesne kobiety są bardzo ambitne, niezależne, posiadają świetne wykształcenie, dbają o siebie i swoje zdrowie. Mocno wierzą we własne możliwości - dodaje, podkreślając, że coraz więcej jest kobiet świadomych.

Rozmowa z Wojciechem Konończukiem, dyrektorem Ośrodka Studiów Wschodnich im. Marka Karpia.

Prezydent USA Joe Biden zaskoczył wszystkich, pojawiając się w Kijowie. To był dobry ruch?

To rzeczywiście było zaskoczenie, ale też świetny ruch. Z jednej strony Joe Biden pokazał, że jest bardzo odważnym człowiekiem, bo jego służby nie były w stanie zapewnić mu tam pełnego bezpieczeństwa. Z drugiej strony wysłał ważny sygnał do Rosji, mówiący: nie wygracie tej wojny, ale też do społeczeństwa ukraińskiego, podbudowując morale Ukraińców, którzy od roku są w bardzo trudnej sytuacji.

Rehabilitacja fizyczna, wsparcie żywieniowe, psychologiczne oraz modyfikacja stylu życia - to elementy terapii, jaką zostaną objęci pacjenci onkologiczni w ramach poradni prehabilitacyjnej Siedleckiego Centrum Onkologii.

- Wszystkie nasze działania podejmujemy z myślą o dobru pacjentów - tłumaczy zamysł inicjatywy dr n. med. Joanna Kozłowiec, zastępca dyrektora Siedleckiego Centrum Onkologii. Stąd pomysł uruchomienia nowej usługi dla pacjentów onkologicznych. - Prehabilitacja to kompleksowe działanie mające na celu przygotowanie pacjenta, który otrzymał diagnozę, by mógł przejść cały cykl opieki leczenia zachowawczego czy zabiegowego jak najlepiej - tłumaczy. Uroczyste otwarcia poradni miało miejsce 23 lutego. To pierwsza tego typu poradnia w województwie mazowieckim i nie jest kontraktowana z NFZ.

Ich doświadczenie życiowe, wiedza i pomysły to skarbnica. Tylko od włodarzy zależy, czy zechcą z niej czerpać.

O ile podczas wyborów kandydaci na różne stanowiska pamiętają o każdej grupie społecznej, po zdobyciu upragnionego mandatu często się to zmienia. Senioralne rady mają być organami, które przypominają włodarzom o tym, że starsi mieszkańcy również mają swoje potrzeby, a także pomysły, jak ulepszyć życie mieszkańców. Ich powoływanie ułatwił art. 5c ustawy o samorządzie gminnym. W myśl przepisów rada seniorów to ciało o charakterze konsultacyjnym, doradczym i inicjatywnym. W jej skład powinni wchodzić przedstawiciele podmiotów działających na rzecz osób starszych, w szczególności organizacji pozarządowych oraz prowadzących uniwersytety trzeciego wieku. Mimo to w Polsce funkcjonuje zaledwie ok. 350 rad seniorów na 2477 gmin. By to zmienić, rząd uchwalił nowelizację, w myśl której samorządy mają obowiązek powoływania takich rad, jeśli z wnioskiem wystąpi odpowiednia liczba osób.