Przepięknie śpiewał kolędy

Był lubianym proboszczem, troszczył się o parafian - stwierdza Józef Ojcewicz ze wsi Hrud, gdzie w latach 2003-2013 posługiwał ks. Czesław. Pan Józef pamięta do dziś słowa ks. bp. Zbigniewa Kiernikowskiego, które skierował do wiernych parafii Zwiastowania NMP podczas uroczystości przywitania nowego proboszcza. Biskup mówił o okazywaniu szacunku względem nowego kapłana i zaufaniu; tłumaczył, „wówczas on przylgnie do was”. Drogi pana Józefa i ks. Czesława często się ze sobą schodziły w czasie tych dziesięciu lat, kiedy kapłan posługiwał w Hrudzie.

- Byłem w radzie parafialnej, miałem częsty kontakt z proboszczem. Niemal co roku przyjeżdżał do mojego domu na wielkanocne śniadanie albo odwiedzał nas przed Pasterką. Miał ze sobą gitarę, a po posiłku zwykł mówić: „za gościnkę trzeba pograć”. Grał i śpiewał, mówił wiersze. Przepięknie śpiewał kolędy, aż żal, że nie zdążyliśmy nagrać księdza - wspomina J. Ojcewicz. Ponieważ mieszka na skraju wsi, kolęda zawsze rozpoczynała się od jego domu i to u niego czekał na kapłana poczęstunek.

W trakcie rozmów i zrodziły się ważne inicjatywy w parafii. - Ks. Czesław był czcicielem Matki Bożej Fatimskiej, a w związku z tym, że byłem w portugalskim sanktuarium, dopytywał o różne sprawy - wyznaje pan Józef. - Zorganizował w parafii peregrynację figury Matki Bożej Fatimskiej. Codziennie w kościele była sprawowana Msza św., następnie rodziny odczytywały prośby i podziękowania do Maryi i przyjmowały kolejno figurę do domów. Kolejnym wyzwaniem proboszcza była organizacja pielgrzymek, np. do Kodnia, Szpak, Woli Gułowskiej, w trakcie których towarzyszył nam śpiew i nieodłączna gitara ks. Czesława. Byliśmy też w Wilnie, a pragnieniem księdza było odprawienie Mszy św. przed wizerunkiem Matki Bożej Ostrobramskiej, co też się dokonało. Odbyliśmy kilkadziesiąt pielgrzymek i z każdej wracaliśmy cali i zdrowi - mówi pan Józef. Jest przekonany, że to dzięki modlitwom odmawianym w trakcie podróży autokarem oraz błogosławieństwie, jakiego przed każdym wyjazdem udzielał proboszcz w rodzimej parafii nikomu nie stało się nic złego.

- Był wspaniałym, wrażliwym i rodzinnym człowiekiem - tak o swoim proboszczu mówi organista Andrzej Borysewicz. – W przerwach między nabożeństwami często zapraszał mnie na herbatę, była okazja do rozmów. Otrzymałem od księdza wiele śpiewników, a że obaj bardzo lubiliśmy śpiew, wspólnie przygotowywaliśmy młodzież ze scholi. Ksiądz Czesław cenił nabożeństwo Drogi krzyżowej, w sposób szczególny modlił się za misjonarzy. Po śmierci księdza, przez cały listopad modliłem się na Różańcu wraz z żoną o spokój jego duszy. Pozostanie na zawsze w mojej pamięci - wyznaje Borysewicz.

Świątynia wypiękniała

Jako proboszcz parafii św. Maksymiliana Kolbego w Brzozowicy Dużej ks. Czesław posługiwał od 2013 r. Zmarł na plebanii 27 października. O siedmioletniej posłudze mówił podczas Mszy św. żałobnej 4 listopada w imieniu rady parafialnej Rafał Matejek. Przypomniał inicjatywy, które zrealizował ks. Czesław, m.in. instalację nowego witrażu z wizerunkiem św. Maksymiliana i pozyskanie relikwii tego świętego, a także nowych obrazów: św. Jana Pawła II i św. Siostry Faustyny, odrestaurowanie parkanu przy kościele i przeprowadzenie prac remontowych na plebanii oraz zakup organów. - Dokonał tak wiele, że trudno sobie dziś wyobrazić kościół parafialny bez śladów jego dłoni - wspominał zmarłego proboszcza. - Dzięki jego zaangażowaniu nasza świątynia wypiękniała wewnątrz i na zewnątrz, a parafia zyskała wiele łask w wymiarze duchowym i materialnym.