Jubileusz parafii

22 maja 2019 r.

Na chwałę Pana

Parafia Świętej Rodziny i św. Apostołów Piotra i Pawła w Sobolewie obchodzi w tym roku 100-lecie istnienia. W niedzielę 19 maja jubileuszowym uroczystościom przewodniczył biskup pomocniczy diecezji siedleckiej Piotr Sawczuk, który m.in. poświęcił nowe organy i tablicę pamiątkową.

Współkoncelebransami byli kanclerz kurii ks. kan. Jan Babik i proboszcz parafii ks. kan. Andrzej Oworuszko, który przypomniał, że parafia została erygowana 27 kwietnia 1919 r. przez ówczesnego biskupa podlaskiego Henryka Przeździeckiego. - Początkowo jej życie religijne koncentrowało się wokół drewnianego kościoła, którego podstawą była kaplica z 1781 r. Rozbudowę kaplicy rozpoczął w 1915 r. ks. Leon Kalinowski, organizator życia parafialnego jeszcze przed formalnym utworzeniem parafii. Podczas wizytacji parafii w 1949 r. ówczesny biskup podlaski I. Świrski wypowiedział słowa o potrzebie budowy nowego kościoła. Myśl bp. Świrskiego podjął w 1981 r. ks. Marian Pyrka, a w 1984 r. wmurowano kamień węgielny, który wyjęty był z grobu św. Piotra i pobłogosławiony przez Jana Pawła II. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Pożegnanie o. Franciszka

22 maja 2019 r.

I tak się trudno rozstać...

O. Franciszek Bok OMI pożegnał się z parafią św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Siedlcach (został oddelegowany do tworzenia nowej parafii w diecezji opolskiej). Podczas Mszy św. sprawowanej 12 maja wdzięczni parafianie dziękowali proboszczowi za ośmioletnią posługę.

Jako parafianie św. Teresy mieliśmy to szczęście, że dobry Bóg przysłał nam takiego - pozostającego we wdzięcznej pamięci - człowieka. Najpierw na krótko - w 2006 r. jako wikariusza i prefekta w Publicznym Gimnazjum nr 6, a potem - też, niestety, na krótko - jako proboszcza parafii. W 2006 r. o. Franciszek został rzucony na głęboką wodę - miał przygotować uczniów do przyjęcia sakramentu bierzmowania; rozbudzić w młodych przechodzących „okres burzy i naporu” miłość do Boga. Ojcu się to udało, bo nie tylko prostował ich światopoglądowe i emocjonalne ścieżki, ale także budził sympatię i uznanie dla swojej osoby - cieszył się autorytetem. Pamiętam, że w dniu, kiedy żegnał się z parafią, uczniowie jednej z klas uczcili ukończenie szkoły ogniskiem. Wszyscy jednak przyjechali na Mszę św., aby być ze swoim katechetą. Młodzi pamiętają, że późnym wieczorem o. Franciszek dołączył do nich na godzinę czy dwie, mimo że tuż przed wyjazdem miał z pewnością wiele innych obowiązków. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS