Tego samego dnia, gdy obchodzono uroczystość w Drelowie, sztab komendy Legionów nocował w Żerocinie, w dworze Michałowskiego, a część I Brygady w byłej szkole rosyjskiej.

Oficer łączności I Brygady por. S. Żmigrodzki zapisał, że szkoła była zapełniona prawosławnymi książkami o treści agitacyjnej, przeznaczonymi dla dzieci byłych unitów. Tu, w Żerocinie, gdy przybyli przedstawiciele NKN Stanowski i Sokolnicki, obchodzono pierwszą rocznicę powstania Legionów. 16 sierpnia 1915 r. Niemcy zajęli Sokołów Podlaski i Sterdyń, 9 Armia ks. Leopolda Bawarskiego sforsowała Bug k. Drohiczyna, a 17 KP z 4 Armii austro-węgierskiej zajął Janów Podlaski. Niestety, dowódca niemiecki potraktował mieszkańców Janowa jak Rosjan i obawiając się jakiegoś sabotażu, kazał zatrzymać dziekana, ks. Kalickiego, i miejscowego rabina jako zakładników. W kościele Świętej Trójcy i w cerkwi urządzono prowizoryczne szpitale polowe. Tego dnia I Brygada Legionów przekroczyła linię kolejową Międzyrzec - Biała i pod wsią Dołha zbudowała przeprawę przez rzekę Krzna.

Jubileusz 200 lat istnienia diecezji siedleckiej prowokuje nas do tego, żebyśmy sięgnęli do naszej historii, do naszych korzeni, byśmy w tworzącej się historii potrafili dostrzec działanie Pana Boga” - mówił na zakończenie sympozjum naukowego „Z dziejów diecezji siedleckiej” bp Kazimierz Gurda, ordynariusz siedlecki.

Konferencja poświęcona historii diecezji siedleckiej jest jednym z wydarzeń poprzedzających oficjalne rozpoczęcie obchodów jej 200-lecia, które będzie miało miejsce 8 grudnia, w święto Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny. Podczas sympozjum, które odbyło się 25 listopada w Wyższym Seminarium Duchownym w Opolu Nowym, wystąpiło 12 prelegentów reprezentujących różne instytucje. Uczestników w imieniu organizatorów przywitali: ks. kan. dr Piotr Paćkowski, rektor Wyższego Seminarium Duchownego, i dr Rafał Dmowski, dyrektor Archiwum Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach. Obrady rozpoczęło wystąpienie ks. prałata Bernarda Błońskiego, dyrektora Archiwum Diecezjalnego, poświęcone organizacji diecezji siedleckiej (podlaskiej) w XIX i XX w. Cezurę czasową stanowiły dwie daty: 1818 i 1992 r. Pierwszą wyznacza wydanie przez papieża Piusa VII bulli „Ex imposita Nobis”, dotyczącej organizacji Kościoła w Królestwie Polskim, a drugą - bulla Jana Pawła II „Totus Tuus Polonie Populus”, wprowadzająca nowy podział administracyjny Kościoła w Rzeczpospolitej Polskiej.

Śp. ks. kan. Jan Kurowski przeżył prawie 92 lata, z czego w kapłaństwie 64. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 24 listopada w suchożebrskiej parafii pw. Marii Magdaleny, rodzinnej parafii kapłana wywodzącego się z Brzozowa.

Mszy św. pogrzebowej przewodniczył biskup pomocniczy diecezji siedleckiej Piotr Sawczuk. Zmarłego żegnali licznie przybyli kapłani diecezji siedleckiej i drohiczyńskiej, rodzina, a także przedstawiciele parafii, w których posługiwał, i przedstawiciele samorządów. W homilii, odwołując się do pytania postawionego w odczytanym w liturgii słowa Liście do Rzymian „Któż nas może odłączyć od miłości Chrystusowej?”, przyznał: - Śp. ks. kan. Jan Kurowski był mocno przekonany, że to miłość Chrystusa jest kotwicą nadziei ratującą życie. Przez 64 lata służył wielkiej sprawie otwierania ludzi na Bożą miłość. Teraz zaś, dożywszy sędziwego wieku, odchodzi na wieczny odpoczynek. Jesteśmy przekonani, że widzi naocznie to, czym żył i co głosił jako kapłan: że jest życie sięgające poza grób, że są otwarte ramiona miłosiernego Boga, który czeka i raduje się z przybycia każdego wiernego syna. - Wiara usuwa lęk - podkreślił bp P. Sawczuk w dalszej części rozważań, mówiąc o ludzkich obawach związanych z końcem ziemskiego życia. To dzięki wierze i nauce Kościoła wiemy, że w domu niebieskim, do którego przechodzimy, zastaniemy przygotowaną dla nas obfitą ucztę i pełnię radości. Zapowiedzią i przedsmakiem tej uczty jest Eucharystia.