Wszystko, co robię, robię dla Chrystusa

Motywacja podejmowanych działań jest bardzo istotnym elementem w życiu chrześcijanina, a szczególnie zaangażowanego w Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży. Przekonywał o tym asystent generalny KSM ks. Zbigniew Kucharski, który 7 grudnia spotkał się z liderami stowarzyszenia diecezji siedleckiej, przypominając główne kierunki ich służby.

Ks. Kucharski w konkretny sposób przedstawił zasady funkcjonowania KSM, podzielił się swoim doświadczeniem i wskazał kierunki podejmowanych działań. Poradził, jak efektywniej prowadzić narady i zebrania zarządu, jak skuteczniej działać i realizować duże akcje. Skłonił do refleksji nad zachowaniem w chwilach kryzysu i pokazał zależności między organizacją katolików a organizacja katolicką. Zaznaczył wartość formacji ludzkiej i duchowej. – Świat ma swoje wymogi, a my jesteśmy posłani do tego świata – zakończył spotkanie krajowy asystent generalny KSM.

– Szkolenie z ks. Kucharskim umocniło moje poczucie odpowiedzialności za KSM – przyznaje Karolina i dodaje: – Ta wspólnota nie jest konieczna do zbawienia i nie jest dla wszystkich, jak mówił ks. Zbigniew. Skoro Bóg powołał mnie tu, do konkretnej funkcji, mam wszystko robić, jak najlepiej, aby rozwijać siebie i KSM. Muszę być jego menadżerem, mocnym duchowo i intelektualnie.

Podczas spotkania poruszono temat rozwoju duchowego i intelektualnego. – Mamy być świadomymi KSM-owiczami, katolikami i obywatelami – podsumowuje Karolina.

KSM jest organizacją, która ma na celu formowanie młodych, kształtowanie ku dojrzałej osobowości. W swoim zamyśle ma wychodzenie młodych do młodych i podejmowanie działań dla młodych. Jest organizacją apostolską, która oddziaływuje na środowisko poza kościołem, w szkołach i na uczelniach, która uczy odpowiedzialności za siebie i innych. Koniecznym warunkiem do realizacji tego celu jest formacja duchowa młodych, bez której nie byłoby prawdziwego apostolstwa. Swoje zadania KSM realizuje w oparciu o zasadę „widzieć – ocenić – działać”. Dostrzec potrzebę, ocenić szanse i możliwości oraz podjąć konkretne działanie. Przy planowaniu nie ważne są osobiste upodobania, ale sensowność potrzeby. Wszystko co robię, robię dla Jezusa Chrystusa!

IT

(xaa)