Nie tylko dla siebie

Bez niego nie byłoby religii w szkołach, Jasnogórskich Ślubów Narodu Polskiego czy Papieża Polaka. Po 30 latach trwania procesu beatyfikacyjnego papież Franciszek ogłosił uznanie cudu za wstawiennictwem sługi Bożego kard. Stefana Wyszyńskiego.

Decyzja papieża z 4 października 2019 r., na mocy której upoważnił Kongregację Spraw Kanonizacyjnych, by ogłosiła dekret o cudzie, oznacza zakończenie procesu wyniesienia na ołtarze kolejnego Polaka. Wkrótce poznamy datę i miejsce uroczystości beatyfikacyjnych. Cud, jaki stał się uwieńczeniem starań o uznanie świętości kard. S. Wyszyńskiego, miał miejsce w Polsce, w archidiecezji szczecińsko- kamieńskiej, w 1988 r. 19-latka, która zachorowała na nowotwór tarczycy, mimo złych rokowań przeszła rozległą operację usuwającą zmiany nowotworowe oraz dotknięte przerzutami węzły chłonne. Po pewnym czasie polepszenia jej stan zdrowia pogorszył się, zaś w gardle powstał guz, który powodował duszenie się. 14 marca 1989 r., po intensywnych modlitwach za wstawiennictwem kard. Wyszyńskiego, nastąpił przełom. Kolejne badania prowadzone w gliwickim Instytucie Onkologii, potwierdzały dobry stan kobiety. W ciągu 30 lat nie stwierdzono u niej nawrotu nowotworu. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Bez niego nie byłoby religii w szkołach, Jasnogórskich Ślubów Narodu Polskiego czy Papieża Polaka. Po 30 latach trwania procesu beatyfikacyjnego papież Franciszek ogłosił uznanie cudu za wstawiennictwem sługi Bożego kard. Stefana Wyszyńskiego. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Kiedy przychodzi Maryja

Określenie choćby przybliżonej liczby objawień maryjnych w dwutysiącletniej historii chrześcijaństwa nie jest możliwe. Różne źródła podają rozmaite dane: od 900 do 21 tys. świadectw takich fenomenów, spośród których Kościół uznał zaledwie około 70. Dlaczego tak niewiele? Ponieważ z wielką pokorą i ostrożnością podchodzi do takich spraw.

Objawienia Matki Bożej są jednymi ze szczególnych i interesujących zdarzeń historii chrześcijańskiej, zwłaszcza ostatnich dwóch wieków. Od Europy po Azję, od Afryki po Amerykę, każdy kontynent ma swoją historię objawień maryjnych - podkreśla Daniela Del Gaudio, włoska zakonnica ze Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Immacolatine, zarazem wykładowca teologii dogmatycznej w Instytucie Nauk Teologicznych w Benevento, autorka książki pt. „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie. Objawienia maryjne od starożytności po czasy współczesne”, zabierając czytelników w wyjątkową podróż do 24 miejsc, gdzie ukazała się Maryja. Obok najczęściej odwiedzanych przez pielgrzymów Guadalupe, Lourdes czy Fatimy są też miejscowości mniej znane, jak Szydłowo na Litwie, La-Vang w Wietnamie, Champion w USA, Akita w Japonii czy Cuapa w Nikaragui. Z Polski autorka wybrała Licheń. Aby ukazać nieprzypadkowość objawień, przy każdym z nich ukazuje ówczesne uwarunkowania społeczne. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Określenie choćby przybliżonej liczby objawień maryjnych w dwutysiącletniej historii chrześcijaństwa nie jest możliwe. Różne źródła podają rozmaite dane: od 900 do 21 tys. świadectw takich fenomenów, spośród których Kościół uznał zaledwie około 70. Dlaczego tak niewiele? Ponieważ z wielką pokorą i ostrożnością podchodzi do takich spraw. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Niech liczy się każdy dzień!

Rozmowa z ks. Pawłem Siedlanowskim, założycielem i dyrektorem Siedleckiego Hospicjum Domowego dla Dzieci

Nasza najmłodsza pacjentka Natalka ma 3,5 roku, najstarsza Wiktoria - 17 lat. Najczęściej trafiają do nas dzieci z chorobami genetycznymi, neurodegeneracyjnymi wtedy, gdy leczenie przyczynowe jest już zakończone. Naszym zadaniem jest zapewnienie im maksymalnego komfortu życia, funkcjonowania, a także pomoc rodzinie, która przejawia się na różne sposoby. Stosunkowo mało jest chorób nowotworowych - może dlatego, że na tym etapie rozwoju istnieje spora szansa na ich wyleczenie. Aby chore dziecko mogło do nas trafić, konieczne jest skierowanie od lekarza prowadzącego, zaś choroba musi być ujęta w katalogu tzw. ICD-10. Na naszej stronie internetowej www.hospicjumsiedlce.pl jest to wszystko dokładnie wyjaśnione. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Rozmowa z ks. Pawłem Siedlanowskim, założycielem i dyrektorem Siedleckiego Hospicjum Domowego dla Dzieci więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Rozwinąć skrzydła

Bycie stypendystą motywuje mnie do osiągnięcia czegoś więcej niż tylko wysokiej średniej. Pozwala rozwinąć skrzydła, abym wkrótce mogła samodzielnie szybować - mówi Sylwia Baran, stypendystka Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia”.

Od 2001 r., w niedzielę poprzedzającą rocznicę wyboru Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową, obchodzony jest Dzień Papieski. W tym roku przypada on 13 października, a hasło, które mu przyświeca brzmi: „Wstańcie, chodźmy!”. Obchody poświęcone kultywowaniu pamięci o Janie Pawle II odbywają się na różnych płaszczyznach. Wierni gromadzą się na Mszach św., biorą udział w licznych dyskusjach, sympozjach, spotkaniach, koncertach czy wystawach. Dzień Papieski niesie za sobą także wymiar charytatywny i społeczny. Fundacja „Dzieło Nowego Tysiąclecia” od 19 lat prowadzi program stypendialny wyrównujący szanse edukacyjne młodzieży pochodzącej z małych miejscowości. - Tworząc tę fundację, myśleliśmy o czasach, kiedy Jana Pawła II już z nami nie będzie. Papież potrafił wiele uczynić, żeby Ewangelia była znana na całym świecie. Wiedzieliśmy jednak, że problem pojawi się gdy papieża zabraknie - powiedział kard. Kazimierz Nycz, metropolita warszawski, przewodniczący rady Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia”, podczas konferencji zapowiadającej tegoroczne obchody Dnia Papieskiego. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Bycie stypendystą motywuje mnie do osiągnięcia czegoś więcej niż tylko wysokiej średniej. Pozwala rozwinąć skrzydła, abym wkrótce mogła samodzielnie szybować - mówi Sylwia Baran, stypendystka Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia”. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Misja w dżungli

W mieście nie było księdza. Nie istniały żadne formy duszpasterstwa. Kościół niby stał - murowany, ale bez dachu, drzwi i okien. Pamiętam, że usiadłem na murze z plecakiem i myślałem: „Boże, gdzieś Ty mnie zesłał?” - wspomina misjonarz.

Pochodzący z Ostrowa Lubelskiego ks. Grzegorz Sagan misjonarzem jest od 19 lat. Do Peru - państwa w zachodniej części Ameryki Południowej, gdzie do dziś posługuje - wyjechał jako kleryk i tam przyjął święcenia kapłańskie. - Wstąpiłem do Zgromadzenia Oblatów św. Józefa w Warszawie. Myśl o pracy na misjach towarzyszyła mi, odkąd pamiętam... - przyznaje. - Brakowało jednak odwagi. Kolega doradził, że jeśli nie zaryzykuję, będę żałował. Wyjechałem i… nie żałuję - podkreśla. Języka hiszpańskiego ks. Grzegorz uczył się samodzielnie „od zera”. - Nie przechodziłem żadnej formacji misyjnej. Miałem jednak szczęście poznawać kulturę i zwyczaje tego kraju, a przede wszystkim uczyć się duszpasterstwa m.in. przy ks. Józefie Walijewskim, Amerykaninie polskiego pochodzenia, bardzo zasłużonym w 40-letniej pracy misyjnej. Aktualnie toczy się jego proces beatyfikacyjny. Pamiętam, że kiedy dziennikarze BBC przyjechali do Peru, by zrobić o nim reportaż, zapytali, czy gdyby jeszcze raz mógł wybierać, podjąłby podobną decyzję. Odpowiedział, że postąpiłby dokładnie tak samo. I ja też tak myślę… - wyznaje. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

W mieście nie było księdza. Nie istniały żadne formy duszpasterstwa. Kościół niby stał - murowany, ale bez dachu, drzwi i okien. Pamiętam, że usiadłem na murze z plecakiem i myślałem: „Boże, gdzieś Ty mnie zesłał?” - wspomina misjonarz. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Dzień radości

Po 33 latach od powstania parafii i trzynastu latach budowy, 6 października w parafii Chrystusa Miłosiernego w Dęblinie odbyła się konsekracja świątyni, która wzniesiona została dzięki wysiłkowi parafian i księży proboszczów: śp. ks. kan. Jana Romaniuka i ks. kan. Andrzeja Kani. Mszy św. przewodniczył ordynariusz siedlecki który dokonał konsekracji świątyni.

Eucharystię św. wraz z bp. Kazimierzem Gurdą celebrowało około pięćdziesięciu kapłanów. Na wspólnej modlitwie obecnych było bardzo wielu parafian, którzy własną pracą przyczynili się do budowy świątyni oraz upiększania jej wnętrza. Ksiądz biskup pokropił wodą święconą ołtarz oraz mury świątyni, a w homilii powiedział m.in., że 6 października jest dla wspólnoty parafialnej dniem radości. O budowie kościoła myśleli i do jej rozpoczęcia przygotowywali kolejni proboszczowie. Pierwszym był ks. kan. Józef Brzozowski, który w 1986 r. organizował parafię i na jej potrzeby przeniósł kaplicę z dęblińskiej parafii św. Piusa V. Kontynuowali jego pracę duszpasterską księża Franciszek Hołda i Wiesław Wyrzykowski. - Wybudowany kościół jest wynikiem wieloletniego wysiłku parafian i księży proboszczów: śp. ks. kan. Jana Romaniuka i ks. kan. Andrzeja Kani. Śp. ks.. J. Romaniuk w roku 2006 budowę kościoła wraz z parafianami rozpoczął i wcale nie było łatwo. Po dziesięciu latach pracy kościół w stanie surowym był gotowy. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Po 33 latach od powstania parafii i trzynastu latach budowy, 6 października w parafii Chrystusa Miłosiernego w Dęblinie odbyła się konsekracja świątyni, która wzniesiona została dzięki wysiłkowi parafian i księży proboszczów: śp. ks. kan. Jana Romaniuka i ks. kan. Andrzeja Kani. Mszy św. przewodniczył ordynariusz siedlecki który dokonał konsekracji świątyni. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Odwaga, wiara, stałość

Cnota męstwa ma dwa wymiary - to odwaga mierzenia się z problemami, ale też wytrwałość, tj. trwanie i wierność - wskazanie dla uczestników IX Diecezjalnej Pielgrzymki Mężczyzn odbywającej się w tym roku pod hasłem „Bądź odporny jak uderzone kowadło” wybrzmiało bardzo dobitnie.

Do sanktuarium bł. Męczenników Podlaskich, które od lat jest miejscem wspólnej modlitwy przedstawicieli kilku pokoleń mężczyzn naszej diecezji, w niedzielę 6 października przyjechało ponad tysiąc osób - zarówno w zorganizowanych grupach, autokarami i motocyklami, jak też indywidualnie. Jak co roku, w programie znalazły się konferencje, modlitwa różańcowa i Eucharystia. O. prof. Andrzej Derdziuk, kapucyn, pracownik Katedry Teologii Moralnej Społecznej w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, w swoim wystąpieniu mówił, jak współczesny facet ma stawiać czoła problemom, które niesie życie. - W teologii moralnej cnota męstwa ma dwa wymiary. Pierwszy to odwaga, charakterystyczna dla facetów. Druga forma męstwa to wytrwałość, czyli trwanie i wierność, której zdecydowanie więcej mają kobiety. Nowe sytuacje mężczyzna traktuje jak wyzwanie, natomiast codzienne obowiązki nudzą się. Niestety nasza kultura mówi nam: jeśli nie zafundujesz sobie czegoś nowego, to jesteś stary, tradycyjny - zauważył. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Cnota męstwa ma dwa wymiary - to odwaga mierzenia się z problemami, ale też wytrwałość, tj. trwanie i wierność - wskazanie dla uczestników IX Diecezjalnej Pielgrzymki Mężczyzn odbywającej się w tym roku pod hasłem „Bądź odporny jak uderzone kowadło” wybrzmiało bardzo dobitnie. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Genealog - to brzmi dumnie

Na spotkania Koła Genealogicznego przychodzą historycy amatorzy. Nie ma dla nich przeszkód w docieraniu do dokumentów, które mogą rzucić światło na losy ich rodziny. A „rąbanie drzewa” - jak żartobliwie mawiają o mozolnej pracy genealoga - to sama przyjemność.

Koło Genealogiczne zawiązało się przy radzyńskim oddziale Archiwum Państwowego 19 listopada 2018 r. W spotkaniach, które odbywają się raz w miesiącu, zwykle w poniedziałek, bierze udział stała grupa bywalców, jak też zapraszani goście czy ci, którzy przybierając się do uporządkowania wiadomości o historii swojej rodziny, chcą liznąć wiadomości o warsztacie pracy genealoga. Przyjść może każdy. Należąca do klubu Małgorzata Niewęgłowska-Krawczyk swoją przygodę z genealogią zaczęła trzy lata temu. - Ciekawość i wewnętrzna potrzeba sprawiły, że pewnego dnia zaczęłam wpisywać w wyszukiwarkę internetową nazwiska i miejscowości związane z moją rodziną. Przez przypadek trafiłam na stronę www.lubgens.eu, a potem na stronę www.szukajwarchiwach, i z zaskoczeniem zobaczyłam, że jest tam mnóstwo informacji - wspomina swoje pierwsze kroki i dodaje, że każde kolejne odkrycie dotyczące przodków dosłownie uskrzydlało ją do dalszych poszukiwań, m.in. w radzyńskich Archiwum Państwowym. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Na spotkania Koła Genealogicznego przychodzą historycy amatorzy. Nie ma dla nich przeszkód w docieraniu do dokumentów, które mogą rzucić światło na losy ich rodziny. A „rąbanie drzewa” - jak żartobliwie mawiają o mozolnej pracy genealoga - to sama przyjemność. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Przy Kopcu Chwały

Bitwa pod Wytycznem była walką o honor polskiego żołnierza z przeważającymi siłami wroga. W miejscu, w którym została stoczona, znajduje się cmentarz, gdzie spoczywają polegli. Jest również symboliczny kopiec upamiętniający bohaterskich żołnierzy KOP.

Co roku obchody rocznicy bitwy organizuje Instytut Pamięci Narodowej oraz Komenda Nadbużańskiego Oddziału Straży Granicznej w Chełmie. Uroczystości rozpoczęły się 1 października na terenie Komendy NOSG w Chełmie. Posadzono tam dąb pamięci poświęcony żołnierzom służb medycznych i weterynaryjnych KOP, którzy polegli na frontach w 1939 r. i zostali zamordowani w obozach katyńskich w 1940 r. Pomysłodawcą upamiętnienia żołnierzy służb medycznych jest ppłk prof. dr hab. medycyny Józef Knap z Wydziału ds. Lecznictwa Biura Techniki i Zaopatrzenia Komendy Głównej Straży Granicznej. Projektantem pomnika i tablicy jest Marcin Nowak - pracownik Biura Prezydialnego Komendy Głównej SG. Uroczystości w Wytycznie rozpoczęła Msza św. przy kopcu chwały. Obecni byli: Robert Gmitruczuk - wicewojewoda lubelski, płk SG Jacek Szcząchor - komendant NOSG, płk SG Zbigniew Bartnicki - dyrektor biura techniki i zaopatrzenia komendy głównej SG, przedstawiciele władz wojewódzkich, samorządowych, służb mundurowych wojewodztwa lubelskiego, kombatanci oraz mieszkańcy okolicznych miejscowości. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Bitwa pod Wytycznem była walką o honor polskiego żołnierza z przeważającymi siłami wroga. W miejscu, w którym została stoczona, znajduje się cmentarz, gdzie spoczywają polegli. Jest również symboliczny kopiec upamiętniający bohaterskich żołnierzy KOP. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Autostradą do Warszawy

Ogłaszamy przetarg na trzeci odcinek autostrady A2, który prowadzi bezpośrednio do Siedlec. To pozwoli dojechać do miasta od strony Warszawy w 2023 r. - zapowiedział Andrzej Adamczyk, minister infrastruktury.

Przetarg na zaprojektowanie i budowę dotyczy ponad 12-kilometrowego fragmentu A2 pomiędzy węzłami Gręzów (zlokalizowanym w gminie Grębków) i Swoboda (Siedlce Zachód) w gminie Siedlce. To ostatni z zapowiadanych przetargów na mazowiecki odcinek autostrady A2. Pierwszy, na zaprojektowanie i budowę ok. 12-kilometrowego fragmentu A2 pomiędzy węzłami Kałuszyn (Ryczołek) (koniec obwodnicy Mińska Mazowieckiego) i Groszki (gmina Kałuszyn), został wszczęty 23 września. Przetarg na kolejny, prawie 13-kilometrowy odcinek od węzła Groszki (gmina Kałuszyn) do węzła Gręzów (gmina Grębków) ogłoszono 27 września. - Dotrzymujemy słowa. To, co przed czterema laty mówiono, że nie ma pieniędzy, że nie można wybudować autostrady do Siedlec i dalej, do Białej Podlaskiej, do wschodniej granicy państwa, jest już historią. To dobry czas dla Polski i dla polskiego transportu. Zasługujemy na dobre drogi i bezpieczną komunikację - stwierdził A. Adamczyk podczas konferencji, która odbyła się 2 października w siedzibie starostwa powiatowego. Podkreślił, że rząd sukcesywnie realizuje inwestycje drogowe we wschodniej Polsce. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Ogłaszamy przetarg na trzeci odcinek autostrady A2, który prowadzi bezpośrednio do Siedlec. To pozwoli dojechać do miasta od strony Warszawy w 2023 r. - zapowiedział Andrzej Adamczyk, minister infrastruktury. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Szpital znowu zaczął leczyć

Po 11 miesiącach strachu i niepewności pacjenci znów mogą czuć się bezpiecznie. Zamknięty w listopadzie ubiegłego roku szpital powiatowy w Rykach wznowił działalność.

7 października uruchomione zostały izba przyjęć i oddział wewnętrzny. Umowy potwierdzające ich otwarcie i kontrakt wart 800 tys. zł przywiózł dyrektor lubelskiego oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia Karol Tarkowski. Przekazanie dokumentów stało się okazją do większej uroczystości. Na symboliczne przecięcie wstęgi przyjechali bowiem: wojewoda lubelski Przemysław Czarnek, podsekretarz stanu w ministerstwie zdrowia Janusz Cieszyński, minister środowiska Henryk Kowalczyk oraz przedstawiciele sąsiednich samorządów. Odświeżone wnętrza szpitala poświęcił dziekan dekanatu ryckiego ks. kan. Stanisław Chodźko oraz wspierający odtworzenie placówki, proboszcz senior z Kłoczewa ks. kan. Andrzej Olszewski. Takiego obrotu spraw nie spodziewali się nawet najwięksi optymiści. - Światła w tym szpitalu zgasły prawie rok temu - zaznaczył starosta rycki Dariusz Szczygielski. - Najpierw został zamknięty oddział chirurgiczny, bo nie spełniał warunków. Później nastąpiła reakcja łańcuchowa i spółka praktycznie wyrzuciła wszystkich pacjentów i pracowników - zauważył radny wojewódzki i mieszkaniec Ryk Leszek Kowalczyk. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Po 11 miesiącach strachu i niepewności pacjenci znów mogą czuć się bezpiecznie. Zamknięty w listopadzie ubiegłego roku szpital powiatowy w Rykach wznowił działalność. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Czyste, bo nieużywane

Nadchodząca niedziela w naszym kraju rozpalona zostanie nie tylko powrotem (jak twierdzą synoptycy) gorącego słońca na jesiennym niebie. Spór polityczny przybiera coraz bardziej na sile, więc i elekcja październikowa zawierać będzie w sobie elementy quasi rewolucyjne.

Wydaje się, iż królami tegorocznej kampanii wyborczej zostały sondaże, które publikowane na potęgę miały dowodzić siły partii rządzącej lub też wzrostu znaczenia wspólnoty różnych ugrupowań zwierających szeregi tzw. anty-PiS. Nie sposób było nie zauważyć, iż gra się toczyła w przelicznikach o każdy mandat w izbie niższej naszego parlamentu. Być może jest to wynik niepewności, czy w senacie obecna koalicja będzie miała większość. Gdyby jej nie miała, proces legislacyjny z punktu widzenia obecnie sprawujących władzę byłby zagrożony w łatwości przeprowadzania własnych planów ustawodawczych. Dlatego posiadanie w sejmie większości pozwalającej odrzucać poprawki senackie wydawało się celem tegorocznej kampanii wyborczej. Co ciekawe, ten sam mechanizm pojawił się w przygotowaniach do rozpoczętego w tym tygodniu synodu biskupów w Rzymie, dotyczącego spraw misyjnych w Amazonii. Zdobycie większości głosów pozwalających na przeprowadzenie własnych planów zdominowało namysł teologiczny, a przekonania z natury raczej ideologicznej zaprzątnęły umysły śledzących to wydarzenie i samych uczestników obrad watykańskich. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Nadchodząca niedziela w naszym kraju rozpalona zostanie nie tylko powrotem (jak twierdzą synoptycy) gorącego słońca na jesiennym niebie. Spór polityczny przybiera coraz bardziej na sile, więc i elekcja październikowa zawierać będzie w sobie elementy quasi rewolucyjne. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

No i pozamiatane…

Ja tu mam skargi, proszę pana, na pana od lokatorów. Pan, proszę pana, puka. Pan, proszę pana, boruje. Pan, proszę pana, piłuje. (...) Kto się skarżył? A choćby pani Wagner. (...) Nie może spać po nocach” - dyscyplinował jednego z lokatorów gospodarz domu w serialu „Alternatywy 4”.

I nie przekonały go argumenty wynalazcy, że przecież pracuje w dzień. Wielbicielami Stanisława Anioła i jego metod utrzymywania porządku w bloku okazali się niewątpliwie członkowie rady nadzorczej krakowskiej spółdzielni „Podwawelska”. Wpadli bowiem na nietypowy pomysł walki z zakłócaniem spokoju. Mieszkańcom bloków należących do spółdzielni zakazano korzystania ze sprzętu AGD i remontowego po 19.00 w dni powszednie i po 16.00 w soboty. Każdy więc, kto bierze się za sprzątanie mieszkania wieczorem, będzie miał problem. Skąd takie restrykcje? Na wniosek samych mieszkańców, którzy skarżyli się na sąsiadów przykładowo wiercących tuż przed 22.00, a więc idealnie przed ustawowym zakazem zakłócania ciszy nocnej. W skrócie chodzi o to, żeby nie przeszkadzać tym, którzy chcą odpocząć. Nowy regulamin wywołał konsternację wśród tych mieszkańców osiedla, którzy lubią poszaleć z odkurzaczem w czasie trwania telewizyjnych serwisów informacyjnych albo nie chcą wyłączać pralki, kiedy chciałaby tego spółdzielnia. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Ja tu mam skargi, proszę pana, na pana od lokatorów. Pan, proszę pana, puka. Pan, proszę pana, boruje. Pan, proszę pana, piłuje. (...) Kto się skarżył? A choćby pani Wagner. (...) Nie może spać po nocach” - dyscyplinował jednego z lokatorów gospodarz domu w serialu „Alternatywy 4”. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Bo liczy się każdy dzień

Spektakl „Dzieci Powstania ’44” Alternatywnego Teatru Tańca LUZ w czwartek 3 października ponownie zgromadził liczną widownię. Jednak tym razem przyświecał mu szczytny cel.

Musical, który wystawiany był w Muzeum Powstania Warszawskiego czy Domu Kultury Polskiej w Wilnie, zdobył wiele nagród i uznanie publiczności. Wśród widzów znaleźli się m.in. sami powstańcy czy Jerzy Mirecki, autor książki „Dzieci ’44”, na podstawie której powstało przedstawienie. Jednak czwartkowe spektakle, a było ich aż trzy, miały inny niż zazwyczaj charakter. Celem artystów stało się uzbieranie środków na działalność Fundacji Siedleckie Hospicjum Domowe. Także data była nieprzypadkowa, bo 3 października to dzień kapitulacji powstania warszawskiego. - Pomysł zakiełkował pod koniec maja tego roku, z myślą o takiej akcji na 1 czerwca, czyli Dzień Dziecka - wspomina Joanna Woszczyńska, reżyser, choreograf, dyrektor artystyczna formacji LUZ. - Jednak z powodu ogromu pracy, jaki wówczas mieliśmy na barkach, koncerty, wizytę Japończyków, mistrzostwa Europy w Pradze, nie udało się - przyznaje. - Nasz kultowy już niemal spektakl „Dzieci Powstania ’44” gramy od pięciu lat. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Spektakl „Dzieci Powstania ’44” Alternatywnego Teatru Tańca LUZ w czwartek 3 października ponownie zgromadził liczną widownię. Jednak tym razem przyświecał mu szczytny cel. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Historia i film - połączenie idealne

„Baba ze szczurem” to kolejny film fabularny, który zrealizowało Terespolskie Studio Filmowe. Akcja toczy się pod koniec II wojny światowej i opowiada o losach polskiego partyzanta i żołnierza Wehrmachtu, Polaka, siłą wcielonego do niemieckiego wojska.

- To nie jest nasz pierwszy film. W ubiegłym roku nakręciliśmy „Ciosy”, w których chcieliśmy pokazać działalność Armii Krajowej w Terespolu i okolicach. Realizacja tego obrazu była możliwa dzięki grantowi z Narodowego Centrum Kultury. Kiedy kończyliśmy „Ciosy”, wpadliśmy na pomysł „Baby ze szczurem”, która pierwotnie miała być westernem. Jednak uznaliśmy, że skoro mamy dostęp do mundurów z okresu II wojny światowej, skupimy się na tamtych czasach. I tak narodziła się komedia niekoniecznie wojenna - opowiada Wojciech Prokopiuk, producent filmu, właściciel Terespolskiego Studia Filmowego i autor scenariusza. Film opowiada o perypetiach polskiego partyzanta, który zgubił swój oddział, oraz pochodzącego ze Śląska i siłą wcielonego do Wehrmachtu niemieckiego żołnierza, który ucieka z wojska. Spotykają się przypadkiem, błąkając się po lesie. - Niemiecki żołnierz zna miejsce ukrycia cennego obrazu. Nie wie, co to za płótno, bo nie zna się na malarstwie. Opowiada o tym polskiemu partyzantowi, który lubi sztukę. Wnioskuje on, iż dziełem schowanym w bunkrze jest „Dama z łasiczką”. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

„Baba ze szczurem” to kolejny film fabularny, który zrealizowało Terespolskie Studio Filmowe. Akcja toczy się pod koniec II wojny światowej i opowiada o losach polskiego partyzanta i żołnierza Wehrmachtu, Polaka, siłą wcielonego do niemieckiego wojska. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Z imieniem i sztandarem

Szkoła Podstawowa w Zalesiu obchodziła jubileusz 75-lecia powstania oraz uroczystość nadania placówce imienia Polski Niepodległej.

- Z dostępnych kronik wynika, że szkoła została ulokowana we dworze należącym przed wojną do rodziny Sobolewskich. W latach 70 budynek przebudowano i stracił swój przedwojenny, zabytkowy charakter - opowiada Barbara Kołodyńska, nauczyciel SP w Zalesiu. W 2018 r., w związku z przypadającą 100 rocznicą odzyskania niepodległości zrodził się pomysł nadania szkole imienia Polski Niepodległej. Społeczność szkolna podjęła wiele działań zmierzających do nadania imienia szkole i poświęcenia sztandaru. Jak podkreśla wieloletni dyrektor SP w Zalesiu Wojciech Kołodyński, to działanie jest także ukoronowaniem jego wieloletniej pracy na rzecz szkoły, w której przepracował nieprzerwanie jako dyrektor 28 lat. - Liczne sukcesy, w tym ogólnopolskie, w dziedzinie ekologii, bezpieczeństwa, teatru, sportu oraz wysokie wyniki w sprawdzianach i egzaminach zewnętrznych uzyskiwane na przestrzeni lat przez uczniów przy wsparciu kadry pedagogicznej Szkoły Podstawowej w Zalesiu, skłoniły szkołę do podjęcia działań zmierzających do nadania szkole imienia i sztandaru - dodaje. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Szkoła Podstawowa w Zalesiu obchodziła jubileusz 75-lecia powstania oraz uroczystość nadania placówce imienia Polski Niepodległej. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Sto lat dla jubilatki!

Odsłonięcie tablicy pamiątkowej, przemówienia, życzenia, róże pamięci, sentymentalne wystawy, niezwykły, pełen wspomnień program artystyczny i wzruszające spotkania po latach…

Tak Publiczna Szkoła Podstawowa im. Janusza Kusocińskiego świętowała 4 października jubileusz 100-lecia połączony z otwarciem sali sportowej. Jubileusz szkoły był świętem uczniów, nauczycieli, rodziców, absolwentów, pracowników administracji i obsługi, przyjaciół placówki oraz mieszkańców Rogoźnicy i okolic. - W tym dniu z ogromnym szacunkiem i sentymentem wspominaliśmy osoby, które przez minione lata kształtowały i kształtują wizerunek naszej szkoły - podkreśla Dorota Herda, dyrektor SP w Rogoźnicy. Jubileusz rozpoczął się Mszą św. w kościele pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Maniach. Mszy, w której uczestniczyli zaproszeni goście, rodzice, uczniowie, nauczyciele i absolwenci przewodniczył ks. bp Kazimierz Gurda, który w homilii podkreślił znaczenie roli mistrza i jego ucznia. Dalsza część uroczystości odbyła się w nowo wybudowanej sali sportowej. - Każdy z gości otrzymywał okolicznościowy kotylion, folder, jubileuszowe wydanie gazetki szkolnej „Nowiny”. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Odsłonięcie tablicy pamiątkowej, przemówienia, życzenia, róże pamięci, sentymentalne wystawy, niezwykły, pełen wspomnień program artystyczny i wzruszające spotkania po latach… więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS