Młody Kościele, gdzie jesteś?

Jak podkreśla papież Franciszek, młodzi ludzie to nie tylko przyszłość, ale Boże teraz Kościoła. Tymczasem coraz mniej z nich chce poświęcić mu swój młodzieńczy zapał. Dlaczego?

Bo brakuje im wiarygodnych przewodników po życiu, którymi powinni być rodzice, księża, katecheci i nauczyciele. Poza tym Kościół, jakiego potrzebują młodzi i my wszyscy, to taki, który pozwoli się odnowić, słucha się wzajemnie i pozostaje uważny na znaki czasu. Wydawałoby się, że po blisko dwóch latach pandemii młodzież zatęskni za Kościołem, wspólnotowym życiem, rekolekcjami, oazami. Tymczasem w ostatnim Jerychu Młodych, sztandarowym święcie z kilkunastoletnią tradycją młodych katolików diecezji siedleckiej, wzięło udział około 500 osób. Trzeba przyznać, że nie jest to oszałamiająca liczba jak na liczącą 707,1 tys. wiernych diecezję. Statystyki te służą jedynie opisaniu rzeczywistości. Przywołanie ich absolutnie nie jest podszyte chęcią krytyki czy „dokopania” komukolwiek. Wynika z troski, a jednocześnie skłania do zadania pytania: młody Kościele, gdzie jesteś, co się z tobą dzieje? więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Jak podkreśla papież Franciszek, młodzi ludzie to nie tylko przyszłość, ale Boże teraz Kościoła. Tymczasem coraz mniej z nich chce poświęcić mu swój młodzieńczy zapał. Dlaczego? więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Z wiarą na wakacjach

Wakacyjne rekolekcje dla dzieci ciągle wydają się być niedoceniane i pomijane. Szkoda, bo ich oferta zakłada troskę nie tylko o ciało, ale i ducha.

Siostra Marzena Kucharska ze zgromadzenia albertynek animuje właśnie rekolekcje dla uczniów klas 3-6 w domu diecezjalnym w Siedlanowie. Zapytana o to, dlaczego warto wysłać dziecko na taki tygodniowy zjazd, odpowiada, że najpiękniejszym momentem jest zdziwienie rodziców, którzy przyjeżdżają odebrać swoje dzieci. Są zaskoczeni zmianami, jakie w nich zaszły. - My, jako organizatorzy, widzimy jedynie małą część tego, co dzieje się z dzieckiem. Wierzymy, że Pan najbardziej działa w sercu - podkreśla s. Marzena. - Wakacyjne rekolekcje to okazja do zupełnie innego spotkania z Bogiem. To naprawdę święty czas. Nazywamy je „wakacjami z Bogiem”, bo mają ukazać dzieciom i młodzieży Jego zwykłą obecność w codzienności. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Wakacyjne rekolekcje dla dzieci ciągle wydają się być niedoceniane i pomijane. Szkoda, bo ich oferta zakłada troskę nie tylko o ciało, ale i ducha. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Za życiem

24 czerwca, w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa, amerykański Sąd Najwyższy zniósł obowiązujące Stanach Zjednoczonych przepisy aborcyjne i umożliwił poszczególnym stanom regulowanie tej kwestii samodzielnie.

Za taką decyzją głosowało sześciu sędziów, przeciw - trzech. Tym samym uchylono orzeczenie, jakie w 1973 r. zapadło w sprawie Roe v. Wade, które de facto zalegalizowało aborcję w USA, bo ustanowiło prawo do przerywania ciąży do momentu, gdy płód jest w stanie przeżyć poza łonem matki (wówczas do 28 tygodnia, a dziś 23-24 tygodnia ciąży). Sprawa Roe versus Wade rozpatrywana była przez Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych na początku lat 70. W efekcie aborcja została wówczas uznana w USA za legalną przez cały okres ciąży, dając jednak stanom możliwość wprowadzenia regulacji ograniczających możliwość aborcji w drugim i trzecim trymestrze. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

24 czerwca, w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa, amerykański Sąd Najwyższy zniósł obowiązujące Stanach Zjednoczonych przepisy aborcyjne i umożliwił poszczególnym stanom regulowanie tej kwestii samodzielnie. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Moja droga do Kościoła

To Stach - mój brat ksiądz zaszczepił we mnie miłość do Kościoła, który dla niego był całym życiem - mówi Stanisława Chromińska z Łukowa.

W tym roku minęło 36 lat od śmierci ks. prof. Stanisława Kamińskiego (1919-1986). Dla pani Stanisławy ten wybitny uczony, logik zaliczany w poczet współtwórców lubelskiej szkoły filozoficznej pozostanie nie tylko najlepszym kuzynem, ale też wzorem księdza i nauczyciela. - Mój tatuś i mamusia księdza byli rodzeństwem. A chociaż między mną a Stachem było 13 lat różnicy, to dogadywaliśmy się bardzo dobrze przez całe życie - zaznacza pani Stanisława, rozpoczynając długą, barwną opowieść, która dla niej jest okazją do powrotu do Radzynia jej dzieciństwa i do domu rodzinnego. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

To Stach - mój brat ksiądz zaszczepił we mnie miłość do Kościoła, który dla niego był całym życiem - mówi Stanisława Chromińska z Łukowa. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Dowódca z krwi i kości

Rozmowa z Tadeuszem Syką, reżyserem i scenarzystą filmu „Wyszyński - zemsta czy przebaczenie”, który pracuje nad fabularnym dramatem przygodowym o ks. Stanisławie Brzósce.

Jesteśmy dopiero na początku całej drogi. Oczywiście jest już „finansowa iskra”, jednak to wciąż mało, biorąc pod uwagę choćby inflację. Taki film to koszt kilku milionów złotych, na co składają się: gaża aktorów, statystów, obsługi, koszty wynajmu sprzętu, żywienia na planie, procesu postprodukcji, montowania filmu, muzyki i wiele innych. Bardzo pomaga nam diecezja siedlecka, która od początku wspiera nasze działania, za co jesteśmy niezmiernie wdzięczni. W ślad za nimi ruszają kolejne podmioty. To cieszy. Jednak cały czas szukamy osób, które zechciałyby nas wesprzeć. Na stronie naszej fundacji tylkoorly.com można znaleźć dane do przelewu aby wesprzeć tę produkcję oraz listę potrzeb, świadczeń, jakie są konieczne, a jednocześnie cenne dla przedsiębiorców, którym zależy na wspieraniu polskiej kultury. Zapraszamy do wsparcia i rozmów. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Rozmowa z Tadeuszem Syką, reżyserem i scenarzystą filmu „Wyszyński - zemsta czy przebaczenie”, który pracuje nad fabularnym dramatem przygodowym o ks. Stanisławie Brzósce. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Przylgnąć do Chrystusa

Rozmowa z ks. prof. Robertem Skrzypczakiem, rekolekcjonistą, profesorem Akademii Katolickiej w Warszawie, autorem wielu książek, w tym najnowszej „Między Chrystusem a antychrystem”.

Antychryst, jak sobie wyobrażał Sołowjow, będzie wielkim uwodzicielem, uśmiechniętym trucicielem, postacią czy sposobem myślenia, nurtem mentalności, pewnym mainstreamem, który będzie uwodził siłą przekonywania. Zyska ogromne powodzenie dzięki temu, że zaprezentuje się jako przyjaciel ludzkości, zwolennik pokoju na świecie, ekumenizmu, ekologii, wojownik o prawa ludzi i zwierząt. A jednocześnie będzie robił wszystko, żeby sobą zasłonić Chrystusa i przekonać ludzi, że Chrystus poniósł historyczną klęskę, że się wyczerpał. Teraz on przychodzi, żeby Go zastąpić w promowaniu dobra, które okaże się ewidentną trucizną, czymś, co będzie jednym wielkim oszustwem. Proszę zobaczyć, co dzieje się wewnątrz naszego Kościoła - dokonuje się niebezpieczne przenikanie, które zmierza do tego, by przyzwyczaić nas do aliansu z grzechem, do zaprzyjaźnienia się z herezją, przywyknięcia do tego, co do tej pory traktowano jako ewidentne zgorszenie. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Rozmowa z ks. prof. Robertem Skrzypczakiem, rekolekcjonistą, profesorem Akademii Katolickiej w Warszawie, autorem wielu książek, w tym najnowszej „Między Chrystusem a antychrystem”. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Kościół rodziną Bożych dzieci

Rodzina jest przedmiotem największej troski Ojca Świętego i całego Kościoła. Od rodziny zależy przyszłość świata i Kościoła, a przede wszystkim przyszłość człowieka - powiedział bp Kazimierz Gurda podczas zakończenia Roku Rodziny, które odbyło się w niedzielę 26 czerwca w sanktuarium Matki Bożej Królowej Rodzin w Parczewie.

Uroczystość odbyła się pod hasłem: „Miłość rodzinna: powołanie i droga do świętości”. Spotkanie przeprowadzono w łączności z papieżem Franciszkiem - w tym samym czasie centralne obchody odbywały się w Rzymie. Rok Rodziny został zainicjowany przez Ojca Świętego w marcu ubiegłego roku. Centralnym punktem uroczystości była Msza św. pod przewodnictwem bp. K. Gurdy sprawowana w intencji rodzin. W homilii biskup podkreślił, że rodzina jest przedmiotem największej troski Ojca Świętego i całego Kościoła. Od rodziny zależy przyszłość świata i Kościoła, a przede wszystkim przyszłość człowieka. Bp K. Gurda wskazał, że dwa powołania: do kapłaństwa i życia rodzinnego są dla wspólnoty Kościoła podstawowe i wzajemnie się uzupełniają. - Księża i wierni świeccy mają swoje zadanie do spełnienia we wspólnocie Kościoła. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Rodzina jest przedmiotem największej troski Ojca Świętego i całego Kościoła. Od rodziny zależy przyszłość świata i Kościoła, a przede wszystkim przyszłość człowieka - powiedział bp Kazimierz Gurda podczas zakończenia Roku Rodziny, które odbyło się w niedzielę 26 czerwca w sanktuarium Matki Bożej Królowej Rodzin w Parczewie. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Najpierw jubileusz, teraz relikwie

Łukowska parafia św. Alberta rozwija kult Miłosierdzia Bożego. W niedzielę 26 czerwca uroczyście wprowadzono do kościoła relikwie św. s. Faustyny Kowalskiej.

Proboszcz parafii ks. Leszek Przybyłowicz zaznacza, że trwający rok jest rokiem jubileuszowym dla wspólnoty parafialnej, na czele której stoi - mija 30 lat od erygowania parafii św. Brata Alberta. - Główne uroczystości rocznicowe odbyły się 19 czerwca, w liturgiczne wspomnienia patrona parafii. Przygotowywaliśmy się do nich m.in. przez peregrynację figury św. Michała Archanioła z Gargano, która miała miejsce w dniach 9-10 maja. Parafianie uczestniczyli również w rekolekcjach maryjnych zakończonych poświęceniem figury Matki Bożej i umieszczeniem jej w kościele - tłumaczy proboszcz. - Obraz Chrystusa Miłosiernego jest u nas od dawna; potocznie mówi się o tej części kościoła kaplica Miłosierdzia Bożego. W ramach obchodów 30-lecia parafii zaistniała potrzeba, by w naszej świątyni oprócz relikwii św. Brata Alberta na stałe znalazły się również relikwie św. s. Faustyny - mówi ks. L. Przybyłowicz. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Łukowska parafia św. Alberta rozwija kult Miłosierdzia Bożego. W niedzielę 26 czerwca uroczyście wprowadzono do kościoła relikwie św. s. Faustyny Kowalskiej. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Bohaterki

Był sobie tzw. dziennikarz. Wielce uzdolniony, bo zarówno w prasie, jak i w telewizji, a nawet i w radiu wiódł prym co się zowie.

A i zasłużony okrutnie, a nawet doceniony, bo po wielekroć najróżniejszymi prestiżowymi nagrodami - z najważniejszą: Hieną roku - za wyjątkowo słuszną i konsekwentną realizację swojej dziennikarskiej powinności odznaczany. Głęboka myśl jego wokół zagadnienia „co z tą Polską” bezustannie krążyła. „Znawcy przedmiotu” za człowieka, który „reprezentuje dziennikarstwo odważne, zaangażowane i nonkonformistyczne”, go uznali. I że arystokratą dziennikarstwa jest. W związku z powyższym nad całkiem pokaźną gromadką swoich wielbicieli rząd dusz w klasycznym tego słowa znaczeniu sprawował. Kochali go też chlebodawcy, powierzając mu bardzo ważne, dające możliwości zarówno realizowania się, jak i popisywania, dziennikarskie funkcje. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Był sobie tzw. dziennikarz. Wielce uzdolniony, bo zarówno w prasie, jak i w telewizji, a nawet i w radiu wiódł prym co się zowie. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Człowiek jest tylko człowiekiem

Kilka dni temu w jednym z miast doszło do niewyobrażalnej tragedii. Młoda kobieta, jak co dzień rano, wsadziła do samochodu swoich dwóch synów, aby odwieźć ich do żłobka i przedszkola.

Zostawiwszy starszego z chłopaków pod opieką przedszkolanek, pospiesznie wsiadła do auta i… zamiast do żłobka pojechała do pracy. Gdy późnym popołudniem zjawiła się w placówce, by odebrać najpierw młodsze z dzieci, od zaskoczonej jej widokiem opiekunki usłyszała przerażające słowa: „Przecież pani syna nie było dziś w żłobku”. Zdezorientowana kobieta, wsiadając do samochodu, kątem oka zauważyła, że w zainstalowanym na tylnej kanapie foteliku znajduje się niedający oznak życia półtoraroczny chłopczyk. Nieprawdopodobne? A jednak… Takie rzeczy się zdarzają. Na szczęście bardzo rzadko. Zapewne każdy z nas był kiedyś świadkiem, a może i uczestnikiem, niecodziennej, zaskakującej i dziwnej sytuacji. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Kilka dni temu w jednym z miast doszło do niewyobrażalnej tragedii. Młoda kobieta, jak co dzień rano, wsadziła do samochodu swoich dwóch synów, aby odwieźć ich do żłobka i przedszkola. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Pociąg do Kresów

Rozmowa z Dominiką Leszczyńską, radzynianką, autorką książki „Kolejarze z Wileńszczyzny”.

Kiedy zaczynałam pracę nad pierwszym wydaniem „Kolejarzy z Wileńszczyzny”, okazało się, że informacje na temat życia codziennego kolejarzy w tej części Kresów są w zasadzie szczątkowe. Dlatego właśnie postanowiłam sięgnąć do rodzinnych archiwów. Uważam bowiem, iż makrohistoria opowiedziana za pomocą losów jednostek, w tym wypadku rodzin kolejarzy, jest ciekawsza, bliższa czytelnikowi. Podczas zbierania materiałów w zbiorach Stacji Muzeum zidentyfikowałam niezwykły sztandar Związku Drużyn Konduktorskich Rzeczpospolitej Polskiej Koło Wilno z 1929 r. Znajduje się na nim przepiękny wizerunek Matki Bożej Ostrobramskiej. Twarz i ręce Maryi są namalowane na płótnie, sztandar zdobiony jest aplikacjami, haftowany barwnymi, również srebrnymi i złotymi nićmi. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Rozmowa z Dominiką Leszczyńską, radzynianką, autorką książki „Kolejarze z Wileńszczyzny”. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Pratulin - Zwola - Paryż

Pratulin jest znany przede wszystkim jako miejsce męczeńskiej śmierci błogosławionych unitów podlaskim. Jest także Pratulin miejscem, gdzie przyszedł na świat ks. Leon Korolec.

18 czerwca minęła kolejna rocznica urodzin tego wielkiego patrioty, jednej z najważniejszych postaci powstania styczniowego i emigracji popowstaniowej. Leon Feliks Korolec urodził się 18 czerwca 1829 r. w Pratulinie, który wówczas był spokojną podlaską wsią (czasy unickiej krwi i chwały miały przyjść dopiero za kilkadziesiąt lat). Był synem ogrodnika Macieja i Zofii z Cześniewskich. W 1847 r. wstąpił do seminarium duchownego w Janowie, które ukończył w 1852 r., uzyskując święcenia kapłańskie Po ukończeniu seminarium ks. Korolec pracował jako wikary w Sarnakach, Prostyni, Zbuczynie, Parczewie i Międzyrzecu. W 1861 r. został proboszczem parafii pw. św. Anny w Zwoli. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Pratulin jest znany przede wszystkim jako miejsce męczeńskiej śmierci błogosławionych unitów podlaskim. Jest także Pratulin miejscem, gdzie przyszedł na świat ks. Leon Korolec. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Nowe programy i wyzwania

To był dobry rok pełen wyzwań, ale dużo lepszy niż poprzedni - powiedział Przemysław Czarnek, minister edukacji i nauki, podczas ogólnopolskiego zakończenia roku szkolnego, które odbyło się w I Katolickim Liceum Ogólnokształcącym im. Świętej Rodziny.

Uroczystość rozpoczęła Msza św. w katedrze sprawowana pod przewodnictwem bp. Kazimierza Gurdy. W homilii biskup podkreślił, że sprawowana Eucharystia jest dziękczynieniem Panu Bogu za miniony czas pracy. - Wszyscy oddajemy Panu Bogu trud minionego roku: radości i trudności, osiągnięcia i porażki. Stajemy przed Bogiem, który jest źródłem życia, mądrości, wiedzy i miłości - zaznaczył. W nawiązaniu do przeżywanej tego dnia uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa biskup podkreślił, że pozwala ona zobaczyć, jak bardzo Bóg kocha człowieka. - W sercu Jezusa znajduje miłość każdy człowiek. Ono nikogo nie wyklucza. Jeśli tylko ktoś pragnie być kochanym, Jezus w swoim sercu obejmuje go swoją miłością - stwierdził bp K. Gurda. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

To był dobry rok pełen wyzwań, ale dużo lepszy niż poprzedni - powiedział Przemysław Czarnek, minister edukacji i nauki, podczas ogólnopolskiego zakończenia roku szkolnego, które odbyło się w I Katolickim Liceum Ogólnokształcącym im. Świętej Rodziny. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Z patronką i sztandarem

Wybrana na patronkę głosami uczniów, nauczycieli i rodziców, ma inspirować do wytrwałej pracy w duchu wartości i zasad. Szkoła Podstawowa w Starych Szpakach nosi imię bł. Karoliny Kózkówny.

Uroczystość nadania szkole imienia oraz poświęcenia sztandaru odbyła się w sobotę 25 czerwca. Święto szkolnej społeczności zainaugurowała Msza św. sprawowana w kościele parafialnym pod przewodnictwem ks. Sławomira Harasimiuka. - Mamy patronkę gotową wypraszać nam wiele łask - zaznaczył proboszcz na wstępie, życząc zgromadzonym w świątyni nauczycielom, uczniom i ich rodzicom, by bł. Karolina była dla nich wzorem i umocnieniem. Szacunek wobec świętości i potrzeba kontynuowania „tradycji naszych ojców” stały się też tematem wygłoszonego kazania. Przybliżając życie i okoliczności tragicznej śmierci Kózkówny, ks. S. Harasimiuk podkreślał znaczenie jej pobożności, uczynności i zaangażowania. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Wybrana na patronkę głosami uczniów, nauczycieli i rodziców, ma inspirować do wytrwałej pracy w duchu wartości i zasad. Szkoła Podstawowa w Starych Szpakach nosi imię bł. Karoliny Kózkówny. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Radośnie i aktywnie

Lokalni artyści, ale i gwizdy wielkiego formatu, ludowi twórcy, starsi i młodsi - wszyscy doskonale bawili się podczas tegorocznych dni gminy Zbuczyn.

To pierwsze święto gminy pod rządami nowego wójta Huberta Pasiaka. Powrót do koncepcji organizacji imprezy, którą zachwiała pandemia, spodobał się wszystkim, co pokazała frekwencja. Z pozytywem odbiorem spotkał się również pomysł, by uroczystości zlokalizować w samym Zbuczynie, czyli największej miejscowości gminy. - To spora satysfakcja i ogromna radość, że wszystko się udało - przyznaje wójt gminy H. Pasiak. Organizatorzy postarali się, by oferta była skierowana do wszystkich mieszkańców. - Dla mnie jednak największą satysfakcję stanowi fakt, że w zdecydowanej większości atrakcje były zapewnione przez aktywnych mieszkańców naszej gminy, reprezentowanych przez organizacje pozarządowe, koła gospodyń wiejskich, grupy teatralne, środowiska szkolne - podkreśla H. Pasiak. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Lokalni artyści, ale i gwizdy wielkiego formatu, ludowi twórcy, starsi i młodsi - wszyscy doskonale bawili się podczas tegorocznych dni gminy Zbuczyn. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Atrakcji nie brakowało

W sobotę 25 czerwca w Kobylanach odbył się XVII Festiwal „Kultura bez Granic”. Impreza wróciła po dwóch latach przerwy spowodowanych pandemią i przyciągnęła prawdziwe tłumy. Jak szacują organizatorzy, na terenie rekreacyjnym przy kąpielisku bawiły się tysiące osób.

Atrakcji nie zabrakło nikomu. Na najmłodszych czekało wesołe miasteczko pełne różnokolorowych dmuchanych zjeżdżalni, warsztaty plastyczne oraz zabawy z profesjonalnymi animatorami, a ponadto stoiska z zabawkami, balonami i słodką gastronomią. Młodzież i starsi z kolei mieli możliwość obejrzenia wystaw artystów, rzemieślników i twórców ludowych. Odbyły się też warsztaty garncarstwa czy papieru czerpanego. Gości zabawiali szczudlarze. Wydarzenie było połączone z jubileuszem 30-lecia gminy Terespol. Z tej okazji na scenie zaprezentowały się zespoły działające przy Gminnym Centrum Kultury w Kobylanach. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

W sobotę 25 czerwca w Kobylanach odbył się XVII Festiwal „Kultura bez Granic”. Impreza wróciła po dwóch latach przerwy spowodowanych pandemią i przyciągnęła prawdziwe tłumy. Jak szacują organizatorzy, na terenie rekreacyjnym przy kąpielisku bawiły się tysiące osób. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS