W imię miłości i wolności

Trzydniowa peregrynacja krzyża Krucjaty Wyzwolenia Człowieka w siedleckiej katedrze przypomniała o potrzebie złożenia dobrowolnej ofiary podjętej z miłości - jako jedynej drogi do skutecznego wyzwalania innych.

Członkowie KWC realizują ją poprzez podjęcie zobowiązań abstynenckich, czyli całkowite i dobrowolne wyrzeczenie się alkoholu jako napoju pod wszelką postacią i we wszelkiej ilości. Abstynencja od alkoholu jest osobistym darem, podjętym dobrowolnie z miłości i odpowiedzialności za dobro drugiego człowieka. Krucjata została powołana przez ks. Franciszka Blachnickiego i Ruch Światło-Życie w odpowiedzi na apel Ojca Świętego Jana Pawła II skierowany do Polaków u progu pontyfikatu: „Proszę, abyście przeciwstawiali się wszystkiemu, co uwłacza ludzkiej godności i poniża obyczaje zdrowego społeczeństwa, co czasem może aż zagrażać jego egzystencji i dobru wspólnemu, co może umniejszać jego wkład do wspólnego skarbca ludzkości, narodów chrześcijańskich, Chrystusowego Kościoła”. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Trzydniowa peregrynacja krzyża Krucjaty Wyzwolenia Człowieka w siedleckiej katedrze przypomniała o potrzebie złożenia dobrowolnej ofiary podjętej z miłości - jako jedynej drogi do skutecznego wyzwalania innych. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Pora na remanent małżeński

Gdzie lepiej zastanawiać się nad relacjami w swoim małżeństwie jak nie w Parczewie, blisko Matki Bożej Królowej Rodzin? Na początku marca już po raz kolejny odbędą się tutaj rekolekcje weekendowe dla małżonków.

Pierwszy „Remanent małżeński” - bo właśnie takie hasło ukuli prowadzący: Monika i Daniel Leszczyńscy oraz ks. Łukasz Kałaska - odbył się w ubiegłym roku. Spotkanie zorganizowała wspólnota Domowego Kościoła działająca przy parafii św. Jana Chrzciciela. Udział wzięło w nim aż 30 par.Był to bardzo owocny czas - zaznaczają uczestnicy i argumentują: ważne tematy, ciepła atmosfera, wspaniali prowadzący, gościnność proboszcza. I, oczywiście, sanktuarium, dom Maryi, patronki Rodzin, pod bokiem. Z Moniką i Danielem spotykam się w walentynki. Przypadek? Do redakcji nie przychodzą z pustymi rękami. Lizaki opieczętowane sercem mają osłodzić nam ciężką dziennikarską pracę. I przy okazji przypomnieć, że najważniejszajest miłość. Prawdziwa, nie cukierkowa. - Od naszego ślubu minęły 22 lata, ale mimo takiego stażu nie czujemy się mądrzejsi od innych. Chcemy podczas rekolekcji przekazywać pomysł Pana Boga na małżeństwo, nie nasz - uprzedza na początku Monika w odpowiedzi na pytanie o początek ich przygody w roli - jak by nie było - rekolekcjonistów. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Gdzie lepiej zastanawiać się nad relacjami w swoim małżeństwie jak nie w Parczewie, blisko Matki Bożej Królowej Rodzin? Na początku marca już po raz kolejny odbędą się tutaj rekolekcje weekendowe dla małżonków. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Gotowy scenariusz

Ponad 300 lat temu Jezus objawił św. Małgorzacie Marii Alacoque swoje Serce i przekazał 12 obietnic dla ludzi, którzy będą Je czcić. Na ekrany wchodzi pierwszy w historii kina film o Najświętszym Sercu Jezusowym.

Polska premiera, którą zaplanowano na 28 lutego, będzie miała miejsce zaledwie tydzień po światowej. Film trafia do kin w szczególnym okresie. W tym roku przypada 100 rocznica kanonizacji św. Małgorzaty Marii Alacoque oraz 100 rocznica zawierzenia losów naszej ojczyzny Najświętszemu Sercu Pana Jezusa (27 lipca 1920 r. na Jasnej Górze, gdy bolszewicy stali u bram Warszawy). Bohaterką filmu „Najświętsze Serce” jest znana pisarka Lupe Valdes. Poszukując inspiracji do książki, natrafia na tajemniczą historię sprzed lat. Wyrusza do Francji, miejsca objawień, gdzie w szklanej trumnie spoczywa nietknięte przez czas ciało wizjonerki św. Małgorzaty Alacoque. 300 lat temu Jezus objawił jej swoje Serce i przekazał 12 obietnic dla ludzi, którzy będą Je czcić. Pisarka ulega fascynacji tą historią i podejmuje prywatne śledztwo. W jego trakcie spotyka świętych, papieży, ale i spiskowców, odkrywa cuda, a także zbrodnie. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Ponad 300 lat temu Jezus objawił św. Małgorzacie Marii Alacoque swoje Serce i przekazał 12 obietnic dla ludzi, którzy będą Je czcić. Na ekrany wchodzi pierwszy w historii kina film o Najświętszym Sercu Jezusowym. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Sensacją jest brak sensacji

2 lutego Ojciec Święty Franciszek opublikował adhortację apostolską na temat Amazonii „Querida Amazonia” („Umiłowana Amazonia”). Poprzedził ją synod biskupów, jaki odbył się jesienią ubiegłego roku w Watykanie. Dokument był szeroko komentowany, zanim ujrzał światło dzienne. Gdy został opublikowany, okazało się, że „sensacją adhortacji papieża Franciszka jest brak sensacji”.

Już podczas spotkania hierarchów wiele kontrowersji wzbudziły wypowiedzi papieskie dotyczące kultu Pachamamy, inkaskiej bogini ziemi i płodności. Szokujący dla wielu osób był fakt, iż 26 października - ostatniego dnia synodu amazońskiego - drewniana figurka została otoczona świecami pośrodku kościoła Traspontina w pobliżu Watykanu. Tematyka dyskusji synodalnych była wieloaspektowa, koncentrowano się głównie na kwestiach Eucharystii, nowych formach duszpasterstwa, inkulturacji, rabunkowej gospodarce prowadzonej na terenie Amazonii przez wielkie korporacje i innych. Centrum uwagi mediów przykuły jednak dywagacje na temat ewentualnego zawieszenia - w kontekście braku powołań w Amazonii - wielosetletniej praktyki Kościoła dotyczącej zachowywania celibatu przez duchownych, a konkretnie możliwości udzielania święceń „wypróbowanym mężom” (viri probati) pozostającym w związkach małżeńskich. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

2 lutego Ojciec Święty Franciszek opublikował adhortację apostolską na temat Amazonii „Querida Amazonia” („Umiłowana Amazonia”). Poprzedził ją synod biskupów, jaki odbył się jesienią ubiegłego roku w Watykanie. Dokument był szeroko komentowany, zanim ujrzał światło dzienne. Gdy został opublikowany, okazało się, że „sensacją adhortacji papieża Franciszka jest brak sensacji”. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Sekty nadal groźne

Rozmowa z o. Emilem Smolaną OP, dyrektorem Dominikańskiego Centrum Informacji o Nowych Ruchach Religijnych i Sektach w Warszawie.

Jednym z negatywnych skutków działania grup destrukcyjnych jest rozpad więzi rodzinnych i społecznych. Budzi to niepokój bliskich i staje się dla nich, przyjaciół, znajomych impulsem do podjęcia konkretnych działań. To właśnie oni najczęściej trafiają do naszego ośrodka, pytając, jak pomóc zmanipulowanej osobie. Niezależnie od profilu grupy - sekty religijnej, ekonomicznej, uzdrowicielskiej - mechanizmy destrukcji działają podobnie. Staramy się wyposażyć ludzi w takie narzędzia, by sami byli w stanie pomóc bliskim. Przychodzą również osoby chcące zweryfikować niepokoje związane z działalnością grup, do których należą, różnych praktyk proponowanych przez medycynę niekonwencjonalną oraz kursów, szkoleń, w których brali udział. Pytają także o to, jak Kościół katolicki odnosi się do nauczania innych wyznań, jaki jest jego stosunek do obecnych we współczesnej kulturze praktyk i zjawisk. Pewną grupę stanowią osoby zaangażowane w życie Kościoła. Zaniepokojeni zachowaniami i postawami swoich liderów, manipulacjami, nieortodoksyjnym nauczaniem proszą o interwencję u biskupa. Pojawiają się, choć rzadziej, także byli członkowie sekt. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Rozmowa z o. Emilem Smolaną OP, dyrektorem Dominikańskiego Centrum Informacji o Nowych Ruchach Religijnych i Sektach w Warszawie. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Dojrzewamy do swoich ról

Rozmowa z ks. dr. Tomaszem Kosteckim, diecezjalnym duszpasterzem harcerek i harcerzy

Najważniejsze to zawsze dbać o relację małżeńską, co pozwala dzieciom karmić się miłością rodziców. Poza tym zapewnić poczucie bezpieczeństwa, bliskości, czułości - bo wtedy można wymagać. I rozmawiać, rozmawiać, rozmawiać. Rodzice musza też liczyć się z dzieckiem, jego potrzebą samodzielności i uczyć się oddawania dziecka. Nazywam to drugim rodzeniem, które jest o wiele bardziej bolesne niż pierwsze, ale musi nastąpić. Jako że uczniami technikum są w większości chłopcy, cieszy mnie to, że w znacznie większym stopniu doceniana jest dzisiaj rola ojców w wychowaniu dzieci. Przybywa mężczyzn, którzy należą do klubów ojca i innych grup formacyjnych, co pokazuje, że następuje jakieś przebudzenie. Ojcowie chcą być obecni w rodzinie, uczestniczyć w wychowaniu. Przy okazji przypominam: synowie - jeśli mają stać się mężczyznami - muszą z czasem przejść spod kurateli mamy pod skrzydła ojca. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Rozmowa z ks. dr. Tomaszem Kosteckim, diecezjalnym duszpasterzem harcerek i harcerzy więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Uwierzyć Bogu

Niezależnie, czy byłeś w piekle uzależnienia, czy zmagasz się z grzechem, który wraca jak bumerang, czy przeciwnie: wzrastasz i jesteś coraz piękniejszy, to Program 12 kroków jest doskonałym narzędziem do tego, by stać się jeszcze piękniejszą wersją samego siebie.

13 lutego w siedleckiej katedrze Rafał Porzeziński, dziennikarz, założyciel wspólnoty św. Jakuba, autor telewizyjnej audycji „Ocaleni”, opowiadał o stawaniu się wolnym człowiekiem w oparciu o Program 12 kroków. - Ta droga, którą alkoholicy zapisali na jednej kartce A4, jest - w moim odczuciu - jednym z najbardziej doniosłych dokumentów spisanych ludzką ręką w XX w. Jeśli zaczniesz go wypełniać, zmieni całkowicie twoje życie. Sprawi, że będziesz wreszcie szczęśliwy, ponieważ każdy z nas jest nałogowym poszukiwaczem szczęścia - podkreślił. - Niestety, bardzo często szukamy go nie tam, gdzie ono na nas czeka. Nie w Słowie Bożym, nie w Chlebie Eucharystycznym, nie w miłości, tylko w przyjemności, nie w godności, tylko w wygodzie - mówił R. Porzeziński i dodał, że „w 12 krokach z pewnością poszukiwanie szczęścia zostanie zaspokojone”. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Niezależnie, czy byłeś w piekle uzależnienia, czy zmagasz się z grzechem, który wraca jak bumerang, czy przeciwnie: wzrastasz i jesteś coraz piękniejszy, to Program 12 kroków jest doskonałym narzędziem do tego, by stać się jeszcze piękniejszą wersją samego siebie. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Warto być misjonarzem

Mówiono nam, że na misji jesteśmy nie tyle po to, aby działać, ale żeby być! Praca wśród Tanzańczyków pozwoliła mi docenić wartość spotkania: rozmowy z drugim człowiekiem i bycia wrażliwym na jego potrzeby - mówi Paulina.

Jako misjonarka świecka ponad dwa lata posługiwała w Tanzanii. Do Polski wróciła w połowie grudnia i już aktywnie działa w Stowarzyszeniu Misji Afrykańskich. - Wyjazd na misje to bardzo ubogacające doświadczenie - przyznaje Paulina Korneluk. - Zatem warto było? - dopytuję. - Gdybym dziś stanęła przed wyborem, podjęłabym taką samą decyzję - potwierdza. P. Korneluk wyjaśnia, że życie misjonarzy było w kręgu jej fascynacji, odkąd pamięta. A że miała szczęście mieszkać na terenie parafii misyjnej - pw. św. Maksymiliana w Siedlcach - opowieści ojców o posłudze w dalekich krajach słuchała od dziecka. - I zawsze w tych moich marzeniach o wyjeździe na plan pierwszy wysuwała się Afryka - zastrzega. W urealnieniu planów pomógł jej kalendarz SMA ze zdjęciem świeckiej misjonarki uczącej szycia czarnoskóre kobiety. - Wtedy w sercu zrodziła się myśl, że może i dla mnie znajdzie się miejsce na misjach? więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Mówiono nam, że na misji jesteśmy nie tyle po to, aby działać, ale żeby być! Praca wśród Tanzańczyków pozwoliła mi docenić wartość spotkania: rozmowy z drugim człowiekiem i bycia wrażliwym na jego potrzeby - mówi Paulina. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Mamrotnik zwyczajny, czyli znawczuś pospolity

Analiza stanu intelektualnego społeczeństwa, dokonana swego czasu przez królewskiego błazna Stańczyka, której ostatecznym wynikiem było twierdzenie o powszechności przekonania ówczesnych ludzi o znajomości dogłębnej spraw medycznych, dzisiaj wyglądałaby zupełnie inaczej.

Otóż musiałby on stwierdzić po prostu, że wszyscy ludzie znają się dosłownie na wszystkim. Łatwość wypowiadania dzisiaj ocen o wszelakich sprawach dziejących się współcześnie, zawierająca się (by zacytować klasyka) pomiędzy zagadnieniami teologicznymi i leczeniem dziegciem, zyskała na mocy dzięki całkowitemu zapomnieniu o przaśnej logice i rzetelności przemyśleń. Jedyną bowiem argumentacją jest stwierdzenie, że ostatecznie „ja tak uważam”, bo w końcu coś tam czytałem. Zawodnik, przyparty do muru prostymi pytaniami o autorów owych lektur, ich kompetencje w danej dziedzinie czy też po prostu przybity analizą logiczną jego własnej wypowiedzi najnormalniej w świecie salwuje się ucieczką intelektualną, przy okazji besztając stawiającego pytania i wyzywając go od zawistników, wsteczników, ciemnego ludu etc. Sztuka debaty zniknęła po prostu, gdyż celem podstawowym nie jest już dążenie do prawdy, ale zwykła chęć zwyciężenia konkurenta i postawienia na swoim, nawet jeśli jest to najgłupsza rzecz w świecie. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Analiza stanu intelektualnego społeczeństwa, dokonana swego czasu przez królewskiego błazna Stańczyka, której ostatecznym wynikiem było twierdzenie o powszechności przekonania ówczesnych ludzi o znajomości dogłębnej spraw medycznych, dzisiaj wyglądałaby zupełnie inaczej. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

O powinności

To był naprawdę przyzwoity, siedlecki i walentynkowy koncert. Widownia wypełniona do ostatniego miejsca, młodzi, utalentowani muzycy, ciekawy repertuar.

No i ten najważniejszy - powszechnie znany od paru miesięcy i aspirujący do miana gwiazdy solista o pięknym głosie i z zadatkiem na charyzmę. Słowem - fajnie. Promujący swoją płytę wspomniany bohater wieczoru przywitał fanów podziękowaniem, że wybrali jego koncert, a nie premierę „Zenka”. W sumie… Ani ja, ani nikt z moich znajomych, a podejrzewam, że w ogóle nikt, kto na ten występ przyszedł, nawet nie rozważał kwestii takiego wyboru. Zresztą, jeśli nawet - to był on oczywisty. A jednak… Koncertujący kandydat na (naprawdę jasną) gwiazdę próbował - co wcale nie było takie łatwe - rozruszać wygodnie posadowioną na krzesłach publikę. I - zdaje się - w tym celu, a może też w ramach choćby krótkiego wytchnienia, zechciał był zajmować widownię ciekawymi historyjkami. Jedna z tych historyjek wydała mi się (a wiem, że nie tylko mnie) aż za bardzo ciekawa. Albo może lepiej - za daleko odjechana. Otóż wspominając swój kolędniczy występ w Wilnie, utalentowany bohater wieczoru nadmienił o przygodzie, która mu się tam przydarzyła. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

To był naprawdę przyzwoity, siedlecki i walentynkowy koncert. Widownia wypełniona do ostatniego miejsca, młodzi, utalentowani muzycy, ciekawy repertuar. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

By czas nie zamazał pamięci

80 rocznica utworzenia obozu koncentracyjnego Auschwitz i 75 rocznica jego wyzwolenia jest okazją do przypomnienia kilku więźniów, w tym pochodzących z ziemi kąkolewnickiej.

W założeniu władz niemieckich w obozie koncentracyjnym miało przebywać początkowo do 10 tys. polskich więźniów politycznych. Na taką liczbę wskazuje we wspomnieniach komendant obozu Rudolf Höss. Pierwszy masowy transport przybył do Auschwitz 14 czerwca 1940 r. i ten dzień uważany jest za początek funkcjonowania „fabryki śmierci”. Na skutek rozbudowy Auschwitz, w 1941 r. powstał obóz Birkenau (Brzezinka) przeznaczony dla jeńców radzieckich, w którym przetrzymywano ostatecznie więźniów różnych narodowości. To tutaj funkcjonował jeden z ośrodków, w którym dokonywano masowej zagłady ludności żydowskie i romskiej. Obóz w Birkenau pierwotnie miał pomieścić 100 tys. więźniów. Wiosną 1940 r. wojska niemieckie odnosiły sukcesy na froncie zachodnim, co pozwoliło im na odwrócenie uwagi światowej opinii publicznej od tego, co działo się na ziemiach polskich. Od początku wojny rozwijała się współpraca pomiędzy NKWD i Gestapo, której celem było zwalczanie polskiego państwa podziemnego. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

80 rocznica utworzenia obozu koncentracyjnego Auschwitz i 75 rocznica jego wyzwolenia jest okazją do przypomnienia kilku więźniów, w tym pochodzących z ziemi kąkolewnickiej. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Legiony to…

Parafialne Muzeum Ziemi Trojanowskiej w Korytnicy będzie gościło uczestników eliminacji powiatowych IV Ogólnopolskiego Festiwalu Pieśni Legionowej. - To dla nas wyzwanie, ale też niesamowite wyróżnienie - mówi o wydarzeniu zaplanowanym na 22 marca Beata Różowicz-Bociankiewicz, kustosz placówki.

Polskie pieśni patriotyczne, a w szczególności legionowe, określa mianem muzycznej kanwy kształtującej nasze dziedzictwo kulturowe i tożsamość narodową. - Mimo iż większość pieśni przez lata ulegała modyfikacji, na co wpływ niewątpliwie miały zmienne losy legionów, do dziś pozostają one symbolem naszej historii i tradycji; symbolem polskiej drogi do niepodległości - zauważa B. Różowicz. Pomysłodawcą i inicjatorem Ogólnopolskiego Festiwalu Pieśni Legionowej jest Wojciech Bardowski - znany baryton, założyciel Fundacji „Kultura z pasją”, a przy tym laureat wielu nagród, m.in.: Złotego Liścia Retro - za upowszechnianie w swojej twórczości artystycznej dorobku kultury XX-lecia międzywojennego czy medalu „Zasłużony dla Kultury Polskiej”. W 2019 r. - za zapoczątkowaną dwa lata wcześniej organizację OFPL - W. Bardowski otrzymał Medal „Pro Masovia”. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Parafialne Muzeum Ziemi Trojanowskiej w Korytnicy będzie gościło uczestników eliminacji powiatowych IV Ogólnopolskiego Festiwalu Pieśni Legionowej. - To dla nas wyzwanie, ale też niesamowite wyróżnienie - mówi o wydarzeniu zaplanowanym na 22 marca Beata Różowicz-Bociankiewicz, kustosz placówki. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Gdy sława i honor były wartością najwyższą

Jak wyglądała obozowa rzeczywistość w czasach Władysława Jagiełły, mogli przekonać się ci, którzy przybyli do Muzeum Regionalnego w Siedlcach na otwarcie wystawy „W rycerskim obozie”.

Wernisaż tej czasowej ekspozycji miał miejsce w piątek 14 lutego. Gości powitał Sławomir Kordaczuk, kandydat na dyrektora Muzeum Regionalnego w Siedlcach, zauważając, że choć ekspozycja ma charakter dydaktyczny, znalazł się na niej również zabytek pochodzący ze zbiorów siedleckiego muzeum. O samej wystawie, koncepcji oraz realizacji opowiedziała z kolei Agnieszka Hyckowska z działu archeologiczno-historycznego muzeum, która jest jej komisarzem. - Ekspozycja została przygotowana przez firmę SPES Medieval Market z Torunia przy współpracy z Muzeum Bitwy pod Grunwaldem w Stębarku. Mają oni bogate doświadczenie w wykonywaniu replik i akcesoriów zgodnych ze źródłami materialnymi, ikonograficznymi i historycznymi głównie epoki średniowiecza. Firma ta wykonała wiele ciekawych projektów, m.in. sesje zdjęciowe do podręczników historii czy przygotowanie strojów do serialu „Korona królów”, wykorzystane np. podczas sceny koronacji Jadwigi - wyliczała. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Jak wyglądała obozowa rzeczywistość w czasach Władysława Jagiełły, mogli przekonać się ci, którzy przybyli do Muzeum Regionalnego w Siedlcach na otwarcie wystawy „W rycerskim obozie”. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Drozd i Zbirek z nagrodą

Publikacja „Z Drozdem i Zbirkiem przez Siedlce: mały przewodnik z planem miasta 2017/2018” zajęła ex aequo trzecie miejsce na 28 Ogólnopolskim Przeglądzie Książki Krajoznawczej i Turystycznej.

- To ogromna frajda, że zostaliśmy zauważeni na tak dużej imprezie i przez tak szacowne jury. Bardzo się cieszymy z wyróżnienia - mówi współautor przewodnika ks. kan. Henryk Drozd. 15 lutego wraz z ks. kan. Andrzejem Sochalem, dyrektorem wydawnictwa diecezji siedleckiej Unitas, którego nakładem ukazała się publikacja, odebrali nagrodę podczas Targów Tour Salon 2020 w Poznaniu. W uzasadnieniu przyznania wyróżnienia napisano: „Znakomita znajomość Siedlec i duże poczucie humoru autorów zachęca do krajoznawczych spacerów po tym ciekawym mieście”. Książka została wyróżniona w kategorii „przewodnik”. Publikacja ukazała się w 2017 r. Okazją była 470 rocznica nadania praw miejskim Siedlcom i 200 rocznica powstania diecezji siedleckiej. Autorami są ks. kan. H. Drozd, wieloletni proboszcz parafii św. Józefa i dyrektor Muzeum Diecezjalnego w Siedlcach, a także rysownik satyryczny Mirosław Andrzejewski, którego prace od lat publikowane są także na łamach „Echa”. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Publikacja „Z Drozdem i Zbirkiem przez Siedlce: mały przewodnik z planem miasta 2017/2018” zajęła ex aequo trzecie miejsce na 28 Ogólnopolskim Przeglądzie Książki Krajoznawczej i Turystycznej. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Po parku tylko pieszo

Od 7 lutego na terenie parku Radziwiłłowskiego w Białej Podlaskiej obowiązuje całkowity zakaz ruchu. Nie dotyczy on pojazdów posiadaczy karty osoby niepełnosprawnej, służb miejskich, zaopatrzenia i rowerów.

Wprowadzenie zakazu ma związek z dobiegającą końca rewaloryzacją założenia zamkowo-parkowego. O wprowadzeniu ograniczeń mówiło się już od jakiegoś czasu. Teraz stało się ono faktem. - Koncepcja dotycząca odnowienia parku sięga poprzednich kadencji. Powstała 13 lat temu. Projekt zakładał odtworzenie zabytkowej substancji, jaką jest zespół zamkowy i staro holenderski system obronny. Przedsięwzięcie było bardzo śmiałe, miało duży zakres i wartość. Aby je zrealizować, konieczne było podzielnie na etapy. Uznaliśmy potrzebę kontynuacji tej kompleksowej wizji. Chcemy ją konsekwentnie realizować. Zakaz ruchu w parku nie jest czymś nowym, to było planowane od dawna - zaznacza zastępca prezydenta miasta Maciej Buczyński. Projekt rewaloryzacji parku opiewa na kwotę 27 mln zł. Jest dofinansowany ze środków unijnych. Dotacja wyniosła 16,5 mln zł. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Od 7 lutego na terenie parku Radziwiłłowskiego w Białej Podlaskiej obowiązuje całkowity zakaz ruchu. Nie dotyczy on pojazdów posiadaczy karty osoby niepełnosprawnej, służb miejskich, zaopatrzenia i rowerów. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Wykonawca zszedł z budowy, wójt zerwał umowę

Wójt gm. Miastków Kościelny zerwał umowę z firmą, która wykonywała rozbudowę gminnej oczyszczalni ścieków za 4 mln zł. Wykonawca nie wywiązywał się z warunków zawartych w dokumencie, a pod koniec ubiegłego roku zszedł z placu budowy. Gmina zapowiada skierowanie sprawy do sądu. Będzie domagała się zapłaty 10% należnych kar umownych.

Smaczku całej sprawie dodaje fakt, że wójt odrzucił najtańszą ofertę wspomnianej firmy Building Engineering ze Szczecina, argumentując, że nie ma ona odpowiednich możliwości i referencji do realizacji dużej inwestycji. Przedsiębiorstwo odwołało się do Krajowej Izby Odwoławczej, która uwzględniła wniosek, nie pozostawiając samorządowi żadnego wyboru. Trzy lata temu gmina Miastków Kościelny ogłosiła przetarg na wykonanie rozbudowy gminnej oczyszczalni ścieków. Najtańszą ofertę przedstawiła szczecińska firma. Jednak została ona odrzucona. - Uważałem, że przedsiębiorstwo to nie ma odpowiednich możliwości i referencji do zrealizowania tego zadania - mówi wójt gminy Jerzy Jaroń. Firma postanowiła odwołać się do KIO. Po rozprawie nakazano samorządowi Miastkowa powtórne rozpatrzenie oferty, pozwolono też uzupełnić firmie dokumenty. Gmina nie miała wyboru. Musiała przyjąć propozycję Building Engineering. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Wójt gm. Miastków Kościelny zerwał umowę z firmą, która wykonywała rozbudowę gminnej oczyszczalni ścieków za 4 mln zł. Wykonawca nie wywiązywał się z warunków zawartych w dokumencie, a pod koniec ubiegłego roku zszedł z placu budowy. Gmina zapowiada skierowanie sprawy do sądu. Będzie domagała się zapłaty 10% należnych kar umownych. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Zakwitła leszczyna

Końcówka lutego i początek marca to dobry moment do zaopatrzenia się w leki z natury. Warto wybrać się na spacer do lasu, gdzie można znaleźć prawdziwe skarby.

Wczesną wiosna dość często dopadają nas różnego rodzaju infekcje i nieżyty. To znak osłabienia organizmu, który koniecznie trzeba wzmocnić. Pomogą nam w tym dary natury. Nie od dzisiaj wiadomo, że pączki drzew i krzewów są surowcem leczniczym. Ich właściwości są nawet przedmiotem badań dziedziny nauki zwanej gemmoterapią. Podobnie jak kiełki, pączki i młode pędy w fazie wzrostu różnią się składem biochemicznym od surowca już w pełni wykształconego i zawierają więcej składników odżywczych. Zalążki liści leszczyny, potocznie zwane pączkami, to prawdziwa skarbnica m.in. flawonoidów, śluzów, fitohormonów, fitosteroli, kwasów, garbników, sacharydów, olejków eterycznych oraz żywicy. Zarówno pączki, jak też pokryte pyłkiem kwiaty działają przeciwzapalnie, estrogennie, antyseptycznie, odtruwająco, przeciwwysiękowo, moczopędnie i lekko ściągająco. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Końcówka lutego i początek marca to dobry moment do zaopatrzenia się w leki z natury. Warto wybrać się na spacer do lasu, gdzie można znaleźć prawdziwe skarby. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Trzeba zjeść pączka

Dziś kojarzony głównie z pączkami i faworkami. W dawnej Polsce był to dzień hucznych zabaw. Tłusty czwartek , bo o nim mowa, to w kalendarzu chrześcijańskim ostatni czwartek przed wielkim postem, tzn. 52 dni przed Wielkanocą.

Znany jest jako karnawał, zapusty, mięsopust, ponieważ „mięso opuszczało człeka na długie tygodnie”. Od świtu w tłusty czwartek chodzono gromadami po ulicach. Tańczono, śpiewano, płatano figle. Podstawowymi przysmakami kojarzonymi z tym dniem były i są pączki oraz faworki. Zwyczaj jedzenia w tłusty czwartek pączków zadomowił się w Polsce już w XVII w. i znany był w miastach i na dworach. Na wsi pojawiły się pod koniec XIX i na początku XX w. Popularne dzisiaj słodkie i puszyste pączki dawniej jadano ze skwarkami. Tego dnia przyrządzano również inne smakołyki - nie wszystkie na słodko. Znane były bałabuchy, tj. pszenne bułeczki polane roztopioną słoniną z dodatkiem skwarek, hreczuszki, czyli pierogi z mąki gryczanej z białym serem na słono, racuchy - placki z mąki gryczanej czy plińce, tj. placki ziemniaczane. Były też okładki z owocami i racuchy na słodko. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Dziś kojarzony głównie z pączkami i faworkami. W dawnej Polsce był to dzień hucznych zabaw. Tłusty czwartek , bo o nim mowa, to w kalendarzu chrześcijańskim ostatni czwartek przed wielkim postem, tzn. 52 dni przed Wielkanocą. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS