Panie, daj nam Twoje oczy!

Myśl dobrze o wszystkich - nie myśl źle o nikim. Staraj się nawet w najgorszym znaleźć coś dobrego (kard. Stefan Wyszyński)

Zróbmy test. Gdy na naszym horyzoncie pojawi się jakiś człowiek, zbadajmy swoje myśli na jego temat. Róbmy tak przez cały jeden dzień. Co wyszło? Ile razy pomyśleliśmy: znowu ten pijak, znowu ta plotkarka, znowu ta dewotka, głupia, znowu ten cwaniak, złodziej, dziwaczka, matka-krzykaczka, znowu to głupie dziecko… Idziemy, patrzymy i przyklejamy etykietki… Mamy wyrobione zdanie o każdym. „Przekonywano kiedyś, że wśród nas jest najwięcej lekarzy, bo każdy zna się po swojemu na chorobach i ich leczeniu. Ale to błąd. Stokroć więcej wśród nas sędziów. Ktoś zajechał samochodem drogę - to prymityw. Ktoś źle załatwił sprawę - jest beznadziejny. Ktoś ma inne poglądy - jest całkiem bezsensowny. To już nie sądy 24-godzinne. To sądy 24-sekundowe. Spojrzenie. Odruch. Wyrok - pisał w swoich rozważaniach ks. Piotr Pawlukiewicz. Nie pomylił się ani trochę. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Myśl dobrze o wszystkich - nie myśl źle o nikim. Staraj się nawet w najgorszym znaleźć coś dobrego (kard. Stefan Wyszyński) więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Niepokalana - oto nasz ideał

Czasy współczesne, w których dane jest na żyć, przyniosły człowiekowi spotęgowanie skutków grzechu w postaci rozszalałego zła, coraz bardziej przybierającego na sile, które zdaje się nie liczyć z niczym i nikim - jak mówi św. Jan Paweł II.

Żyjemy w czasach wielkiego postępu technicznego, a zarazem czasach wielkiego zagrożenia, niepewności lęku. Wydaje się, że nie liczą się już dzisiaj Boże prawa ani przykazania, głos sumienia i chrześcijańskie wartości. Godność osoby ludzkiej jest nieustannie deptana, jej życie zagrożone już od momentu poczęcia aż do późnej starości, a obłuda i kłamstwo to już nie grzech, nie zło, ale „kompromis polityczny, sztuka rządzenia”. Widzimy zatem, że obecne czasy potrzebują znaku świętości, wolności od zła - jest nim Niepokalane Poczęcie. Doskonale zdawał sobie sprawę z tego papież Pius IX, ogłaszając uroczyście - 8 grudnia 1854 r., bullą Ineffabilis Deus (Niewyrażalny Bóg) - Maryję Niepokalanie Poczętą. „Ogłaszamy, orzekamy i określamy, że nauka, która utrzymuje, iż Najświętsza Maryja Panna od pierwszej chwili swego poczęcia - mocą szczególnej łaski i przywileju wszechmocnego Boga, mocą przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego - została zachowana nietknięta od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego, jest prawdą przez Boga objawioną i dlatego wszyscy wierni powinni w nią wytrwale i bez wahania wierzyć”. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Czasy współczesne, w których dane jest na żyć, przyniosły człowiekowi spotęgowanie skutków grzechu w postaci rozszalałego zła, coraz bardziej przybierającego na sile, które zdaje się nie liczyć z niczym i nikim - jak mówi św. Jan Paweł II. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

W drogę z przewodnikiem

Rozmowa z o dr. Jordanem Śliwińskim OFMCap, założycielem krakowskiej Szkoły dla Spowiedników i rekolekcjonistą

W tradycji chrześcijańskiej mówi się, że dobry kierownik duchowy jest łaską daną od Boga. Zatem jeśli poszukujemy takiej osoby, to najpierw powinniśmy przyjść z tym do Niego i prosić o spotkanie takiego człowieka. Kolejny krok to roztropność w poszukiwaniach. Dlatego dobrze byłoby zawęzić ten obszar do miejsca zamieszkania. To ma być ktoś, do kogo będę miał łatwy dostęp, by móc spotkać się np. raz czy dwa razy w miesiącu. Zaleca się też, by był to człowiek trochę spoza naszego życia, nieuwikłany w związki emocjonalne z naszym otoczeniem, spoza kontekstu - który nas zna tylko z naszych relacji. Zatem jeśli mam przyjaciela kapłana, który wpada do nas na kawki, gra z nami w brydża czy wyjeżdża na wakacje, to raczej nie powinien być naszym kierownikiem. Trzeba bowiem dystansu, a w takim układzie w pewnym momencie nawet jeśli nie nam, to jemu będzie bardzo trudno wyłapać różnice, kiedy występuje w roli kierownika duchowego, a kiedy przyjaciela. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Rozmowa z o dr. Jordanem Śliwińskim OFMCap, założycielem krakowskiej Szkoły dla Spowiedników i rekolekcjonistą więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Nie tylko o Jedwabnem

Do Siedlec przyjechał ze spotkania w Wielkopolsce - z Tomaszem Budzyńskim, jednym ze współautorów. W minioną niedzielę, w sali przy kościele św. Józefa w Siedlcach, Wojciech Sumliński promował swoją nową książkę.

- Wydawało nam się, autorom publikacji, że sprawa relacji polski- żydowskich jest bardzo ważna - z bardzo wielu względów. Więc włożyliśmy w tę pracę całe nasze serce, całą naszą duszę - zapewniał bohater spotkania. I podkreślił, że żadna inna książka nie miała dotąd takiej premiery, jak „Powrót do Jedwabnego”. - Pierwszą umowę na promocję książki - przywołuje niedawne wydarzenia W. Sumliński - mieliśmy podpisaną z Domem Rekolekcyjnym „Dobre Miejsce” przy UKSW w Warszawie. Miejsce zarezerwowaliśmy dwa miesiące wcześniej. Cztery dni przed premierą dostaję telefon: nie będzie premiery - Gmina Żydowska interweniowała. - Szukamy innego miejsca - kontynuuje dziennikarz. - To warszawski Dom Pielgrzyma Amicus. Dyrektor domu pokazuje, jakie będzie ustawienie sali; wydaje się, że nic nie stoi na przeszkodzie. Zawieramy umowę - jest piątek, 12.45. Trzy godziny później dyrektor dzwoni przerażony - Gmina Żydowska interweniowała. Do premiery trzy dni. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Do Siedlec przyjechał ze spotkania w Wielkopolsce - z Tomaszem Budzyńskim, jednym ze współautorów. W minioną niedzielę, w sali przy kościele św. Józefa w Siedlcach, Wojciech Sumliński promował swoją nową książkę. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Gra awatarów

Poczekalnia w przychodni zdrowia - wszystko jedno, jakiej: w Siedlcach, Międzyrzecu, Łukowie, Stoczku. W kącie szeptem rozmawiają dwie starsze panie. Dawno się nie widziały. Z troską opowiadają o sobie, problemach starości, narzekają na drożejące leki. Pozostałych kilkanaście osób milczy. W dłoniach, a jakże, komórki.

W oczach - martwe odbicie szklanego ekranu. Niektórzy mają słuchawki w uszach. Są, a jakby ich nie było. Jakby byli wyjęci z otaczającego ich świata, a jednocześnie wszędzie obecni. Obojętni, a zarazem łapczywie konsumujący informacje z portali społecznościowych, chłonący jak gąbka ploteczki, treści gazetek reklamowych, wieści o promocjach - wszak wielkimi krokami zbliża się „Black Friday”! Po raz setny, tysięczny sprawdzający profil na facebooku. Może ktoś coś nowego wrzucił? Napisał post, zalajkował przed momentem podrzucony wpis? Ale uwaga, wchodzi ktoś nowy. - Kto z państwa ma numerek 17? - pyta. Kilka osób podnosi znad smartfona nieobecny wzrok. Jakby ich ktoś wyrwał nagle z innego świata. - Ten pan spod okna - mruczy od niechcenia trzydziestoparolatek. Nie ma ochoty na dłuższy dialog. - Ale jest spore opóźnienie. Dopiero weszła „trzynastka” - dodaje i prawie natychmiast kieruje wzrok w stronę migającego ekranu telefonu. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Poczekalnia w przychodni zdrowia - wszystko jedno, jakiej: w Siedlcach, Międzyrzecu, Łukowie, Stoczku. W kącie szeptem rozmawiają dwie starsze panie. Dawno się nie widziały. Z troską opowiadają o sobie, problemach starości, narzekają na drożejące leki. Pozostałych kilkanaście osób milczy. W dłoniach, a jakże, komórki. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Gdy pojawia się frustracja

Coraz więcej rodziców narzeka na czas, jaki muszą spędzać z dziećmi na codziennym odrabianiu lekcji. Czy problem rzeczywiście istnieje?

Przedmiotów, z których praca domowa często przerasta nie tylko ucznia, ale i rodzica, jest dużo. To nie tylko zadania matematyczne, napisanie wypracowania, ale nawet stworzenie gitary! - Czasami mam wrażenie, że nauczyciele żyją w innym świecie - komentuje Marzena, mama 11-latka, która ze zrobieniem wspomnianej gitary zwróciła się o pomoc na portalu internetowym. - Przecież ja nie mam pojęcia, jak się do tego zabrać, a co dopiero dziecko? Wycinanie elementów ze sklejki wymaga odpowiednich narzędzi, których nie mam i nawet nie wiem, od kogo mogłabym pożyczyć - opowiada swoje zmagania z jedną z prac domowych. Rodzice coraz głośniej komentują liczne prace domowe. Argumenty, jakie padają, to brak czasu na rozwijanie indywidualnych pasji, odpoczynek, liczba i absurdalność niektórych zadań. - Na ostatniej wywiadówce syna nauczycielka skarżyła się, że na lekcji klasa nie jest zainteresowana omawianymi zadaniami, przez co udaje się im zrobić dwa, trzy - mówi Kamila. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Coraz więcej rodziców narzeka na czas, jaki muszą spędzać z dziećmi na codziennym odrabianiu lekcji. Czy problem rzeczywiście istnieje? więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Rozczytane miasto

To państwo sprawiacie, że my, bibliotekarze, czujemy się potrzebni - mówiła Jadwiga Madziar, dyrektor Miejskiej Biblioteki Publicznej w Siedlcach świętującej 100-lecie istnienia. Jubilatce życzyła, aby była skarbnicą książek, ale też centrum życia społecznego. By była biblioteką wielką i wieczną.

MBP w Siedlcach - największa i najstarsza biblioteka publiczna w mieście i regionie - obchodzi 100-lecie istnienia. Uroczystość jubileuszowa odbyła się 27 listopada w Sali Białej Miejskiego Ośrodka Kultury z udziałem wielu znamienitych gości: posłów i samorządowców, przedstawicieli służb mundurowych i instytucji kultury, dyrektorów bibliotek i emerytowanych pracowników MBP, sympatyków placówki oraz tych, bez których jej funkcjonowanie nie miałoby sensu - czytelników. - 100 lat to szmat czasu. Czy zmieści się w filmie? - po powitaniu uczestników prowadzący galę Andrzej Ilczuk, dziennikarz Katolickiego Radia Podlasie, zaprosił do obejrzenia filmu przygotowanego przez pracowników biblioteki i ukazującego jej 100-letnią historię. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

To państwo sprawiacie, że my, bibliotekarze, czujemy się potrzebni - mówiła Jadwiga Madziar, dyrektor Miejskiej Biblioteki Publicznej w Siedlcach świętującej 100-lecie istnienia. Jubilatce życzyła, aby była skarbnicą książek, ale też centrum życia społecznego. By była biblioteką wielką i wieczną. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Historia, która nie dała spokoju

Ma jedenaście rozdziałów i ponad trzysta stron. Zawiera przeszło sto grafik. Jest owocem wnikliwej ośmioletniej pracy Macieja Barmosza. Tak w kilku zdaniach można zaprezentować monografię wsi Krzyczew.

Publikacja rozeszła się jak przysłowiowe świeże bułeczki. Nakład wyniósł 100 egzemplarzy. Wszystkie zostały rozprzedane. Autor nosi się z zamiarem dodruku. Pan Maciej ma 22 lata i jest studentem prawa na UKSW w Warszawie. Cieszy się z tego, że jego publikacja wzbudza duże zainteresowanie ludzi i mediów. Początkowo w ogóle nie myślał o pisaniu monografii. - Mieszkam w Terespolu, ale Krzyczew znam od dziecka. Stamtąd pochodzi moja mama. Do dziś mieszkają tam moi dziadkowie. W Krzyczewie spędzałem każde wakacje. Zjeżdżałem razem z kuzynką na całe lato. Nierzadko wędrowaliśmy w okolice kościoła i dworu. Lubiłem zastanawiać się, jak dawniej wyglądała wieś - wspomina M. Barmosz. O jej historię pytał także dziadków, ale oni nie potrafili powiedzieć zbyt wiele. Któregoś dnia babcia pana Macieja podarowała mu jedną z książek ks. Zdzisława Oziembły, który wydał kilka publikacji poświęconych tamtejszym okolicom. Kapłan był długoletnim proboszczem parafii Neple. Krzyczew wchodzi w jej skład od wielu dziesięcioleci. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Ma jedenaście rozdziałów i ponad trzysta stron. Zawiera przeszło sto grafik. Jest owocem wnikliwej ośmioletniej pracy Macieja Barmosza. Tak w kilku zdaniach można zaprezentować monografię wsi Krzyczew. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Kobiety Anny Kamińskiej

Żyły z pasją, miały misję, wielką charyzmę, odwagę i wyobraźnię, a do tego przekorę, robiąc przy okazji coś dobrego. Simona - broniła słabszych; Halina - udowodniła, że drogi i szczyty są też dla kobiet; Wanda - pokazywała, że kobiety są w stanie osiągać w górach nawet więcej niż mężczyźni. Tak o swoich bohaterkach opowiadała pisarka Anna Kamińska, która była gościem VII Zaduszek Literackich.

Autorka książek pt. „Simona. Opowieść o niezwyczajnym życiu Simony Kossak”, „Wanda. Opowieść o sile życia i śmierci. Historia Wandy Rutkiewicz” i „Halina. Dziś już nie ma takich kobiet” przyjechała na zaproszenie Miejskiej Biblioteki Publicznej. Spotkanie poprowadziła Agnieszka Osmólska-Ilczuk, dziennikarka Katolickiego Radia Podlasie. A. Kamińska opowiadała o pracy pisarza od kuchni, zbieraniu materiałów, twórczych inspiracjach. - Myślę o swoich książkach nie jako o biografiach, ale o opowieściach. Staram się opowiedzieć o człowieku, wybierając z jego życia najciekawsze momenty - podkreśliła, dodając, iż u podstaw jej pracy zawsze leży pytanie „dlaczego?”. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Żyły z pasją, miały misję, wielką charyzmę, odwagę i wyobraźnię, a do tego przekorę, robiąc przy okazji coś dobrego. Simona - broniła słabszych; Halina - udowodniła, że drogi i szczyty są też dla kobiet; Wanda - pokazywała, że kobiety są w stanie osiągać w górach nawet więcej niż mężczyźni. Tak o swoich bohaterkach opowiadała pisarka Anna Kamińska, która była gościem VII Zaduszek Literackich. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

W poszukiwaniu Atlasów

Jeśli wierzyć zapisom rodu Czartoryskich, w tym roku mija 250 lat, od kiedy siedlczanie mogą patrzeć na figurę Atlasa znajdującą się na wieży ratusza, zwanego potocznie Jackiem - zwrócił uwagę Dariusz Kuziak, który kulturowe źródła siedleckiego Atlasa odnalazł w zabytkowych miejscach europejskich miast.

Kim był Atlas? W mitologii greckiej jeden z tytanów. Brat Prometeusza - przykutego do skał Kaukazu, gdzie cierpiał katusze, oraz Epimeteusza - męża Pandory, która sprowadziła na ludzkość wielkie nieszczęścia. Atlas został skazany przez Zeusa na wieczne podtrzymywanie na barkach sklepienia niebieskiego. Figura Atlasa pojawiła się na siedleckim ratuszu w 1768 lub 1769 r. - Tak wynika z rachunków rodu Czartoryskich. To wtedy zapłacono blacharzowi za wykonanie figury. Jeśli zatem wierzyć zapisom, w tym roku mija 250 lat, od kiedy siedlczanie mogą patrzeć na figurę Atlasa znajdującą się na wieży ratusza, zwanego potocznie Jackiem - mówił D. Kuziak podczas wykładu „Skąd się wziął Jacek? W poszukiwaniu kulturowych źródeł Atlasa na siedleckim ratuszu” zaprezentowanego 28 listopada w Sali Białej Miejskiego Ośrodka Kultury. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Jeśli wierzyć zapisom rodu Czartoryskich, w tym roku mija 250 lat, od kiedy siedlczanie mogą patrzeć na figurę Atlasa znajdującą się na wieży ratusza, zwanego potocznie Jackiem - zwrócił uwagę Dariusz Kuziak, który kulturowe źródła siedleckiego Atlasa odnalazł w zabytkowych miejscach europejskich miast. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Historia, która ubogaca

W niedzielę 17 listopada świętowano jubileusz 595-lecia założenia parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Miastkowie Kościelnym. Uroczystościom przewodniczył biskup diecezji drohiczyńskiej Piotr Sawczuk: celebrował Eucharystię i wygłosił homilię.

Mszę św. poprzedził program artystyczny przedstawiający wielopokoleniową rodzinę, która daje najmłodszemu pokoleniu przykład żywej wiary i zawierzenia św. Janowi Pawłowi II oraz bł. Męczennikom z Pratulina. W inscenizacji nie zabrakło nawiązania do wydarzeń bezpośrednio związanych z losami miastkowskiej parafii. Na początku Eucharystii procesyjnie wniesione zostały do świątyni relikwie św. Jana Pawła II oraz bł. Męczenników Podlaskich. W homilii bp Piotr Sawczuk nawiązał do dziejów wspólnoty parafialnej w Miastkowie Kościelnym - jednej z najstarszych w diecezji siedleckiej, podkreślając bogatą historię miejscowego kościoła na tle wydarzeń w Polsce i w Europie. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

W niedzielę 17 listopada świętowano jubileusz 595-lecia założenia parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Miastkowie Kościelnym. Uroczystościom przewodniczył biskup diecezji drohiczyńskiej Piotr Sawczuk: celebrował Eucharystię i wygłosił homilię. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Tutaj też tętni życie

Klauzura. Dla wielu tajemnicze słowo. Dla innych gdzieś może już słyszane, ale nie do końca jasne. Czym w rzeczywistości jest?

Klauzura to zamknięta część domu zakonnego. Nie mają do niej wstępu ludzie z zewnątrz (z wyjątkiem osób z danym pozwoleniem, jak pracownicy świeccy, lekarze, specjaliści od budowy czy remontu itd.). Zakonnikom nie wolno jej opuścić bez pozwolenia przełożonego. Po co właściwie takie zamknięcie? Po co się tak odcinać od świata? Św. Jan Paweł II podczas swojego pontyfikatu wielokrotnie podkreślał wartość życia za klauzurą, wskazując m.in., że „wybierając zamkniętą przestrzeń jako środowisko życia, mniszki klauzurowe mają udział w całkowitym wyniszczeniu się Chrystusa poprzez radykalne ubóstwo, którego wyrazem jest wyrzeczenie się nie tylko rzeczy, ale także «przestrzeni», kontaktów i wielu dóbr stworzonych. Ten szczególny sposób ofiarowania «ciała» pozwala im bardziej odczuwalnie zagłębić się w misterium eucharystyczne. Mniszki ofiarowują się wraz z Jezusem za zbawienie świata”. (Vita Consecrata) więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Klauzura. Dla wielu tajemnicze słowo. Dla innych gdzieś może już słyszane, ale nie do końca jasne. Czym w rzeczywistości jest? więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Reszta od diabła pochodzi…

Mając ostatnio trochę wolnego czasu, postanowiłem nadrobić swoje zaległości w oglądaniu dokumentów społecznych dotyczących współczesnej kultury.

Zazwyczaj mam co najwyżej możliwość ich pobieżnego przejrzenia. Jednym z takich dokumentów był film niemieckiej telewizji na temat tzw. fakenewsów, czyli fałszywych informacji mających na celu zdyskredytowanie, ośmieszenie lub oczernienie przeciwnika. Zaciekawiło mnie w tym filmie nie to, co związane jest z częstotliwością stosowania tej metody przeciwko innym ani też nie samo formalne konstruowanie takowych wiadomości. Najciekawszym okazało się to, że fałszywe informacje są 70% częściej powielane i przekazywane chociażby w mediach społecznościowych od informacji prawdziwych, nawet przy posiadaniu wiedzy o tym, która z nich jest prawdziwa, a która fałszywa. Konstatacja ta jest zaiste nie tylko niepokojąca, ile wręcz dramatyczna. Oznacza to bowiem, iż nasze społeczeństwo samo w sobie jest zainteresowane tworzeniem fałszywej rzeczywistości i nurzaniem się w tym, co kłamliwe i błędne. Nie idzie tu jednak tylko o sam aspekt etyczny, ile raczej o sposób naszego odbioru świata, a co za tym idzie - o nasze rozumienie świata. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Mając ostatnio trochę wolnego czasu, postanowiłem nadrobić swoje zaległości w oglądaniu dokumentów społecznych dotyczących współczesnej kultury. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Z kłem na terrorystę

Dziękowała mu brytyjska królowa, spotkać chce się z nim prezydent Andrzej Duda, a minister sprawiedliwości będzie wnioskował o przyznanie medalu.

Przed kilkoma dniami w Londynie doszło do ataku terrorystycznego, w którym zginęły dwie osoby, a kilka zostało rannych. Ofiar mogłoby być więcej, gdyby nie odważna postawa kilku przechodniów, którzy zatrzymali zamachowca. Jednym z bohaterów był pan Łukasz, polski kucharz pracujący w Londynie, który zatrzymał nożownika przy pomocy, jak donosiły brytyjskie media, kła narwala. Dla tych, którzy jeszcze nie zdążyli przeczesać wyszukiwarek, wyjaśnienie: narwal to krewny wieloryba. Cechą wyróżniającą zwierzęta jest pojedynczy kieł. Do zdobycia wyłącznie na czarnym rynku, ponieważ handel kłami narwala jest nielegalny praktycznie na całym świecie. Wszystko w celu ochrony tych unikalnych zwierząt przed wyginięciem. Skąd Polak wziął kieł narwala? Trzeba opisać przebieg zdarzenia. Atak rozpoczął się w budynku, gdzie odbywała się konferencja. Polak w tym czasie czyścił szklanki w pomieszczeniach znajdujących się w piwnicy restauracji. Kiedy usłyszał krzyk, pobiegł na górę. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Dziękowała mu brytyjska królowa, spotkać chce się z nim prezydent Andrzej Duda, a minister sprawiedliwości będzie wnioskował o przyznanie medalu. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Im też należy się pogrzeb

W ciągu roku w szpitalu powiatowym w Garwolinie dochodzi do ponad 100 poronień. W około 20 przypadkach rodzice nie odbierają szczątków dziecka, które nie zdążyło się urodzić. Obowiązek godnego pochówku spoczywa na samorządzie.

Dwa lata temu do władz miasta zgłosili się przedstawiciele działającego przy parafii Przemienienia Pańskiego Stowarzyszenia Rodzina Rodzinie, wnioskując, by samorząd podjął działania umożliwiające na cmentarzu parafialnym pochówek dzieci utraconych. - Przez ten czas prowadziliśmy rozmowy m.in. z proboszczem parafii Przemienienia Pańskiego i dyrektorem szpitala. Trochę to trwało, ale jesteśmy na dobrej drodze do zakończenia sprawy. Na ostatniej sesji radni podjęli uchwałę dotyczącą sposobu sprawowania pogrzebu przez miasto - informuje Cezary Tudek, sekretarz Garwolina, dodając, iż na razie ustalono ramy prawne uchwały, ale jest też dobra wola Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej co do podpisania stosownego porozumienia. - Mamy informację ze szpitala, że obecnie przechowuje on kilkadziesiąt szczątków dzieci utraconych, które mogłyby być złożone w znajdującym się na cmentarzu parafialnym grobie - podkreśla urzędnik. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

W ciągu roku w szpitalu powiatowym w Garwolinie dochodzi do ponad 100 poronień. W około 20 przypadkach rodzice nie odbierają szczątków dziecka, które nie zdążyło się urodzić. Obowiązek godnego pochówku spoczywa na samorządzie. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Na razie bez podwyżki opłat za śmieci

Siedleccy radni po prawie czterogodzinnej dyskusji w obecności protestujących mieszkańców odrzucili zaproponowane przez prezydenta podwyżki cen śmieci.

Obecnie miesięczne stawki wynoszą 12,5 zł w przypadku odpadów segregowanych i 25 zł - za zmieszane od osoby. Proponowana opłata za śmieci segregowane miała wynieść 21 zł. W związku z tym, że od przyszłego roku selektywna zbiórka odpadów w całym kraju będzie obowiązkowa, za jej brak przewidziano tzw. stawkę sankcyjną w wysokości 63 zł od osoby. Listopadową sesję rady miasta poprzedził protest przed urzędem miasta kilkudziesięcioosobowej grupy mieszkańców bloków Siedleckiej Spółdzielni Mieszkaniowej, którzy następnie uczestniczyli w obradach. Na początku przewodniczący rady miasta Henryk Niedziółka poinformował, że do rady miasta wpłynęły trzy pisma mieszkańców SSM, sprzeciwiających się planowanym podwyżkom opłat za śmieci, nazywając proponowane stawki bardzo wysokimi i absurdalnymi. Prezydent Andrzej Sitnik po raz kolejny tłumaczył, że wzrost ma związek zarówno z podwyżką cen przetwarzania odpadów przez Zakład Utylizacji Odpadów, jak i z rosnącymi kosztami usług ich wywozu. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Siedleccy radni po prawie czterogodzinnej dyskusji w obecności protestujących mieszkańców odrzucili zaproponowane przez prezydenta podwyżki cen śmieci. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Może to ty jesteś narażony na udar?

Rozmowa z dr n. med. Ewą Czeczelewską, dziekanem Wydziału Nauk o Zdrowiu Collegium Mazovia Innowacyjna Szkoła Wyższa w Siedlcach.

Diagnozowanie udaru mózgu należy podjąć jak najszybciej, zgodnie z zasadą „czas to mózg”. Szybka diagnostyka i wdrożenie odpowiedniego leczenia są najważniejszymi zadaniami mającymi na celu ratowanie życia, zdrowia i zapobieganie wystąpieniu powikłań związanych z udarem mózgu. Podjęcie szybkiego działania może ograniczyć rozległość zmian spowodowanych udarem. W tym przypadku objawy nie występują w oderwaniu, ale wpływają wzajemnie na siebie i zmieniają w czasie swój obraz kliniczny. Objawy udaru zależą również od umiejscowienia ogniska uszkodzenia tkanki mózgowej. Najczęściej jest to silny ból głowy, nudności i wymioty, senność, zaburzenia świadomości pod postacią omamów, urojeń, splątania lub stanu majaczeniowego, niedowład albo porażenie połowicze lub jednej kończyny, asymetria twarzy spowodowana obniżeniem kącika ust po stronie porażonej (objaw fajki), podwójne widzenie, trudności w chodzeniu, zawroty głowy, zaburzenia równowagi i koordynacji, zaburzenia mowy o typie afazji. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Rozmowa z dr n. med. Ewą Czeczelewską, dziekanem Wydziału Nauk o Zdrowiu Collegium Mazovia Innowacyjna Szkoła Wyższa w Siedlcach. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Kiedy eko naprawdę jest eko

„Z ekologicznie czystych rejonów”, „z naturalnych źródeł”, „ze zdrowego serca Mazur” - to przykłady haseł, które widnieją na produktach ustawionych na półce z napisem „eko”. Tymczasem termin ten jest zarezerwowany dla produktów, do których wyrobu użyto co najmniej 95% składników naturalnych, czyli m.in. niemodyfikowanych genetycznie, bez sztucznych nawozów i chemicznych środków ochrony roślin.

Coroczne kontrole inspekcji handlowej wykazują, że jedna piąta produktów ekologicznych nie spełnia wymaganych kryteriów. Zdarza się, iż na etykietach pojawiają się określenia wprowadzające w błąd, np. przypisujące środkom spożywczym właściwości lecznicze: „polecane przy cukrzycy”. Na opakowaniu towarów deklarowanych jako ekologiczne podawana bywa informacja na temat składnika o niezrozumiałej dla przeciętnego konsumenta nazwie. Jedną z bardziej znanych sztuczek jest zamieszczanie oświadczenia „bez dodatku cukrów” i niepodanie informacji, że produkt „zawiera naturalne cukry”. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

„Z ekologicznie czystych rejonów”, „z naturalnych źródeł”, „ze zdrowego serca Mazur” - to przykłady haseł, które widnieją na produktach ustawionych na półce z napisem „eko”. Tymczasem termin ten jest zarezerwowany dla produktów, do których wyrobu użyto co najmniej 95% składników naturalnych, czyli m.in. niemodyfikowanych genetycznie, bez sztucznych nawozów i chemicznych środków ochrony roślin. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS