W sobotę 21 czerwca po raz pierwszy na kongresie różańcowym spotkały się dzieci z diecezji siedleckiej. Pokazały, że potrafią być ze sobą i budować wspólnotę, modlić się pięknie, dobrze bawić i że w różańcowej rodzinie zajmują bardzo ważne miejsce.

Mokobody przywitały uczestników słoneczną pogodą. Pierwszą część spotkania rozpoczęła rejestracja i prezentacja kół pod sceną na rozległym placu za sanktuarium Matki Bożej Budziszyńskiej. Prowadzący spotkanie ks. Michał Gosk, diecezjalny opiekun dziecięcych kół Żywego Różańca, zaznaczył, że na kongres przybyło ok. 400 osób, ale za dziesięć lat liczba ta na pewno sięgnie 2 tys.

W niedzielę 15 czerwca parafia Trójcy Świętej w Wiśniewie k. Mińska przeżywała odpust połączony z jubileuszem 100-lecia przyłączenia do diecezji siedleckiej oraz 150 lat od narodzin bł. ks. Michała Woźniaka, który parafią kierował krótko, ale jako proboszcz mocno zapisał się w jej historii.

Głównym punktem jubileuszowych uroczystości była Eucharystia pod przewodnictwem bp. Kazimierza Gurdy, koncelebrowana m.in. przez byłych proboszczów: ks. prałata Zdzisława Domańskiego i ks. kan. Kazimierza Chełstowskiego oraz obecnego - ks. Krzysztofa Wesołowskiego. Na jubileusz przybyli też zaprzyjaźnieni kapłani, przedstawiciele władz samorządowych oraz parafianie. W homilii biskup przypomniał m.in. bolesną kartę z dziejów parafii Wiśniew, jaką był rozłam wspólnoty w 1906 r.

O szczególnym wymiarze tegorocznej Diecezjalnej Pielgrzymki Chorych do sanktuarium kodeńskiego, nadziei, która „zawieść nie może”, i ostatnim przesłaniu śp. papieża Franciszka do chorych - w rozmowie z ks. Pawłem Siedlanowskim, diecezjalnym duszpasterzem chorych.

Diecezjalna Pielgrzymka Chorych, na trwałe wpisana w liturgiczne wspomnienie Matki Bożej Kodeńskiej obchodzone w polskim Kościele 2 lipca, ma w 2025 r. szczególny charakter. Dlaczego?

Pielgrzymka wpisuje się w obchody Roku Jubileuszowego. Kościół zaprasza nas, abyśmy stali się „pielgrzymami nadziei”.

Ks. Jerzy poświęcił życie, służąc Bogu i ojczyźnie. Nigdy nie skupiał uwagi na sobie. Właśnie dlatego ciągle inspiruje - mówi ks. Bogumił Lempkowski, który z potrzeby serca buduje kapelanowi Solidarności żywy pomnik - na drodze do jego kanonizacji.

Na co dzień ks. Bogumił jest prefektem II Liceum Ogólnokształcącego im. Królowej Jadwigi, pomaga w posłudze w siedleckiej parafii św. Jana Pawła II i pełni funkcję kapelana 53 batalionu lekkiej piechoty Wojsk Obrony Terytorialnej w stopniu podporucznika. Jest też kierownikiem Diecezjalnej Pielgrzymki Rowerowej na Jasną Górę, która w tym roku wyruszy po raz drugi. Od lat niestrudzenie szerzy kult bł. ks. Jerzego Popiełuszki.

Kolorowe, pachnące, żywe - i utkane z wiary. Kwiatowe dywany na Boże Ciało stają się nie tylko elementem tradycji, ale też wyrazem duchowości. Rozsypane płatki to nie ozdoba - to modlitwa złożona pod stopami Boga.

Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, popularnie zwana Bożym Ciałem, to jedno z najważniejszych świąt w kalendarzu katolickim. Od XIII w. obchodzona jest w czwartek po uroczystości Trójcy Świętej. W tym dniu kapłan niesie w monstrancji Najświętszy Sakrament ulicami miasta lub wsi. Cztery ołtarze symbolizują cztery Ewangelie, a cała procesja jest publicznym świadectwem wiary w realną obecność Jezusa Chrystusa w Eucharystii.

Kult Najświętszego Serca Jezusa ma swoje źródła w Piśmie Świętym i objawieniach prywatnych. Mówili i pisali o nim święci oraz papieże.

Rozwijał się przez wieki i trwa do dziś. To nie przypadek, bo o miłości Chrystusa do nas trzeba mówić zawsze, wszędzie i wszystkim! Ten kult nie polega na czczeniu Serca Jezusa jako organu ciała, nie można go podejmować w oderwaniu od Osoby Syna Bożego. Jego głównym założeniem jest poznanie i przyjęcie miłości Chrystusa do każdego z nas i do całego rodzaju ludzkiego. Ten kult jest też łączony z zadośćuczynieniem za grzechy swoje i świata. Jezus objawiający się św. Małgorzacie Alacoque w 1673 r. mówił: „Moje Boskie Serce tak płonie miłością ku ludziom, że nie może dłużej utrzymać tych płomieni gorejących zamkniętych w moim łonie.

Przy kościele Podwyższenia Świętego Krzyża w Miętnem od ponad miesiąca czynna jest kaplica wieczystej adoracji Najświętszego Sakramentu.

Adoracja trwać będzie tutaj - jak zaznaczył ks. kan. dr Tomasz Bieliński przed jej błogosławieństwem przez bp. Kazimierza Gurdę 26 kwietnia - do końca świata. Pierwsze, co widzą wchodzący do kaplicy, to naturalnej wielkości figura Chrystusa Miłosiernego z monstrancją w miejscu serca, spod której wychodzą promienie symbolizujące krew i wodę. W witrażu, po prawej stronie ustawionych parami klęczników widnieje Matka Boża Pompejańska. Na przeciwległej ścianie umieszczono wizerunek św. Michała Archanioła. Ciszę w kaplicy potęguje przytłumione ciepłe światło.

Diecezja siedlecka pamięta o swoich kapłanach, którzy oddali życie w imię miłości bliźniego, Kościoła i ojczyzny. 23 maja w Wyższym Seminarium Duchownym odsłonięte i pobłogosławione zostały tablice upamiętniające księży poległych w czasie powstania styczniowego, zmarłych na wygnaniu, jak też pomordowanych w XX w. przez Niemców, nacjonalistów ukraińskich oraz Urząd Bezpieczeństwa Publicznego.

Okazją do upamiętnienia była 160 rocznica śmierci kapelana i przywódcy powstańców styczniowych - ks. Stanisława Brzóski, straconego 23 maja 1865 r. w Sokołowie Podlaskim. Jego wizerunek znajduje się na środkowej z trzech tablic, które umieszczono w holu seminarium, na ścianie kaplicy.