Skąd to „okej”?

„W porządku”, coraz częściej zastępowane przez młodzież skróconym „w porzo”, oznacza mnie więcej to samo, co „szafa gra”, „sprawy mają się dobrze”. Wśród sposobów uspokojenia współrozmówcy pytającego, co u nas, jest też „okej”.

„Okej” jest pochodzenia amerykańskiego, a pochodzi od „okay” – fonetycznego zapisu akronimu „OK”. Według informacji zawartych w słowniku oksfordzkim, „OK” wywodzi się z wyrażenia „all correct”, sloganu wyborczego amerykańskiego prezydenta Van Burena z 1840 r., a także ze skróconej formy jego przezwiska „Old Kinderhook”, powstałego od miejsca jego urodzenia. Analiza podobieństw i różnic między użyciem angielskiego „okay” i polskiego „okej mogłaby być tematem ciekawej pracy studenckiej.

Kojarzone z amerykańskim wszechobecnym zadowoleniem, „okej” używane jest przez nas także jako przytaknięcie czy przyznanie racji. Ponieważ łatwo można to krótkie słówko zastąpić polskim odpowiednikiem – zachęcamy do tego. Gdyby jednak ktoś, zapytany np. „co u ciebie?” miał ochotę sięgnąć po typowo polską, ogólnikową odpowiedź: „nigdy nie jest tak źle, żeby nie mogło być gorzej”, może lepiej z amerykańskim uśmiechem na ustach odpowiedzieć: „okej”?

KL