Złączeni więzami przyjaźni

Na początku roku kalendarzowego, 2 stycznia, wspominamy w kalendarzu liturgicznym Kościoła dwóch: Bazylego i Grzegorza z Nazjanzu. Rodzi się pytanie – dlaczego tych dwu Doktorów Kościoła wspominamy jednego dnia?

Otóż żyli oni w tym samym czasie. Rok ich urodzenia jest ten sam (330), a jeśli chodzi o dzień narodzin dla nieba, to Bazyli uprzedził Grzegorza o 11 lat, umierając w 379 r. Obaj pochodzili z tej samej krainy Kapadocji, która leży na terenach dzisiejszej Turcji. Od czasów studiów w Atenach stali się wielkimi przyjaciółmi, dając wzór dobrze rozumianej przyjaźni. Grzegorz ujął ją w słowach: „Gdy zaś po pewnym czasie wyznaliśmy sobie nasze wspólne pragnienie, by szukać właściwej filozofii życia, odtąd staliśmy się dla siebie wszystkim, żyjąc pod jednym dachem, dzieląc jeden stół, jako nierozłączni przyjaciele. Mieliśmy oczy zwrócone na jeden cel i stale rozwijaliśmy w sobie nawzajem nasze dążenie, tak by się stawało coraz gorętsze i mocniejsze.

Wiodły nas jednakowe nadzieje co do przedmiotu budzącego zwykle najwięcej zawiści; mam tu na myśli sztukę wymowy. Jednak zawiści nie było, współzawodnictwo zaś traktowaliśmy poważnie. A walczyliśmy obaj nie o to, kto będzie miał pierwszeństwo, lecz kto ma drugiemu ustąpić, gdyż każdy z nas uważał sławę drugiego za własną.

Mogło się wydawać, że obaj mamy jedną duszę, która podtrzymuje dwa ciała. ...

ks. Grzegorz Jaśkiewicz