Świętość znaczona kolorami i wiarą

Bez modlitwy nie ma ikony - powtarzają jej twórcy. Ten obraz „nie ręką uczyniony” ma służyć jego autorowi i tym, którzy będą się przed nim modlić. Tworzenie ikony to nie tylko przygoda artystyczna, to przede wszystkim piękne spotkanie z Bogiem.

– Ikona jest oknem, które otwiera nas na rzeczywistość niebiańską. Mistrzowie ikonopisania wywodzili się z monastyrów i pustelni, a ich praca nad ikoną była przepełniona modlitwą i postami. Dziś też modlimy się przed przystąpieniem do malowania. Za każdym razem zanim sięgniemy po tempery i pędzel, prosimy: „Ty Boski Mistrzu wszystkiego, co istnieje, oświeć, kieruj duszą i ciałem sług Twoich; prowadź ich ręce, aby mogli godnie i doskonale przedstawiać Twój obraz, obraz Świętej Twojej Matki i wszystkich Twoich świętych ku chwale, radości i upiększeniu świętego Twego Kościoła. Amen”. Ta modlitwa to nasza podstawa – wyjaśnia Agata Słyk z Drogi Ikony.

Czytaj i adoruj

Ikona jest jak otwarta księga, pełno w niej znaków i symboli, które trzeba umieć rozkodować. Tu każdy przedmiot, gest i kolor ma znaczenie, w ikonie nie ma nic przypadkowego.

– Zamknięte usta i duże uszy symbolizują słuchanie Pana Boga, duże oczy ułatwiają kontakt wzrokowy, wysokie i szerokie czoło to mądrość, wydłużone sylwetki – dostojeństwo, a długie palce – duchowa szlachetność i czystość działania – opowiada moja rozmówczyni. ...

Agnieszka Wawryniuk