W służbie Kościoła siedleckiego

Bp Zbigniew Kiernikowski do swego zawołania biskupiego włączył słowa o Eucharystii i posłuszeństwie Ewangelii, tłumacząc je w obszernym liście pasterskim, wydanym z okazji objęcia diecezji, następująco: „Swoją posługę biskupią podejmuję i pragnę pełnić w duchu i w postawie posłuszeństwa Ewangelii, które rozumiem nie formalnie, ale o wiele bardziej realnie, jako posłuszeństwo Dobrej Nowinie”.

Okrągłe rocznice są traktowane zwykle jako okazje do przedstawienia dorobku i podsumowania dotychczasowej posługi Jubilata. Podejmując taką próbę, dopuściłbym się jednak nieuprawnionego zuchwalstwa. Nie jestem bowiem w stanie ze swojej perspektywy objąć całej rozległej działalności ks. bp. Z. Kiernikowskiego, nawet gdybym chciał się skupić tylko na Jego posłudze jako rządcy diecezji. Wielu spraw nie znam. Taka próba byłaby więc z konieczności nieudana. Na szczęście jest też inna ewentualność, a mianowicie – refleksję tego rodzaju można potraktować tylko jako niewielki przyczynek do biografii Jubilata i siłą rzeczy – do ostatniego dziesięciolecia dziejów diecezji siedleckiej.

Z Rzymu do Siedlec

Po raz pierwszy mieliśmy okazję poznać Dostojnego Jubilata, gdy na zaproszenie swego poprzednika, bpa Jana Wiktora Nowaka, gościł w Siedlcach jako rektor Instytutu Polskiego w Rzymie. Miało to miejsce w niedzielę, 25 czerwca 2000 r., w kościele Ducha Świętego, gdzie w ramach Diecezjalnego Kongresu Eucharystycznego wygłosił konferencję na temat Eucharystii i prezentował swoją nową książkę „Eucharystia i jedność”.

Biskupia nominacja ks. prałata Z. Kiernikowskiego zbiegła się z potrzebą zaradzenia sytuacji powstałej w diecezji siedleckiej, gdy po kilku miesiącach niemożności sprawowania posługi zmarł bp Jan Wiktor Nowak. ...

(xaa)