Łaska synodu
Termin „synod” wywodzi się z j. greckiego i powstał w wyniku połączenia przedrostka syn- (razem z, wspólnie) i rzeczownika hodόs (droga). Oznacza więc „zejście się”, „wspólne kroczenie”, „wspólną drogę”. Synod diecezjalny jest pomyślany jako narzędzie schodzenia się na wspólną drogę biskupa i wiernych, a ostatecznie schodzenia się dróg ludzkich z drogą Bożą.
Trochę historii
Świadectwa działalności synodalnej w diecezjach sięgają pierwszych wieków Kościoła. Przyjmuje się, że na Zachodzie pierwszy taki synod zwołał bp Aunariusz z Auxerre, pod koniec VI w. Postanowił, że w jego diecezji synody będą odbywały się co roku. A były i takie diecezje, gdzie zwoływano je nawet co pół roku. Dyscyplinę ujednolicił w odniesieniu do całego Kościoła Sobór w Bazylei, który w 1433 r. wydał normę nakazującą biskupom zwoływanie synodów przynajmniej raz w roku.
Oczywiście, jak możemy się domyślać, ówczesne synody wyglądały inaczej niż obecne. Przede wszystkim kiedyś biskup zwoływał wyłącznie osoby duchowne, a cały synod trwał najwyżej kilka dni. Przeważnie odbywał się w kościele katedralnym, a sposób jego odprawiania był szczegółowo określony w Pontyfikale Rzymskim. ...