W trosce o głębszą wiarę
Sympozjum przewodniczył biskup siedlecki Zbigniew Kiernikowski, a głównymi prelegentami byli: ks. dr Wojciech Hackiewicz (Siedlce), dr hab. Urszula Dudziak (KUL Lublin) oraz ks. prof. Jerzy Bagrowicz (UMK Toruń).
Zgromadzonych gości powitał i obrady sympozjum koordynował ks. mgr lic. Waldemar Mróz. – Organizując w naszej diecezji Sympozjum Liturgiczne, mamy na celu troskę o głębszą wiarę oraz pogłębioną świadomość życia chrześcijańskiego. Stopniowo wchodzimy w głąb sakramentów inicjacji chrześcijańskiej, tj. chrztu i Eucharystii – mówił.
Pierwszym prelegentem był ks. dr Wojciech Hackiewicz z Siedlec, który dokonał podsumowania diecezjalnej ankiety dotyczącej przygotowania do pierwszej Komunii świętej. Badania skupione były wokół trzech głównych tematów: pierwszy odnosił się do problemu wieku kandydatów, drugi dotyczył świadomości rodziców kandydatów, natomiast trzeci traktował o przebiegu uroczystości.
Rozwój religijności dziecka
„Aspekty pedagogiczno-psychologiczne przygotowania dziecka do spowiedzi i Komunii świętej” to temat, jaki podjęła dr hab. Urszula Dudziak z Lublina. – Największy skarb dla Kościoła to Eucharystia, a w niej obecny żywy, realny i prawdziwy Bóg. Prawidłowe rozumienie tej tajemnicy dokonuje się przede wszystkim w środowisku życia, jakim jest rodzina. Religijny rozwój dziecka jest uwarunkowany już od jego poczęcia. W okresie poniemowlęcym jest uzależniony od umiejętnych i radosnych odpowiedzi rodziców, które pokazują Boga jako Osobę, która istnieje chociaż jest niewidzialna. Religijność w okresie przedszkolnym jest bardzo ważna, gdyż obraz Boga przekłada się na wzór obrazu rodziców, dziecko naśladuje i identyfikuje się z postawami przez nich reprezentowanymi. Natomiast religijność dzieci w wieku szkoły podstawowej opiera się na wierności Bogu w codziennym życiu. Dzieci są niezwykłymi obserwatorami życia codziennego, dlatego na ich wychowanie religijne ma wpływ codzienna modlitwa i świadectwo najpierw samych rodziców. Bezpośrednio to zagadnienie dotyka również współpracy rodziców z osobami przygotowującymi dziecko do pierwszej Komunii świętej. Jest skuteczne, gdy podczas tego procesu rodzice sercem przyjmują proponowane treści. Rodzina to „Domowy Kościół”, jej wzajemna komunikacja, umiejętność przepraszania i przebaczania, wspólne przeżywanie sakramentu pojednania i Eucharystii wzmacnia poczucie przeżywanych więzi miedzy jej poszczególnymi członkami, a także między rodziną a Panem Bogiem – mówiła U. Dudziak.
Następnie rozpoczęła się dyskusja, podczas której uczestnicy sympozjum mieli okazję zadać pytania zaproszonym prelegentom.
Nie tylko „piękne przeżycie”
„Katechetyczny i eklezjalny wymiar przygotowania dzieci do pierwszej Komunii świętej” przedstawił ks. prof. Jerzy Bagrowicz z Torunia. – Współcześnie część dzieci traci kontakt z życiem religijnym po pierwszej Komunii świętej. Jest to niepokojące zjawisko. Rodzice tych dzieci opisują to wydarzenie jako piękne przeżycie. Nie jest to wynik wiary, ale element przeżyciowy. Wielka część tych dzieci nie doświadcza katechezy w domu, tak jakby religia w ogólne nie była elementem kultury. Pierwsza Komunia Święta to nie oderwany element wychowania, ale proces wpisany w życie wspólnoty Kościoła. Nam nie wolno o tym zapomnieć. Rozdarcie pomiędzy życiem sakramentalnym a codziennością wśród chrześcijan powoduje niezrozumienie przeżywanych sakramentów i związanych z nimi treści. Funkcjonowanie tych „dwóch światów” spłyca doświadczanie inicjacji chrześcijańskiej. Dlatego też musimy zwrócić uwagę na kilka istotnych elementów, którymi są: słuchanie Słowa Bożego, gdyż dzisiaj funkcjonuje cywilizacja hałasu usiłująca zagłuszyć ten Boży głos; postawa współofiarowania, która jest manifestacją życia przeżywanego zgodnie z wolą Boża; postawa miłości wobec bliźnich oraz postawa oczekiwania na przyjście Chrystusa w chwale – mówił ks. J. Bagrowicz.
Konieczność inicjacji
„Formacja inicjacyjna rodziców dzieci przygotowujących się do Pierwszej Komunii Świętej”
– to temat, jaki podjął bp prof. Zbigniew Kiernikowski. – Przeżywanie sakramentów inicjacji chrześcijańskiej wprowadza nas w misterium paschalne Jezusa Chrystusa. To jest osobiste doświadczenie, którego lepiej nikt od rodziców nie przekaże. Kościół, katecheza, księża i katecheci mogą tę praktykę wspomagać. Kto osobiście przyjął sakrament Eucharystii, powinien stawać się znakiem jedności dla innych. Sakrament Eucharystii to stałe dopełnianie tego, co stało się w chrzcie świętym. Nie można żyć chrztem, jeśli ktoś nie karmi się Ciałem Pańskim. Jest to otwarcie bramy do nowego stylu życia, całkowicie odmiennego od trendów obowiązujących w tym świecie. Trzeba nam dzisiaj głośno powtarzać: jeśli jesteś ochrzczony, musisz żyć Eucharystią. Odprawianie nabożeństw i mnożenie samych praktyk religijnych wiary nie rozwija. Wejście w tajemnicę Eucharystii uczy postawy miłości, która swój wzór ma w Jezusie Chrystusie ukrzyżowanym, modlącym się za swoich oprawców. Wtedy możemy wejść w komunię z osobami, z którymi ciężko nam się porozumieć. Istnieje potrzeba wielkiej delikatności w przekazywaniu tych prawd dzieciom. Eucharystia jest tym pokarmem, który pozwala trwać w rzeczywistości Paschy. Dzieciom trudno tego się uczyć, ale dzięki codziennemu świadectwu rodziców i przykładowi życia staje się to możliwe. Dzisiaj przeakcentowaliśmy samo przygotowanie do sakramentów, a zapomnieliśmy o tym, żeby je przeżywać. Tyle rzeczy upiększamy, zatracając istotę przeżywanych znaków. Właściwe przygotowanie do Pierwszej Komunii Świętej to zgoda rodziców na doświadczenie całkowitego przewrotu w życiu. Dlatego twórzmy taką atmosferę, aby nasze plany i dążenia nie były pierwszorzędnym celem. Dobrze rozumiana i przeżywana Eucharystia uczy postawy bezinteresowności. Rodzice mają uczyć swoje dziecko życia innym pokarmem niż ten, który sami wypracowali. Ono już nie będzie żyło tylko z pracy swoich rodzicieli, ale będzie żyło Duchem Jezusa Chrystusa – mówił bp Z. Kiernikowski.
Z doświadczenia
Relację z tego, jak praktycznie realizuje przygotowanie dzieci i rodziców przedstawił ks. mgr lic. Karol Jakubiak z parafii katedralnej. Obecni z nim państwo Ługowscy opowiedzieli o tym, jak w ostatnim roku sami przeżyli przegotowanie oraz Pierwszą Komunię Świętą swojego dziecka. Następnie miała miejsce celebracja modlitwy południowej z Liturgii Godzin. W homilii pasterz Kościoła siedleckiego mówił o tym, że wszystkich przygarnął Chrystus. To owocuje przemianą umożliwiając wchodzenie w komunię z Bogiem i drugim człowiekiem. Na zakończenie sympozjum wszyscy udali się Centrum Charytatywno-Duszpasterskiego, aby wspólnie przeżyć agapę.
ks. Michał Chromiński