Marie, poślij Baranki…
Czym jest Wspólnota Baranka? Radykalnie ubodzy, szczęśliwi, głoszący życiem Ewangelię ubogim. „Posłani przez Kościół, by iść w ślad za Barankiem «jak owce» do serca świata. «Zraniony, nigdy nie przestanę kochać»” – przecież to istota chrześcijaństwa. W życiu słowem wspólnota kontempluje misterium Baranka, który gładzi grzechy świata. „Idą za Jezusem ubogim i ukrzyżowanym, który w swojej Bożej miłości ofiarowuje się ludziom, żebrząc o miłość. Idą jak ubodzy, żebrzący i modlący się pielgrzymi – na spotkanie z najuboższymi, aby każdy człowiek, bogaty i ubogi, otrzymał Światło Ewangelii”. Ich żebracze „misje” są w swej istocie spotkaniem z człowiekiem, bezbronnością na wzór Chrystusa. Otwarciem na prowadzenie, na miłość, słowo, które zaskakuje. W ich życiu spełnia się Ewangelia – tak jak mogłaby się wypełnić w życiu każdego człowieka, który daje przestrzeń Bogu.
Wezwanie do odnowy
Rok 1968 to rewolucja obyczajowa, która zapoczątkowała kryzys duchowy. „Bóg umarł” – krzyczała Europa. ...
Aneta Czarnocka