Siła wsparcia

Czy hasło odmienianej od lat przez wszelkie możliwe przypadki integracji zdaje egzamin? Stojący na czele warsztatów terapii zajęciowej nie ukrywają, że choć lista potrzeb jest długa, wiele w kwestii podejścia do osób niepełnosprawnych zmieniło się w ostatnim czasie na korzyść.

Śladem obecności osób niepełnosprawnych w świadomości społecznej jest niewątpliwie ich udział w imprezach, podczas których prezentują swoje zdolności. Ważne są też miejsca, gdzie mogą gromadzić się i dzielić doświadczeniami, licząc na godne przyjęcie i zrozumienie. Planów na uatrakcyjnienie im codzienności nie brakuje. Przeszkodą w realizacji zamierzeń okazują się… pieniądze.

Promocja i integracja

Zapytana o najpilniejsze zadania dotyczące opieki nad podopiecznymi Monika Andrzejuk, kierownik Warsztatu Terapii Zajęciowej w Międzyrzecu Podlaskim, zaznacza, że najważniejsza jest drożność systemu wspierającego osoby niepełnosprawne. – Aby proces rehabilitacji i terapii przebiegał płynnie, musi istnieć cała sieć wsparcia – tłumaczy, wskazując na sens istnienia placówek, do których dana osoba może uczęszczać, osiągając coraz wyższy stopień samodzielności. – Potrzebna jest też zmiana świadomości pracodawców, aby zaczęli postrzegać niepełnosprawnych jako wartościowych pracowników. Brakuje również trenerów pracy, którzy pomagaliby odnaleźć się im na rynku zatrudnienia – sugeruje.

Do prowadzonego przez Podlaskie Stowarzyszenie Osób Niepełnosprawnych WTZ uczęszcza 28 osób z orzeczoną umiarkowaną bądź znaczną niepełnosprawnością, zamieszkujących na terenie miasta, międzyrzeckiej gminy, gm. Drelów oraz powiatów: radzyńskiego i łosickiego. ...

Agnieszka Warecka