Wyświęceni dla posługi
- Kochani bracia, kandydaci do święceń diakonatu, dzisiejszy dzień jest ważny dla naszej diecezji. Zarówno dla duchownych, jak i świeckich. Chcemy przypomnieć sobie o powołaniu każdego z nas do służenia.
Jednak przy przyjęciu diakonatu uczynicie kolejny krok na drodze służby, która jest sposobnością do rozmiłowania się w niej. Otaczamy was modlitwą, abyście odkryli ten dar radości służby – zapewniał bp P. Sawczuk. Nawiązał też do odczytanego fragmentu Dziejów Apostolskich. – Usłyszeliśmy o rozrastającej się liczbie uczniów Pańskich. Dlatego apostołowie powołują diakonów, aby wspierali ich w posłudze. Byli to mężczyźni o nieskazitelnej reputacji, pełni ducha i mądrości. To nam pokazuje, że posługiwanie w Kościele nie polega na wykonywaniu urzędniczych funkcji, ale na sprawowaniu kultu, służbie braciom oraz dawaniu świadectwa (liturgia, diakonia, martyria). Natomiast Ewangelia wspomina o podziałach w gronie uczniów Chrystusa. Dlatego wypowiada On w swojej modlitwie słowa: „Aby byli jedno”. Widzimy, jakie to trudne i jak wielkiej wymaga pokory, gdyż nasze serce musi być poddawane nieustannej ewangelizacji, oczyszczane z chorych ambicji i egoizmu. Modlimy się o taką postawę dla wszystkich dziesięciu braci przystępujących do święceń – głosił biskup Sawczuk.
Celibat, posłuszeństwo, modlitwa
Według Kodeksu prawa kanonicznego święcenia diakonatu wprowadzają do stanu duchownego. Każdy nowo wyświęcony uroczyście ślubuje żyć w celibacie, być posłusznym swojemu biskupowi oraz zobowiązuje się do codziennej modlitwy Liturgią Godzin. Diakoni stanowią najniższy stopień hierarchii kościelnej. Na nich nakłada się ręce „nie dla kapłaństwa, lecz dla posługi” (Katechizm Kościoła Katolickiego 1569). Do zadań diakonów należy „uroczyste udzielanie chrztu, przechowywanie i rozdzielanie Eucharystii, asystowanie i błogosławienie w imieniu Kościoła związkom małżeńskim, udzielanie wiatyku umierającym, czytanie wiernym Pisma Świętego, nauczanie i napominanie ludu, przewodniczenie nabożeństwu i modlitwie wiernych, sprawowanie sakramentaliów, przewodniczenie obrzędowi żałobnemu i pogrzebowemu” (KK 29). Diakonów łatwo można rozpoznać po stroju noszonym przez nich podczas celebracji liturgicznej: zamiast ornatu ubrani są w dalmatykę lub albę ze stułą przewieszoną przez lewe ramię i spiętą u dołu.
W poprzedzającym święcenia tygodniu kandydaci na diakonów przeżywali dni skupienia w domu rekolekcyjnym przy sanktuarium Matki Bożej w Loretto. Ćwiczeniom duchowym, których myślą przewodnią były słowa „Uwierzyć Jezusowi”, przewodniczył ks. Krzysztof Domański, ojciec duchowny WSD.
Oprawę muzyczną podczas Eucharystii sprawowała schola seminaryjna, którą dyrygował diakon Mariusz Rompa.
Nowo wyświęceni diakoni to:
1. Kamil Frączek z parafii Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Radzyniu Podlaskim;
2. Marcin Gnyszka z parafii Świętego Jana Chrzciciela w Kłoczewie;
3. Robert Jędrych z parafii Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Żelechowie;
4. Sebastian Mućka z parafii Chrystusa Ukrzyżowanego w Szczałbie;
5. Mariusz Nejranowski z parafii Świętego Józefa w Międzyrzecu Podlaskim;
6. Paweł Pajdosz z parafii Świętego Jana Chrzciciela w Parczewie;
7. Marcin Prudaczuk z parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Żeszczynce;
8. Mateusz Sudewicz z parafii Przemienienia Pańskiego w Malowej Górze;
9. Paweł Tomaszewski z parafii Przemienienia Pańskiego w Wisznicach;
10. Jakub Wyrozębski z parafii Świętego Józefa w Siedlcach.
ks. Michał Chromiński