Diecezja
Źródło: ARCH
Źródło: ARCH

Jezus powołał ich po imieniu

W piątek, 28 października, w liturgiczne wspomnienie św. apostołów Szymona i Judy Tadeusza - patronów diecezji siedleckiej, bp Kazimierz Gurda przewodniczył w katedrze uroczystej Eucharystii. Mszy św. towarzyszył obrzęd przyjęcia do grona kandydatów do święceń diakonatu i prezbiteratu alumnów Wyższego Seminarium Duchownego.

Eucharystię pod przewodnictwem pasterza diecezji koncelebrowali biskup pomocniczy Piotr Sawczuk, rektor WSD ks. kan. Piotr Paćkowski oraz licznie przybyli na uroczystość kapłani diecezji siedleckiej.

Na początku Mszy św. bp K. Gurda zawierzył Panu Bogu – przez wstawiennictwo patronów wspólnoty diecezjalnej – wszystkich powołanych do kapłaństwa i życia konsekrowanego, rodziny diecezji, osoby chore i samotne, a także społeczność seminaryjną.

Nie potępia, ale okazuje miłosierdzie

W homilii pasterz Kościoła siedleckiego podkreślił, iż uroczystość patronów diecezji: św. Judy Tadeusza i Szymona zwanego „Gorliwym” pozwala skierować spojrzenie na Chrystusa i Jego Kościół. – Apostołowie bowiem zawsze wskazują nam Tego, który ich wybrał i powołał – wyjaśnił, zaznaczając, iż nasze spojrzenie na Jezusa nie jest spojrzeniem zewnętrznego obserwatora, ale kogoś, kto jest złączony z Chrystusem więzami wiary i powołania; kogoś, kto jest wewnętrznie zaangażowany w osobową relację z Jezusem. – Jesteśmy w kościele katedralnym, zgromadzeniu, bo Jezus jest nam znany. My w Niego wierzymy, kochamy Go, pragniemy z Nim przebywać. I to jest nasza radość – akcentował z uwagą, iż ten stan ducha winien towarzyszyć wszystkim, którzy należą do wspólnoty Jezusa.

Bp K. Gurda przywołał tegoroczne Światowe Dni Młodzieży. Pozwoliły one na obserwację żywej więzi łączącej młodych z Jezusem, dla których pozostaje On Osobą bliską, w łączności z którą przeżywają każdą sytuację swojego życia. Trwający Rok Miłosierdzia – na co zwrócił uwagę – stanowi doświadczenie rzeczywistej, konkretnej obecności Jezusa przebaczającego. – W tajemnicy sakramentu pojednania dokonuje się bowiem to, czego doświadczyli przychodzący do Jezusa – ordynariusz nawiązał do Ewangelii o powołaniu apostołów [por. Łk 6,12-19] oraz przychodzących, by Go posłuchać i zostać uleczonymi ze swoich chorób. – Spotkanie z Jezusem przebaczającym, uwalniającym od zła, okazującym miłosierdzie jest spotkaniem osobowym, w którym człowiek odkrywa przed Nim swoje serce, własną – często długo ukrywaną przed światem – tajemnicę. I czyni to wobec Tego, który oczekuje, z miłością patrzy; który nie potępia, ale okazuje swoje miłosierdzie – nauczał, dodając, iż potrzeba, byśmy uznali przed Nim swoje winy i grzechy oraz podjęli pokutę. Grzech ma bowiem wymiar zarówno osobisty, jak i społeczny; jest skierowany przeciwko Bogu, a także drugiemu człowiekowi, o czym przypomniało nam nabożeństwo „Wielkiej Pokuty” zorganizowane 15 października w Częstochowie.

Biskup przypomniał jednocześnie, iż uroczyste zakończenie Roku Miłosierdzia w katedrze siedleckiej nastąpi 13 listopada, w pozostałych kościołach diecezji tydzień później.

W Jezusie stajemy się wspólnotą ludzi

Wskazując na fragment Ewangelii mówiący o powołaniu apostołów, bp K. Gurda tłumaczył, iż nosi ono znamię osobowego spotkania. – Jezus powołał ich po imieniu. On ich znał, nie byli bezimienni – przypomniał, tłumacząc, iż powołanie otworzyło serca apostołów na bliską obecność Chrystusa. – Ta bliskość, osobowa relacja pozwala na angażowanie się apostołów w życie Jezusa i Jego – w życie apostołów. Św. Paweł w tej osobowej relacji z Jezusem widzi możliwość realizacji już tu, na ziemi, podstawowego celu życia człowieka wierzącego. Pisze: „A więc nie jesteście już obcymi i przychodniami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga – zbudowanymi na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus” [por. Ef 2,19-20]. – W Chrystusie nie jesteśmy obcymi wobec Boga i nie jesteśmy obcymi wobec siebie. W Jezusie stajemy się wspólnotą ludzi, którzy znają siebie i szanują się wzajemnie. Tylko w relacji z Jezusem możemy budować wspólnotę kościelną, która żyje Ewangelią, prawem miłości Boga i człowieka – nauczał biskup z uwagą, iż obecnie potrzeba jasnego stawania wspólnoty Kościoła w obronie nienarodzonych; klarownego opowiedzenia się po stronie życia tych, którzy mienią się być uczniami Chrystusa. – Bo Jezus staje zawsze po stronie życia, nie po stronie śmierci. On śmierć pokonał. On jest życiem i pokazuje, jak szczęśliwie i owocnie przeżywać czas naszego ziemskiego życia po to, by osiągnąć życie wieczne – przypominał.

W dalszej części liturgii pięciu alumnów piątego roku WSD publicznie wyraziło pragnienie oddania swojego życia Chrystusowi i Jego Kościołowi. Przez złożone przyrzeczenia stali się oni kandydatami do święceń diakonatu i prezbiteratu. – Prosimy za nich, aby budowali swoją posługę kapłańską na osobowej relacji z Jezusem – Najwyższym Kapłanem, aby każdy z nich stanowił mieszkanie Boga przez Ducha i aby w ten sposób przygotowali się do podjęcia później z wielką gorliwością i radością posługi kapłańskiej w parafiach naszej diecezji – podsumował bp K. Gurda.

Na zakończenie Eucharystii pasterz Kościoła siedleckiego ogłosił, iż 23 września papież Franciszek podniósł do godności Kapelana Jego Świątobliwości dwóch kapłanów diecezji siedleckiej: ks. prałata Jana Dzięgę, kapelana szpitala wojewódzkiego w Siedlcach, oraz ks. kan. Janusza Onufryjuka, proboszcza parafii bł. Honorata w Białej Podlaskiej.

WA