Badajcie duchy, czy są z Boga

Czy ta myśl, natchnienie pochodzi od Boga? A może to tylko ubrana w piękne szaty namiętność, wystrojone w altruistyczną powłokę moje ja? Jak zdobyć pewność? W którą stronę pójść, by się boleśnie nie rozczarować? To dylematy, przed którymi staje wielu dobrych, pobożnych chrześcijan, szczerze kochających Boga i ludzi. Konsekwencje złej odpowiedzi mogą zaważyć na całym życiu.

Wiara nie jest i nie może być naiwnością. Dlatego szuka zrozumienia. - Wiara i rozum są jak dwa skrzydła, na których unosi się duch ludzki ku kontemplacji prawdy - pisał św. Jan Paweł II.

„Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno” – nauczał św. Paweł (1 Kor 13,12), dlatego czasem trudno jest odróżnić dobre natchnienia od egoistycznych autoprojekcji bądź kuszenia złego ducha. On potrafi świetnie maskować swoje działanie i perfekcyjnie dostosować się do sytuacji człowieka. „Fałsz nigdy nie jest przedstawiany w swojej nagiej szpetności, aby będąc w takiej formie przedstawiony nie został wykryty – pisał św. Ireneusz, biskup Lyonu – lecz bywa chytrze wystrojony w atrakcyjne ubranie, aby poprzez taką zewnętrzną formę zrobić większe wrażenie na niedoświadczonych, niż sama prawda”. Demon potrafi udawać anioła światłości (2 Kor 11,14). Ba, może nawet uzdrawiać, manifestować nadnaturalną obecność, pomagać dokonywać nawróceń, aby zjednać sobie ludzi! Kiedy już będą jego, poprowadzi ich dalej we właściwy sobie sposób – ku zatraceniu. Źródłem zgubnych natchnień mogą być też fałszywi prorocy, sfingowane objawienia. Uwaga św. Jana, iż „wielu fałszywych proroków pojawiło się na świecie”, jest ciągle aktualna. ...

Ks. Paweł Siedlanowski