Prezent od Maryi

Maryja nigdy nie zostawia tych, którzy powierzają się Jej wstawiennictwu. Owoce noszenia szkaplerza dotyczą życia ziemskiego, ale sięgają też wieczności.

Tradycja Karmelu wiąże ze szkaplerzem dwie obietnice Matki Bożej i dwie łaski, które z nich wypływają. Maryja obiecała św. Szymonowi, że ten, kto w nim umrze, nie dozna ognia piekielnego; zapowiedziała też wybawienie z czyśćca w pierwszą sobotę po śmierci. Jest to tzw. przywilej sobotni. Matka Boża zapewniła rychłe wybawienie z czyśćca (bulla Jana XXII z 1322 r.) tym, którzy nosząc szkaplerz, zachowają czystość według stanu i wierność modlitwie.

Zapowiedziała też pomoc i obronę w niebezpieczeństwach duszy i ciała. Maryja obiecała wspierać nas na drodze naśladowania Chrystusa, a zwłaszcza w godzinę śmierci, i pomoc w ostatecznej walce o zbawienie. Ważnym owocem jest także uczestnictwo w dobrach duchowych całego zakonu karmelitańskiego za życia i po śmierci (w Mszach św., pokutach, modlitwie i ofiarach), gdyż Matka i Królowa Karmelu jednoczy z sobą w jedną rodzinę tych, którzy przyjmują szkaplerz. Tworzący erygowaną prawnie wspólnotę Bractwa Szkaplerznego korzystają również z daru odpustów zupełnych.

 

Jak habit lub obrączka

Przyjęcie szkaplerza winno poprzedzić duchowe przygotowanie – pojednanie z Bogiem poprzez spowiedź i Komunię św. Następnie prosimy księdza o poświęcenie i nałożenie szkaplerza. Może to uczynić każdy kapłan i diakon katolicki w parafii lub klasztorze karmelitańskim. Nałożenie odbywa się według określonego obrzędu.
Szkaplerza nie nakładamy sami, ale otrzymujemy, tak jak habit zakonny lub obrączkę ślubną. Szkaplerz winien być nakładany po uprzednim poświęceniu. Kapłan wyznacza również codzienną modlitwę. ...

AWAW