Maryja jako kobieta prosta i pobożna

Kiedy czytamy ewangeliczną charakterystykę ofiarowania Pana Jezusa w świątyni, stwierdzamy, iż nie opisuje ona nic szczególnego, nic niezwykłego, lecz przeciwnie, jakby zwykły obrzęd oczyszczenia matki i ofiarowania pierworodnego syna w świątyni. Tak należy na to popatrzeć, ale z drugiej strony wiemy doskonale, że to ofiarowanie było inne od wszystkich pozostałych.

W pierwszej kolejności zechciejmy dostrzec to, że Józef z Maryją ukazują prostotę swej wiary. To znaczy zachowując przypisane prawo Boże, udają się z małym dzieckiem do Jerozolimy, do miasta świętego, do miasta Dawidowego, to znaczy królewskiego, aby tam, w świątyni, pierworodnego przedstawić Bogu i wykupić Go z Jego rąk jakby na własność, poprzez złożenie odpowiednich darów ofiarnych. W pierwszej kolejności zechciejmy dostrzec to, że Józef z Maryją ukazują prostotę swej wiary. To znaczy zachowując przypisane prawo Boże, udają się z małym dzieckiem do Jerozolimy, do miasta świętego, do miasta Dawidowego, to znaczy królewskiego, aby tam, w świątyni, pierworodnego przedstawić Bogu i wykupić Go z Jego rąk jakby na własność, poprzez złożenie odpowiednich darów ofiarnych.

Jako ludzie ubodzy mogli oni złożyć dwa młode gołębie lub parę synogarlic. Bogatsi składali jagnięta. Był to obrzęd sprawowany na pamiątkę cudownego wyprowadzenia Hebrajczyków z niewoli egipskiej, kiedy to na skutek ostatniej plagi, wymarło wszystko to, co pierworodne, łącznie z synem faraona. Złość, jaka powstała wtedy w sercu faraona, skutkowała zgodą dla Hebrajczyków na opuszczenie Egiptu, aby mogli udać się na pustynię.

 

Wie, że wydała na świat Boga

Zobaczmy dalej, że w omawianej scenie Bóg jest ofiarowany Bogu, święty Jezus jest ofiarowany świętemu Bogu, Syn Ojcu, Dziecko Stwórcy, Najwyższy Kapłan – świątyni. Kiedyś przecież wyda w pełni swoje ciało na ofiarę czystą i przyjemną Bogu. ...

Ks. Piotr Mazurek