Duch Święty wskaże wam drogę
Mszę św. koncelebrowali biskupi siedleccy: Kazimierz Gurda i Piotr Sawczuk, jak też wielu księży z całej diecezji, w tym dziekani, proboszczowie parafii siedleckich, kanonicy kapituły katedralnej, wykładowcy Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Siedleckiej i pracownicy kurii diecezjalnej. W katedrze licznie zgromadzili się także wierni. Na początku Mszy św. ordynariusz diecezji siedleckiej nawiązał do uroczystości Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Przypomniał, że rok jubileuszowy będzie rokiem podziękowania Panu Bogu za naszą diecezję i rokiem modlitwy o Boże błogosławieństwo. - Będziemy dziękować za to, że Kościół na podlaskiej ziemi w ciągu tych 200 lat wypełnił powierzoną przez Chrystusa misję wiernego świadectwa o Jezusie Chrystusie Zbawicielu Człowieka - głosił.
– Będziemy Pana Boga prosić o Jego błogosławieństwo dla naszego Kościoła diecezjalnego, aby był on znakiem Jego obecności, aby coraz skuteczniej wypełniał podstawową misję głoszenia Ewangelii i uczestniczenia w zbawieniu człowieka dokonanym przez Jezusa Chrystusa, by jego wierni wzrastali w świętości – mówił. Prosząc abp. S. Budzika o przewodniczenie Eucharystii i wygłoszenie słowa Bożego, zauważył, że diecezja – jubilatka powstała w 1818 r. z diecezji lubelskiej. Po kasacie przez cara w 1857 r. przez prawie 50 lat była złączona z diecezją lubelską, a w 1918 r. na nowo została powołana do istnienia.
– Dzisiaj gromadzimy się, by rozpocząć jubileusz. „Jubilare” to śpiewać z radością. Nasza radość włącza się w „Magnificat”, radosny śpiew Maryi wielbiącej Boga za wielkie rzeczy, które Jej uczynił – dodał metropolita lubelski.
„Cała piękna”
Rozpoczynając homilię, ksiądz arcybiskup skupił się na idei piękna. – Piękno prawdziwe, za którym tęskni w głębi duszy każdy człowiek, ma wymiar wewnętrzny. Mierzy się je podobieństwem do piękna absolutnego, którym jest Bóg. Pięknem wewnętrznym jest człowiek, w którego życiu, postępowaniu i działaniu odbija się piękno samego Boga – definiował. Pełnię piękna i doskonałości uosabia Maryja. – Tak widzi ją liturgia Kościoła w uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny: „Tota pulchra es, Maria et mácula non est in te” – „Cała piękna jesteś, Maryjo, i nie ma w Tobie żadnej skazy”. Wpatrujemy się w piękną Maryję, podziwiamy to piękno, dziękujemy za nie Bogu, który jest Stwórcą i wzorem wszelkiego piękna – mówił abp Budzik, odnosząc się do Ewangelii dnia opisującej scenę Zwiastowania. – Maryja znajduje u Boga życzliwość i miłość. Jest uświęcona i przemieniona przez łaskę, pełna świętości, wdzięku i blasku – cała piękna. Bo obraz Boży w niej zawarty nie został nigdy zmącony żadnym, najmniejszym nawet grzechem – mówił. Tłumaczył, że Bóg zachował Maryję od wszelkiego grzechu na mocy zasług przewidzianych w śmierci Chrystusa. Stąd uroczystość Niepokalanego Poczęcia ma odniesienie do tajemnicy paschalnej Jezusa Chrystusa – Jego śmierci i zmartwychwstania. – Niepokalana przypomina nam, że Bóg jest zwycięzcą zła, grzechu, piekła i szatana, że człowiek nie jest skazany na trwanie w grzechu, że nie ma powodu wątpić w człowieka, nie ma powodu, aby człowiek zwątpił w samego siebie – akcentował hierarcha.
Maryja – otwarta na Ducha Świętego
W dalszej części nauki kaznodzieja skupił się na Maryi jako Bramie Miłosierdzia. – Maryja jest bramą, przez którą przyszedł na świat Syn Boży Jezus Chrystus, uosobione oblicze Bożego miłosierdzia: – mówił, nawiązując do słów bulli papieża Franciszka „Miserdicordiae Vultus” („Oblicze Miłosierdzia”), ustanawiającej w 2015 r. nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia.
Hierarcha przypomniał także o roli Ducha Świętego. – Szczytem działania Ducha Świętego w historii zbawienia jest tajemnica wcielenia. To moment, w którym Duch Święty zstąpił na Maryję, a Ona za Jego sprawą poczęła dziecię nazwane Synem Najwyższego. W tym niezwykłym momencie, najdonioślejszym w dziejach ludzkości, spotkało się tych dwoje: Boży Duch i Boża służebnica. Duch Święty dokonał najbardziej zdumiewającego połączenia: nieba i ziemi, Boga i człowieka. Niepokalana daje nam przykład niezwykłego otwarcia sie na działanie Ducha Świętego w swoim życiu. Duch Święty był źródłem wiary, nadziei i miłości, które tak ożywiały i poruszały serce Maryi. On Ją nauczył posłuszeństwa woli Bożej, On był źródłem Jej męstwa, które wykazała, trwając niewzruszenie pod krzyżem Jezusa. On napełnił Ją darami w dzień Pięćdziesiątnicy, kiedy zstąpił na apostołów zgromadzonych z Maryją na modlitwie. On chciał, by była Kościołowi wzorem, przewodniczką i matką. On sprawił, że jako wniebowzięta stała się dla Kościoła znakiem pociechy, źródłem nadziei, znakiem wskazującym niebieską ojczyznę, do której zmierzamy drogami tej ziemi – mówił.
Budować na przeszłości
Abp Budzik podkreślił też obecność i działanie Ducha Świętego w dziejach naszego diecezjalnego Kościoła. – Wody łaski Ducha Świętego unosiły wiarę Kościoła w trudnym pierwszym stuleciu, w czasach carskich prześladowań: umacniały biskupów wygnańców, dodawały męstwa bohaterskim unitom broniącym jedności ze stolicą apostolską, umacniały wiarę i nadzieję wiernych. Także w drugim stuleciu istnienia waszej diecezji nie brakowało momentów dramatycznych. Wskrzeszona 100 lat temu diecezja siedlecka razem z całą Polską przeżywała zarówno radość z odzyskanej wolności, jak i trudy odbudowy po tylu latach niewoli. Krótko trwała niepodległość II Rzeczpospolitej, której kres położyły dwa totalitaryzmy XX w.: hitleryzm i komunizm – wyliczał. – Tym większym blaskiem świecą po dziś dzień przykłady wybitnych biskupów, kapłanów, osób życia konsekrowanego, wiernych świeckich. Budując na ich świętości i wierności, możecie z nadzieją wkraczać w kolejne stulecie istnienia waszej diecezji. Duch, który umacnia miłość, wskaże wam drogę, jak odpowiadać na wyzwania obecnego i przyszłego czasu, opierając się na bogatej i heroicznej historii Kościoła – mówił, przytaczając słowa Henryka Sienkiewicza: „Kościół jest strażnikiem przeszłości, piastunem teraźniejszości i drogowskazem na przyszłość”. Zachęcał także do wpatrywania się w Maryję Niepokalaną, która jest najlepszym przykładem uważnego słuchania tego, co Duch Święty mówi do Kościoła. – Maryja, cała piękna, pełna łaski, w pełni odkupiona przez swego Syna, mówi nam dzisiaj, że tylko człowiek łaski jest pełnym i prawdziwym człowiekiem noszącym w swojej duszy obraz Boży – zaznaczył. Zakończył modlitwą do Matki Bożej o wspieranie Kościoła na podlaskiej ziemi, aby napełniony Duchem Świętym odważnie wkraczał w trzecie stulecie swego istnienia.
Wyróżnienie kapłanów
W trakcie Mszy św. bp K. Gurda siedlecki poświęcił nową chorągiew. Ufundowały ją działające w parafii katedralnej Koła Żywego Różańca pragnące w ten chcąc uczcić jubileusz diecezji siedleckiej oraz 100 rocznicę objawień w Fatimie. Na jednej stronie chorągwi jest wizerunek Matki Bożej z Fatimy i napis „Królowo Różańca, módl się za nami”, na drugiej – wizerunek świątyni katedralnej w roku jubileuszu.
Na zakończenie uroczystości bp K. Gurda poinformował o nadaniu godności Kapelana Jego Świątobliwości trzem kapłanom diecezji siedleckiej: ks. kan. Henrykowi Rzeszotkowi z Łosic, ks. kan. Stanisławowi Dzyrowi z Adamowa i ks. kan. Janowi Kurkowi z Łukowa.
Uroczystości, które śpiewem uświetnił chór katedralny im. Ks. Alfreda Hoffmana pod dyrekcją ks. Michała Szulika, zakończyło wystawienie Najświętszego Sakramentu, Litania do Matki Bożej i modlitwa jubileuszowa.
LA