Kościół
Źródło: PIXABAY
Źródło: PIXABAY

Dzieci uczą nas modlitwy

Modlitwa jest nie tylko sprawą ducha. Dotyczy zarówno słów, myśli, serca, ale także i ciała. Nasza postawa oraz gesty są bardzo ważne.

Nie chodzi tu jednak o modną ostatnio „mowę ciała” czy pobożną gimnastykę przed Panem. - Gesty i postawy pomagają przede wszystkim w nawiązaniu kontaktu z Bogiem - zaznacza oblat o. Marcin Szwarc. Poprosiłam go o wyjaśnienie tych najważniejszych, związanych z liturgią i osobistą modlitwą. - Do najstarszych należy postawa stojąca. Była ona obecna już w religii żydowskiej. Stojąc, wyrażamy szacunek i uznanie wobec wielkości, wyższości i potęgi Pana Boga. Jest to też wyraz naszej gotowości. Dlatego właśnie stoimy podczas odczytywania Ewangelii. Chcemy w ten sposób pokazać, że jesteśmy gotowi iść i wcielać ją w życie. Postawa klęcząca jest z kolei typowa dla chrześcijaństwa. Oznacza pokorę, uniżenie i oddanie czci Bogu. Klęczenie podczas modlitwy osobistej staje się też wyrazem naszego skupienia. Postawa siedząca ma nam pomóc w słuchaniu i rozważaniu. Dlatego czynimy to podczas czytań, psalmu i kazania. Możemy też siedzieć w trakcie medytacji Słowa Bożego. Taka postawa pomaga skupiać się nad rozważanymi treściami, a nie bolącymi kolanami czy kręgosłupem. Nie ma w niej nic złego - wyjaśnia o. Marcin.

Z modlitwą kojarzy się nam także gest złożonych rąk. – Zaczerpnęliśmy go ze świeckich praktyk. Nawiązuje on do hołdu składanego przez wasala swojemu panu i władcy. Wasal składał złożone dłonie w ręce zwierzchnika. My poprzez ten gest uznajemy Boga za swego Pana i oddajemy się Jemu. Z drugiej strony, złożone ręce kojarzą mi się także z małymi dziećmi, które w ten sposób proszą o coś swoich rodziców. Znamy też gest uniesionych, rozłożonych rąk. Jest on przede wszystkim charakterystyczny dla kapłanów sprawujących liturgię. I znowu wrócę do dzieci. One też stosują taki gest, kiedy czegoś chcą od rodziców, albo gdy proszą mamę bądź tatę o wzięcie na ręce – mówi o. M. Szwarc.

Wielu z nas zastanawia się, czy na modlitwie obowiązują z góry ustalone postawy? Na pewno dotyczy to liturgii. Jedność znaków buduje jedność i wspólnotę między ludźmi. – Liturgia jest własnością Kościoła i warto zatrzymać się nad przypisanymi jej postawami i gestami. Wszystko po to, by świadomie uczestniczyć w Mszy św. – tłumaczy zakonnik. ...

AWAW

Pozostało jeszcze 85% treści do przeczytania.

Posiadasz 0 żetonów
Potrzebujesz 1 żeton, aby odblokować ten artykuł