W Święto Ofiarowania Pańskiego, 2 lutego, Kościół katolicki
obchodził Dzień Życia Konsekrowanego. Bp Kazimierz Gurda
przewodniczył uroczystej Eucharystii w katedrze, która była
dziękczynieniem za dar życia konsekrowanego.
- W dniu życia konsekrowanego chcemy podziękować Panu Bogu razem
z siostrami, ojcami zakonnymi zakonów kontemplacyjnych i
zgromadzeń czynnych, z członkiniami instytutów świeckich, osobami
realizującymi indywidualne formy życia konsekrowanego, czyli
dziewicami konsekrowanymi i pobłogosławionymi wdowami,
pustelnicami i pustelnikami za dar powołania, jakim zostali
obdarzeni, i za pozytywną odpowiedź, jakiej Bogu na Jego
zaproszenie udzielili - podkreślił biskup. W homilii pasterz
diecezji siedleckiej, odwołując się do historii ofiarowania
Jezusa i rozpoznania w nim oczekiwanego Mesjasza przez Symeona i
Annę, podkreślił, że „On jest światłem, które płonie w ciemności,
rozprasza ciemności świata i ciemności serca człowieka.
Jest światłem na ścieżce ludzkiego życia i prowadzi człowieka do wiecznej światłości, gdzie ciemności już nie ma. Dlatego dzisiaj wierzący w Jezusa poświęcają świecę jako znak przyjęcia Jezusa”.
Gest ofiarowania
Bp K. Gurda skupił się również na geście ofiarowania Chrystusa przez Maryję i Józefa, który jest „zapowiedzią ofiarowania, jakiego On sam dokona wobec Ojca Niebieskiego, aby zbawić człowieka. W oddaniu siebie Ojcu Jezus realizuje swoją zbawczą misję, która dokona się przez Jego cierpienie, śmierć i zmartwychwstanie. – Eucharystia jest miejscem ofiarowania Jezusa. Tajemnica Jego męki, śmierci i zmartwychwstania dokonuje się w sposób bezkrwawy, sakramentalny. A Jego życie jest drogą dla tych, którzy go wybrali – kontynuował biskup. – Tylko ten, kto wierzy, zdolny jest do oddania swojego życia. Tylko ten, kto wierzy, zdolny jest zaakceptować wszystkie konsekwencje tego oddania, także te, które niosą trud, niezrozumienie, cierpienie, a nawet śmierć – dodał.
Wielka tajemnica wiary
W roku szczególnego rozważania tajemnicy Eucharystii biskup podkreślił jej znaczenie zwłaszcza w życiu osób konsekrowanych: – Dla osób życia konsekrowanego Eucharystia jest szczególnym momentem każdego dnia, w którym przeżywają tajemnicę swojej miłości do Boga i do ludzi. – Eucharystia pozwala sięgać do samego źródła życia konsekrowanego, pozwala czerpać siłę do znoszenia trudności, cieszyć duchową radością i bliskością z Bogiem; jest pokarmem codzienności i nieśmiertelności. Ta wielka tajemnica wiary szczególnie realizuje się w życiu osób konsekrowanych – podkreślił. – Osoby konsekrowane wskazują na konieczność udziału w Eucharystii, zarówno tej niedzielnej, świątecznej, ale przede wszystkim codziennej – mówił. – Dziękujemy im, że stali się widzialnym znakiem niewidzialnej rzeczywistości. Znakiem, który jest bardzo potrzebny zarówno tym, którzy wierzą, by ich wiarę umocnić, jak i tym, którzy nie wierzą, by zwrócić ich oczy serca ku rzeczywistości, którą można odkryć tylko dzięki wierze – dodał.
Na zakończenie homilii biskup podkreślił zaangażowanie osób konsekrowanych w posługi, które wypełniają w Kościele: katechizację, prowadzenie dzieł miłosierdzia, modlitwę przed Najświętszym Sakramentem, umartwienie i pracę wykonywaną w zakonach kontemplacyjnych. I zaapelował: – Prośmy Boga, aby nigdy w naszym Kościele nie zabrakło takich świadków Chrystusa.
Odnowienie ślubów i przyrzeczeń
Podczas Eucharystii osoby konsekrowane odnowiły swoje śluby i przyrzeczenia. Modlitwie przewodniczyłks. kan. Marek Matusik, wikariusz biskupi ds. życia zakonnego w diecezji siedleckiej. – W łączności z Ojcem Świętym Franciszkiem i wszystkimi osobami konsekrowanymi na całym świecie oraz w obecności naszego pasterza, bp. Kazimierza pragniemy odnowić nasze śluby i przyrzeczenia: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. To wydarzenie przypomni nam także, iż w sakramencie chrztu odnajdujemy źródło i fundament naszej konsekracji na drodze rad ewangelicznych – podkreślił.
Po Mszy św. w Bursie św. Stanisława Kostki o. dr Sebastian Wiśniewski wygłosił ascetyczną konferencję skierowaną do osób konsekrowanych.
Na terenie diecezji siedleckiej działa obecnie blisko 20 żeńskich zgromadzeń czynnych, które prowadzą 39 domów. Mamy również dwa klasztory kontemplacyjne, jedną pustelnicę i jednego pustelnika. Ponadto istnieje dziesięć zakonów męskich, które prowadzą 12 klasztorów.
