Rozmowa, czas i przestrzeń

Rozmowa z Magdaleną Kleczyńską, liderką Duszpasterstwa Kobiet Diecezji Tarnowskiej Obdarowana, pracownikiem poradni małżeńskiej, autorką książki „Obdarowani sobą. Sztuka budowania więzi”.

Mam wrażenie, że w tej sytuacji, w której wszyscy się znaleźliśmy, wychodzi na jaw, na jakich fundamentach dany związek był oparty. Niektórzy, żyjąc z dnia na dzień, w miarę się dogadywali, a kiedy zostali zamknięci pod jednym dachem, okazało się, że mają ze sobą niewiele wspólnego albo wręcz nastawieni są wrogo do siebie. Nie ma jednej recepty, złotego środka dla wszystkich małżeństw, związków, bo każde z nich jest inne. Myślę, że warto w przypadku kryzysu szukać wsparcia i pomocy w literaturze. Polecam książkę Marty i Marka Babików „Kochanie, wojny nie będzie” albo Michała Piekary „Razem przez życie”. Te dwie pozycje ukazują podstawowe błędy komunikacyjne w związkach. Kryzysowe sytuacje w naszych domach nie wynikają z tego, że ludzie się nie kochają. Absolutnie nie. Na jaw wychodzą braki w fundamentach budowania relacji. I to bardzo mocno widać.

Zbliżają się święta Bożego Narodzenia… Dotychczas były to chwile spędzane w dużym rodzinnym gronie. W tym roku, z powodu ograniczeń związanych z pandemią, liczba osób świętujących wspólnie musi zostać uszczuplona. Jak sobie z tym poradzić?

 

Powinniśmy bardziej skupić się nie na rodzinnym, ale duchowym przeżywaniu świąt. Codziennie chodzimy razem z mężem i dziećmi na roraty. Pewnego dnia przeżyliśmy bardzo nieprzyjemną sytuację. Nie zostaliśmy wpuszczeni do kościoła. Okazało się, że limit wiernych został przekroczony. Dosłownie przed naszymi nosami zamknęły się drzwi. Dzieci się popłakały, było nam bardzo przykro. Wróciliśmy do domu i przeżyliśmy te roraty online. Ta trudna okoliczność pokazuje, że nie wszystko nam się zawsze należy. Nigdy nie było takiej sytuacji, żebyśmy nie mogli uczestniczyć w Mszy św. A dziś możliwość przeżywania Eucharystii traktujemy jako ogromny skarb. Myślę, że w tym kluczu warto byłoby przeżyć święta Bożego Narodzenia. Nie patrzeć na to, czego nie mamy, albo co jest inaczej niż w zeszłym roku, ale spojrzeć na to, co mamy, czyli że mimo wszystko mamy swoich najbliższych, co prawda uszczuplone grono, ale jesteśmy razem. Mamy możliwość uczestniczyć w Mszy św. ...

Kinga Ochnio