Bóg jest za (Twoim) życiem

Kilka lat temu, w Jerozolimie, byłem świadkiem sceny: do tramwaju wchodzi młoda kobieta i kieruje się w stronę jednego z czterech foteli ustawionych naprzeciw siebie, na których siedzi dwóch ortodoksyjnych Żydów.

Charakterystyczny strój, długie brody i kipy na głowach potwierdzały ich ultra-religijność i przywiązanie do przestrzegania Prawa Mojżeszowego. Panowie, zorientowawszy się, że obok nich może usiąść kobieta, wstają i bardzo ostrożnie, tak aby nikogo się nie dotknąć, przechodzą do tylnej części wagonu. Dlaczego takie dziwne zachowanie? Czyżby chcieli ustąpić miejsca kobiecie, które de facto było wolne? Otóż przyczyna ich reakcji tkwi gdzie indziej. Chodzi o ryzyko zaciągnięcia nieczystości rytualnej poprzez kontakt (nawet nieświadome dotknięcie!) z kobietą podczas jej krwawienia miesięcznego, o czym czytamy w Księdze Kapłańskiej (15,19-33). Dlatego też musieli jak najszybciej oddalić się od potencjalnego zagrożenia nieczystością. Skupili się oni na literalnym przestrzeganiu przepisów Prawa. Jezus zaś – też Żyd – odwrotnie: pokazuje, że bardziej ceni pomoc człowiekowi w potrzebie, jego ocalenie i zbawienie. Niejednokrotnie to podkreślał swoim zachowaniem, np. gdy uzdrawiał w szabat.

W dzisiejszej Ewangelii Pan Jezus może dwukrotnie złamać przepisy dotyczące czystości rytualnej: gdy dotyka ciała zmarłej dziewczynki (Lb 19,11-22) i gdy zostaje dotknięty przez krwawiącą kobietę (Kpł 15,25-27). Mimo to bardziej zależy mu na życiu i zdrowiu tych kobiet. Jezus patrzy na tę wykluczoną społecznie kobietę z zatroskaniem: „Córko, twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju i bądź wolna od swej dolegliwości”. Jezus daje jej, podobniej jak zmarłej dziewczynce, perspektywę nowego życia. W oryginalnym tekście greckim znajdziemy sformułowania takie jak „sothesomai” – będę zdrowa, będę zbawiona, „egeire” – wstań, „aneste” – powstała, zbudziła się, które wprost odnoszą się do zmartwychwstania Jezusa i perspektywy życia wiecznego, także dla każdego z nas. Jezus uzdrawia kobietę cierpiącą na krwotok i wskrzesza córeczkę Jaira po to, aby dać im nowe życie!

Bóg jest za życiem, a nie za śmiercią. On chce naszego ocalenia życia wiecznego dla nas, dlatego z taką troską i miłością pochyla się nad naszą biedą w sakramencie pokuty. Nie obawia się nas przytulić – ludzi słabych poplamionych grzechem. Dla Jezusa nie jesteś obojętny i twoja wiara, jak w przypadku kobiety z dzisiejszej Ewangelii, naprawdę może cię ocalić na życie wieczne.

KS. MARIUSZ ŚWIDER