„Benedyktowicze” rozdane
Wręczenie wyróżnień zwykle miało miejsce na początku grudnia. Jednak z powodu związanych z pandemią obostrzeń, które zakazywały organizowania większych spotkań, galę przełożono. Stąd jej nietypowy termin. Gości powitał dyrektor MR w Siedlcach Sławomir Kordaczuk, a Zofia Czapska przewodnicząca kapituły, w składzie której znaleźli się także Małgorzata Biały, S. Kordaczuk, Sławomir Musiej, Grzegorz Skwarek i Grzegorz Welik - przybliżyła historię nagrody.
– Idea jej utworzenia i przyznawania zrodziła się w latach 80 ubiegłego wieku, a swój realny kształt zaczęła przybierać wiosną 1987 r. Pierwszy zamysł inicjatorów nagrody był taki, aby merytoryczną działalnością komitetu, a potem kapituły, objąć obszar dawnego województwa siedleckiego. Znacznie później uznano, że winno nim stać się całe Podlasie i ta część Mazowsza, którą województwo siedleckie obejmowało. Uznano również honorowanie osób, które nie mieszkają na Podlasiu, ale nie zerwały więzów z ziemią swoich ojców, jej dobru i sławie służą, jej dorobek promują w kraju i poza jego granicami. Warunek był podstawowy: kandydaci muszą pochodzić z Podlasia, do więzi z nim nawiązywać bądź też jako Podlasiacy, którzy się tu nie urodzili, ale zapuścili korzenie, w sposób szczególny zasłużyli się dla regionu – przypomniała.
Nagrody przyznawane są w trzech kategoriach. Pierwsza to „szeroko pojęta działalność artystyczna”. Laureatami w tej dziedzinie są m.in.: malarze, rzeźbiarze, architekci, muzycy, kompozytorzy, konserwatorzy zabytków, artyści ludowi, animatorzy kultury. Druga – „dorobek literacki, naukowy i publicystyczny zawierający pierwiastki uniwersalne” – służyć ma nagradzaniu autorów, którzy w swej twórczości prozatorskiej, poetyckiej, naukowej, popularnonaukowej i działalności podejmują w sposób szczególny tematykę regionalną i promują wartości uniwersalne. Trzecia kategoria to „działalność patriotyczno – społeczno – humanitarna”, za którą wyróżniane są osoby szczególnie zaangażowane społecznie, wprowadzające w życie dla dobra regionu wiele inicjatyw i służące bezinteresowną pomocą innym.
Czułe pióro
W 2020 r. za bogatą działalność publicystyczną oraz popularyzację dziedzictwa kulturowego regionu wyróżniono M. Mikołajczuk. – Znana jest ze swych publikacji przede wszystkim jako osoba obdarzająca wyjątkowym i ciepłem i specjalną czułością naszą małą ojczyznę i mieszkających tutaj ludzi, którzy tworzą niepowtarzalną atmosferę Podlasia – podkreślił w laudacji S. Kordaczuk.
M. Mikołajczuk pracowała jako reporter i redaktor lokalnych gazet oraz regionalnych wydań tytułów ogólnokrajowych: w „Echu Podlasia”, „Nowinach Podlaskich”, „Nowym Echu Podlasia”, a także „Życiu Siedleckim” – filii „Życia Warszawy”, „Naszym Mieście” – filii „Polski. The Times”. Współtworzyła miesięcznik kulturalny „Scena 24”, periodyk Sceny Teatralnej Centrum Kultury i Sztuki w Siedlcach. Publikowała także w czasopismach ogólnopolskich, m.in. w kierowanym przez Wiesława Myśliwskiego dwutygodniku literackim „Sycyna”. Obecnie jako redaktor prowadząca i reportażystka współtworzy ogólnopolski kwartalnik „Kraina Bugu” oraz kwartalnik medyczny „Zdrowie w Centrum”. Jest autorką relacji ze spotkań z właścicielkami pałacu w Korczewie, hrabinami Renatą i Beatą Ostrowskimi, oraz zrealizowanego wraz z Towarzystwem Przyjaciół Korczewa wydawniczego projektu tomu pt. „Nasz dom”. „Ma dar wynajdowania ciekawych tematów, przyciąga niezwykłych ludzi, ocala historie, w których jak w kropli wody odbija się ocean uniwersalnych ludzkich pragnień i rozczarowań, radości i cierpień. Z Jej prac korzystają specjaliści historii sztuki i muzealnictwa” – napisała w laudacji M. Biały.
– To dla mnie ogromne wyróżnienie i zaszczyt. Te nagrodę dedykuję moim rodzicom, którzy pokazali mi Bug, który kocham – powiedziała M. Mikołajczuk.
Na scenie i poza nią
Za działalność artystyczną, popularyzację i promocję polskiej kultury ludowej oraz pracę z młodzieżą uhonorowano Bożenę Wojciuk, kierownik i choreograf Zespołu Pieśni i Tańca Ziemi Siedleckiej „Chodowiacy” im. Alicji Siwkiewicz. Poza tym pedagog, instruktor tańca, inicjatorka „Spotkań z kulturą”. Przygotowuje ,,Regionalny konkurs poloneza studniówkowego”. Prowadzi również Dziecięcy Zespół Taneczny ,,Tuzin” stanowiący narybek dla Zespołu Pieśni i Tańca Ziemi Siedleckiej „Chodowiacy”. Grupa ta jest laureatem wielu nagród w konkursach dla zespołów pieśni i tańca. Opracowuje stroje ludowe dla grup folklorystycznych i niejednokrotnie własnoręcznie wykonuje prace krawieckie, hafciarskie oraz malarskie. Za swoją dotychczasową pracę została wyróżniona przez prezydenta Siedlec „Wawrzynem Siedleckim”, „Aleksandrią”, a z rąk ministra kultury odebrała odznakę honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”. Największym jej sukcesem, jak sama mówi, jest nieprzerwana od prawie 50 lat działalność Zespołu Pieśni i Tańca Ziemi Siedleckiej „Chodowiacy”. – Bardzo się cieszę, że dostrzeżono moją pracę, która jest dość nietuzinkowa, bo jedyna w Siedlcach. Dziękuję za docenienie. To wielki zaszczyt być laureatem tej nagrody – podkreśliła B. Wojciuk.
Wolę pracować niż mówić
Łukowianin Andrzej Zdrojewski został nagrodzony za działalność patriotyczno – społeczno – humanitarną na rzecz Łukowa i regionu. Jest pomysłodawcą i twórcą tzw. mówiących kamieni w parku miejskim w Łukowie, poświęconych wybitnym mieszkańcom miasta i ziemi łukowskiej. Zaangażowany w kwestowanie na cmentarzu parafialnym w Łukowie na rzecz renowacji opuszczonych nagrobków oraz w organizację wielu imprez, m.in. miejskich obchodów rocznic wybuchów powstań styczniowego i warszawskiego oraz wystaw plenerowych. Założyciel Towarzystwa Fruwającej Muchy oraz Klubu Motocyklowego Weterani Szos. Pomysłodawca i wykonawca herbów miast i gmin powiatu łukowskiego znajdujących się w sali konferencyjnej starostwa. Twórca szopki bożonarodzeniowej na osiedlu Sienkiewicza oraz miejskiej wigilii. Współtwórca wystawy „Tu mieszkaliśmy – historia łukowskich Żydów” w Muzeum Regionalnym, wykonawca znaków informacyjnych prowadzących na cmentarz żydowski w podłukowskim Malcanowie, organizator comiesięcznego „Pchlego targu – giełdy starych rzeczy” oraz imprezy promującej regionalne potrawy „uczynione według przepisów Henryka Sienkiewicza”. – Zazwyczaj nie lubię i nie umiem mówić. Wolę pracować. Dziękuję – powiedział ze skromnością A. Zdrojewski.
Do tej pory kapituła przyznała 100 nagród im. L. Benedyktowicza. Uhonorowano nimi 100 osób fizycznych, instytucji i organizacji. Muzyczną oprawę uroczystości przygotował Antonio Fartusznyj.
MD