Zakręcona akcja

Przysłowie „ziarnko do ziarnka i zbierze się miarka” można dziś przekształcić na „korek do korka i mamy pół worka”. Plastikowe nakrętki są obecnie towarem na miarę dawnej makulatury i szklanych butelek. Jedna nie znaczy nic, pomnożona przez tysiące przynosi sporo zysku.

Przeciętny Kowalski patrzy na nią jak na odpad. Wydaje mu się, że taki niepozorny korek nie ma wartości, ale to nieprawda. - Tak, nakrętki do butelek to śmieci, ale trzeba wiedzieć, że te elementy są wykonane z bardzo dobrej jakości plastiku, który z powodzeniem można poddać powtórnej obróbce - tłumaczy Tomasz Skóra, koordynator akcji zbierania nakrętek dla Fundacji Siedleckie Hospicjum Domowe dla Dzieci. - Są one skupowane przez firmy zajmujące się przetwarzaniem tworzyw wtórnych. Zwracajmy uwagę, czy oznaczono je skrótem HDPE. Wskazuje on na fakt, że ów korek został wykonany z polietylenu o dużej gęstości - precyzuje, dopowiadając, że plastikowe nakrętki rozkładają się dłużej niż wykonane z tego tworzywa butelki.

– Zbieranie nakrętek jest więc nie tylko gestem w stronę potrzebujących, ale też w kierunku ekologii. Opowiadam o tym na pogadankach w szkołach, które włączają się do naszej akcji – podkreśla T. Skóra.

 

Duży popyt

Co dzieje się z korkami zgromadzonymi w koszach i pojemnikach ustawionych na placach czy przy różnych instytucjach? – Są pakowane i trafiają na skup. Potem poddaje się je rozdrobnieniu, a pozyskany granulat wykorzystuje m.in. do produkcji nowych pojemników – informuje T. Skóra.

Z takiego zmielonego plastiku robi się np. doniczki, rury, wiaderka, pudełka i inne opakowania. – Przed laty za kilogram nakrętek płacono po kilkadziesiąt groszy. Dziś cena jest wyższa, bo sięga ok. 1,40 zł/kg. Trzeba też przyznać, że rośnie liczba instytucji i ludzi zbierających nakrętki dla fundacji, stowarzyszeń lub indywidualnych osób. Jako społeczeństwo jesteśmy coraz bardziej przekonani do tej inicjatywy. Popyt na nakrętki jest spory – zwraca uwagę T. Skóra. ...

AWAW