W Twoim świetle oglądamy światło

Ludzkie życie jest nieustanną wędrówką między Taborem a Ogrodem Oliwnym, między pocieszeniem a strapieniem. Bez momentów, w których jesteśmy przez Boga duchowo podnoszeni, nie doszlibyśmy do celu.

Po co Jezus przemienił się na oczach uczniów i dlaczego do dziś wspominamy to wydarzenie? Dlaczego kościołom nadawano tytuł Przemienienia Pańskiego? Z jakiego powodu scena z Taboru znalazła się w różańcowych tajemnicach światła? Odpowiedź jest jedna. Przemienienie Chrystusa jest dla nas tak samo ważne, jak ważne było dla apostołów.

Góra nieustannie kojarzy się z miejscem objawienia Boga. Na Synaju Mojżesz otrzymał Dekalog, na Karmelu Eliasz Bożą mocą pokonał pogańskich bożków, a na Golgocie Jezus zwyciężył grzech, śmierć i szatana. Góra, nawet fizycznie, jest miejscem położonym bliżej nieba. Wielu ludzi, którzy zdobyli jakiś szczyt, powtarza, że namacalnie czuli się wtedy bliżej Boga. Wejście na górę oznacza oderwanie od codzienności, od ludzi i zwykłych spraw. Wymaga wysiłku, ale jest on opłacalny. Wraz z osiągnięciem szczytu otrzymujemy bowiem coś, co trudno określić słowami. Podobnie bywa z naszą duchową wspinaczką.

Więcej w bieżącym wydaniu ECHA. 

Agnieszka Wawryniuk