Rodzina ostoją wiary i miłości
W trzecią niedzielę Adwentu, na zakończenie rekolekcji prowadzonych przez kanclerza Kurii Diecezjalnej Siedleckiej ks. kan. Jana Babika, na początku Mszy św. o 9.00 proboszcz parafii ks. Leszek Przybyłowicz wniósł relikwiarz z doczesnymi szczątkami pratulińskich męczenników. Wcześniej ich życie i męczeństwo przypomniał natomiast rekolekcjonista. Uroczystość stanowiła jakby zwieńczenie jubileuszu parafii. W jej 30-lecie obchodzone w 2022 r. wpisały się peregrynacja figury św. Michała Archanioła, rekolekcje maryjne oraz wprowadzenie relikwii św. s. Faustyny Kowalskiej.
W homilii ks. J. Babik przypomniał, że to nie tylko nam Kościół jest potrzebny do zbawienia, ale i my jesteśmy potrzebni Kościołowi i Chrystusowi w dziele ewangelizacji. Odwołał się przy tym m.in. do słów św. Jana Pawła II, który wprowadzając Kościół w trzecie tysiąclecie, pisał, że kto prawdziwie spotkał Chrystusa, nie może Go zatrzymać dla siebie, ale winien być świadkiem.
– Dzisiaj światu i drugiemu człowiekowi potrzeba świadectwa naszej wiary. Żyjemy w świecie, w którym nastąpiło pomieszanie pojęć, gdzie coraz częściej zło nazywa się dobrem, a dobro złem – podkreślił z uwagą, że w tym chaosie, jaki nas otacza, wielu ludzi, zwłaszcza młodych, gubi się, staje na rozdrożu i zastanawia się, czy iść za Chrystusem i Jego Ewangelią – trudną, wymagającą, ale obiecującą życie wieczne, czy za światem promującym nieograniczoną wolność, mamiącym obietnicami łatwego szczęścia budowanego bez Boga i bez wartości chrześcijańskich.
– Dlatego tak bardzo potrzebujemy w naszym życiu przewodników – ludzi, którzy żyją z Chrystusem, potrafią wskazać cel życia i pomogą go nam zrealizować. Nie tyle nauczycieli, co przede wszystkim świadków – mówił ks. J. Babik. Zaznaczył, że podstawowym miejscem kształtowania wiary jest rodzina, domowy Kościół, a przewodnikami dla młodego pokolenia mają stawać się rodzice i dziadkowie, którzy winni wychować swoje dzieci w łączności z Chrystusem i Kościołem.
Dom jak świątynia
– Dzisiaj wspominamy i cieszymy się obecnością naszych bł. Męczenników Podlaskich. Znamy dzieje prześladowanego Kościoła unickiego i widzimy, że to rodziny stawały się ostoją wiary. Tam, gdzie zamykano cerkwie unickie, gdzie wyrzucano księży unickich, bracia i siostry byli pozbawieni modlitwy w swoich świątyniach, pozbawieni kapłanów, a nie chcieli iść do cerkwi, to dom stawał się ich świątynią, to rodzice byli kapłanami, którzy uczyli dzieci wiary, miłości do Kościoła, podstawowych prawd wiary katechizmowej, na ile potrafili – wspólnie rozważali słowo Boże. To było miejsce kształtowania bohaterów wiary – bo oni byli potem gotowi umierać za Chrystusa i za Kościół, ale tylko dlatego, że wiara była głęboko zakorzeniona w ich sercach przez ich bliskich – przypomniał. Zauważył też, że nauczenie dzieci samych obrzędów, bez przekazania żywej wiary, może sprawić, że wiara młodego pokolenia będzie płytka, a nasze kościoły opustoszeją.
Wierni powołaniu
Ksiądz kanclerz przypomniał obecnym na Mszy św., że rodzina jest też miejscem kształtowania miłości i szacunku dla drugiego człowieka, i zwrócił uwagę, że również w Kościele jesteśmy siostrami i braćmi, uczymy się chrześcijańskiej miłości i wyobraźni miłosierdzia, powinniśmy troszczyć się o innych. W Kościele mamy być też ewangelizatorami przez świadectwo naszego życia, a nasze słowo i postępowanie – być tak czytelne dla innych, by widzieli oni w nas członków Chrystusowego Kościoła. Zachęcił również do tego, by skorzystać z szerokiego wachlarza propozycji ewangelizacyjnych i formacyjnych, włączyć się w działanie wspólnot istniejących w parafii, by formować się, ale też tworzyć życie w Kościele.
Na zakończenie ks. J. Babik odwołał się do nauki, którą Papież Polak wygłosił na błoniach siedleckich w 1999 r. „Bądźcie solą, która daje smak chrześcijańskiemu życiu. Bądźcie światłem, które świeci w mrokach obojętności i egoizmu (…). Bądźcie wierni waszemu chrześcijańskiemu powołaniu”. – Bądźcie wierni Bogu i Chrystusowi, żyjąc na wzór błogosławionych męczenników. Dawajmy świadectwo naszej wiary i bądźmy tymi, którzy przez przykład swojej osobistej wiary, miłości do Kościoła, zaangażowania będą przyciągać innych do Chrystusa – będziemy wspólnie dążyć do osiągnięcia nieba, świętości, które są celem naszej ziemskiej pielgrzymki – zakończył.
MOIM ZDANIEM
Ks. Leszek Przybyłowicz, proboszcz parafii św. Brata Alberta w Łukowie
Rok 2022 to dla nas rok jubileuszowy, ponieważ przypada w nim 30-lecie powstania parafii. W związku z tym do jubileuszu przygotowywaliśmy się poprzez różne wydarzenia. W maju przeżywaliśmy peregrynację figury Michała Archanioła, w czerwcu w parafii przeprowadzone zostały rekolekcje maryjne. Tuz przed Bożym Ciałem otrzymaliśmy relikwie św. s. Faustyny. Można powiedzieć, że czas Adwentu, który przygotowuje nas na święta Bożego Narodzenia, jednocześnie przygotowywał nas do przyjęcia relikwii bł. Męczenników Podlaskich.
W naszym kościele boczna kaplica po prawej stronie, gdzie znajdują się relikwie św. s. Faustyny i obraz „Jezu, ufam Tobie”, nazywana jest kaplicą Miłosierdzia Bożego. Natomiast po lewej stronie, gdzie znajduje się obraz bł. Męczenników Podlaskich, jest nazywany kaplicą męczenników. W przyszłości planujemy zrobić tam mozaikę. Część wiernych głośno mówiła o pragnieniu, by w naszym parafialnym kościele na stałe znalazły się również relikwie naszych unickich bohaterów. Relikwie s. Faustyny znajdują się w podświetlonym relikwiarium pod obrazem Jezusa Miłosiernego. Podobne relikwiarium, również podświetlane, planujemy zrobić pod obrazem bł. męczenników z Pratulina.
Pozyskanie relikwii wymagało złożenia stosownej prośby do biskupa siedleckiego, co zrobiliśmy w listopadzie. Dość szybko otrzymaliśmy pozytywną odpowiedź i relikwie. Do instalacji relikwii przygotowywaliśmy się m.in. przez nowennę do bł. Męczenników Podlaskich. Są dla nas wzorem tego, że zawsze należy bronić swojej wiary – czy to przez apostolstwo, czy przez dawanie dobrego świadectwa.
LI