Spotykając Jezusa, spotykamy judaizm
Dialog chrześcijańsko-żydowski jest potrzebny, bo wyznawcy religii chrześcijańskiej i wyznawcy religii mojżeszowej - chociaż między sobą się różnią - to jednak mają wiele wspólnego. Łączy nas przede wszystkim wiara w jednego Boga. Łączą nas postacie ze Starego Testamentu, jak Abraham, Dawid, prorocy. Łączą nas z wyznawcami religii mojżeszowej wspólne dzieje. Miejsca, w których przez wiele pokoleń wspólnie - jedni i drudzy - zamieszkiwali. Miejsca, gdzie były kościoły i synagogi, szkoły chrześcijańskie i żydowskie, gdzie były chrześcijańskie i żydowskie cmentarze. Dzielą nas interpretacja Starego Testamentu, odrzucenie przez Żydów Nowego Testamentu i Jezusa jako obiecanego Mesjasza.
Diecezja siedlecka jest organizatorem ogólnopolskiego XXVI Dnia Judaizmu, który odbędzie się 17 stycznia w Siedlcach. Czym to wydarzenie jest dla Księdza Biskupa i jakie znaczenie ma dla Kościoła siedleckiego, zważywszy na fakt, iż na terenie naszej diecezji przed II wojną światową istniały duże diaspory żydowskie, przetrwała też pamięć wzajemnego współistnienia?
Rok temu bp Rafał Markowski, ówczesny przewodniczący Komitetu ds. Dialogu z Judaizmem przy Konferencji Episkopatu Polski, zaproponował, by kolejny – już XXVI Dzień Judaizmu miał miejsce w diecezji siedleckiej. Chętnie na tę propozycję – podtrzymaną później przez abp. Grzegorza Rysia, obecnego przewodniczącego Komitetu ds. Dialogu z Judaizmem – zgodziłem się z dwóch powodów. Pierwszy: na terenach naszej diecezji od XVII w. była duża społeczność żydowska i zaznaczyła ona swą obecność w historii naszych miast i miejscowości. Drugi: do tej pory nie było w naszej diecezji Dnia Judaizmu.
Znaczenie tego wydarzenia dla naszej wspólnoty diecezjalnej ma wymiar historyczny i społeczny. W wymiarze historycznym to przypomnienie o diasporach żydowskich, które były liczne w naszych miastach. W Siedlcach w okresie międzywojennym liczba wyznawców religii mojżeszowej wynosiła prawie połowę mieszkańców. ...
Agnieszka Warecka