Dary „z Ducha” dla każdego
O charyzmatach prof. Aleksander Bańka - filozof i politolog, wykładowca, rekolekcjonista, autor książek o tematyce religijnej, uczestnik Synodu o synodalności - mówił w Siedlcach, goszcząc 20 listopada na spotkaniu zorganizowanym przed Duszpasterstwo Młodzieży Diecezji Siedleckiej w ramach cyklu „Przekroczyć siebie”. Na początku zaznaczył, że ryzykowne jest posługiwanie się pojęciem „duchowość charyzmatyczna”, ponieważ sugeruje ono istnienie w Kościele odrębnej, „ekskluzywnej”, tzn. zarezerwowanej dla pewnej grupy osób, duchowości, a tak nie jest.
– W historii Kościoła to, co nazywamy doświadczeniem charyzmatycznym, czy doświadczeniem pewnego specyficznego działania Pana Boga w człowieku i przez człowieka związanego z powołaniem do służby, rozlewało się często, w wielu wymiarach i w różnych doświadczeniach. Charyzmatyczność powinna przejawiać się w każdym typie doświadczenia duchowego – pod warunkiem, że rozumiemy ją właściwie, czyli tak, jak św. Paweł. O charyzmatach mówi on w kontekście Kościoła i wskazuje nie tylko na charyzmaty epifanijne, czyli te przejawiające się w bardzo spektakularny sposób, jak uzdrawianie czy prorokowanie, ale także na takie, które mają formę urzędu, np. nauczanie – powiedział na wstępie.
Dary „z Ducha”
Punktem wyjścia w zrozumieniu pojęcia „charyzmat” A. Bańka uczynił Pierwszy List św. Pawła do Koryntian. Darom duchowym poświęcone są rozdziały od 12 do 14. – Koryntianie jako przebudzona wspólnota obdarowani zostali przez Boga rozmaitymi darami manifestującymi się w sposób bardzo spektakularny: mówili w językach, prorokowali itp. Ponieważ rodziło to pewien chaos, św. Paweł postanowił uporządkować kwestię darów duchowych zarówno teologicznie, jak i praktycznie, tzn. wytłumaczyć, czym jest to, czego doświadczają, po co i jak się tym posługiwać. ...
LI