Nastoletnia depresja

O problemie depresji wśród dzieci i młodzieży, syndromach tej choroby i roli bliskich w leczeniu mówi Bogna Białecka - psycholog, prezes Fundacji Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii.

Depresja to coś więcej niż smutek czy chwilowy zły nastrój...

Depresja jest przede wszystkim trudna do zrozumienia. To realna choroba, bardzo poważna, ale w swoich symptomach nie tak łatwa do zdiagnozowania jak inne. Istotą depresji jest niemoc, uczucie beznadziei, narastające poczucie utraty sensu życia.

Widzimy zatem, że człowiek się wycofuje, ma problemy z komunikacją, myśli rezygnacyjne, brakuje mu energii do zrobienia czegokolwiek, ale nie łączymy tego od razu akurat z depresją. Bo ona nie daje nagłych, alarmujących sygnałów.

 

Mówi się, że depresja to choroba XXI w. W jakim stopniu dotyka ona dzieci i młodzież?

Mniej więcej od pięciu lat w tej grupie społecznej notuje się wzrost diagnozowanych przypadków depresji. Ten problem dotyczy także dorosłych. Nie jest nowością, iż izolacja społeczna spowodowana pandemią – a w związku z tym przymusowe wysiadywanie przed ekranami komputerów przez wiele godzin dziennie, mocno ten proces przyspieszyła. Dziś wiemy, że między depresją a zanurzeniem w świat cyfrowy jest bardzo silny związek.

Badania prowadzone przez naszą fundację wykazały, że młodzi Polacy są smutni, przygnębieni, rozdrażnieni, niepokojąco często myślą o śmierci, a jutro napawa ich przerażeniem. ...

IZU