Relikwiarz Krzyża na Golgocie
Uczestniczyli w niej hierarchowie i wierni lokalnego Kościoła oraz pielgrzymi z różnych stron świata. Celebracja Męki Pańskiej na Kalwarii pokreśliła najistotniejszą charakterystykę jerozolimskiej liturgii, która oprócz sakramentalnego „dzisiaj” włącza w swoją modlitwę wskazanie geograficznego „tutaj”.
Cechy jerozolimskiej celebracji
Wielkopiątkowa liturgia w Jerozolimie wyróżnia się dwoma elementami podkreślającymi miejsce celebracji. W kaplicy strzegącej skałę Golgoty patriarcha położył się na posadzce nie przed krucyfiksem, ale przed relikwiarzem Krzyża Świętego, który był następnie adorowany przez uczestników liturgii.
Drugi element odnajdujemy w śpiewanej po łacinie modlitwie wiernych, do której jest dołączone wezwanie za „pielgrzymów, którzy kierowani wiarą, nawiedzają te święte miejsca naszego odkupienia: aby, celebrując tutaj misterium paschalne Chrystusa spotkali Go jako Boga żywego i prawdziwego oraz byli przez Niego prowadzeni drogami nowego życia”.
Również jerozolimska Droga Krzyżowa od wczesnych godzin rannych była nawiedzana przez wiernych i pielgrzymów, rozważających stacje męki i śmierci Jezusa, które tutaj kończą się modlitwą przy pustym grobie Zmartwychwstałego Pana.
Procesja pogrzebu Pana Jezusa
Na zakończenie Wielkiego Piątku w bazylice Bożego Grobu odbywa się wieczorem „Procesja pogrzebu Pana Jezusa”. W czasie procesji wewnątrz bazyliki, podczas której są czytane w różnych językach fragmenty Pasji, w miejscu ukrzyżowania Pana na Golgocie odbywa się ceremonia zdjęcia figury Ukrzyżowanego z krzyża.
Następnie korpus Jezusa zostaje przeniesiony na białym płótnie do Kamienia Namaszczenia, gdzie Kustosz, namaszcza go wonnościami i olejkami, skąd jest zaniesiony do kaplicy Grobu Bożego. Tam czyta się ostatni fragment Ewangelii o złożeniu ciała Jezusa w grobie oraz nawiedzeniu go wczesnym rankiem przez Marię Magdalenę oraz Piotra i Jana.
o. Jerzy Kraj OFM – Ziemia Święta