Boskie obietnice

Już sam początek opisu ośmiu błogosławieństw jest majestatyczny i uroczysty. Słuchacze Kazania na górze mieli świadomość, że za chwilę usłyszą ważne słowa. Jezus nie mówi o tym, co mam zrobić, aby czuć się błogosławionym i szczęśliwym, ale kiedy już nim jestem. Jakie musiało być zaskoczenie wśród słuchających, gdy okazało się, że momenty przeżywania błogosławieństwa nie są im obce.

Jesteś błogosławiony, gdy jesteś ubogi w duchu, biedny duchem, bo gdybyś miał się za bogatego, jak puste byłoby to mniemanie o sobie. Tymczasem, jeśli wiesz, że Twój duch jest słaby, że potrzebujesz wzrostu, Królestwo niebieskie już do Ciebie należy. W jednym z przekładów wprost jest napisane: „ich jest Królestwo Niebieskie”. Już jest. Bogaci w duchu budują swoje „królestwa” i światy wokół siebie. Pyszni nie potrzebują Boga i Jego Królestwa. Jeśli wiesz, że jesteś ubogi, znasz tę Prawdę.

Jesteś błogosławiony/szczęśliwy, gdy się smucisz (cierpisz udrękę, bolejesz, płaczesz). Płaczą ci, którzy widzą dobro i zło, pomyślność i ogrom nieszczęścia, którzy mają serca wrażliwe. Płaczą ci, którzy żyją i mierzą świat sercem. „Oni będą pocieszeni.” Na koniec czasów zwycięży przebite serce Jezusa, Jego przebita Miłość. Ona będzie ostatnim, wiecznym stanem duszy. Jaką wielką radość będą mieli Ci zasmuceni! Ciągłe zabawy i rozrywki, w jakie Szatan wpędza dziś człowieka, oplątują go sieciami fałszywej „herezji śmiechu”, jakoby człowiek musiał ciągle być uśmiechnięty. Niestety, ta niewola pozbawia człowieka wrażliwości serca, czyni je skamieniałym, niezdolnym do kochania.

 

***

Jesteś błogosławiony, gdy jesteś cichy i łagodny. ...