Budowanie powinno trwać nieustannie
Na rocznicowe uroczystości, które miały miejsce w czwartek, 21 maja, przyjechali księża z całej diecezji, pracownicy kurii, przedstawiciele zaprzyjaźnionych uczelni i instytucji. Nie zabrakło tego dnia tak znamienitych gości.
W spotkaniu uczestniczyli: prymas Polski abp Wojciech Polak, wywodzący się z diecezji siedleckiej: ordynariusz diecezji radomskiej bp Henryk Tomasik, o. Leon Knabit, metropolita szczecińsko-kamieński abp Andrzej Dzięga, ks. prałat Bogdan Sewerynik – pracownik watykańskiej dykasterii ds. biskupów, jak również ks. prof. Krzysztof Pawlina – rektor Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie, prof. Tamara Zacharuk – rektor Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach, dr Bożena Piechowicz – rektor Collegium Mazovia Innowacyjnej Szkoły Wyższej, prezydent Siedlec Wojciech Kudelski, poseł Krzysztof Tchórzewski, senator Grzegorz Bierecki.
Budowanie i poświęcenie
Uroczystości rozpoczęła Eucharystia sprawowana w siedleckiej katedrze pod przewodnictwem prymasa Polski abp. Wojciecha Polaka. Prymas, odnosząc się w homilii do świętowanego właśnie jubileuszu, zaznaczył, że historia podlaskiego, a potem siedleckiego seminarium jest o wiele bogatsza i sięga korzeniami XIX w. – Św. Jan Paweł II, który w czasie swoich apostolskich pielgrzymek do ojczyzny dokonał poświęcenia kilku nowych budynków seminaryjnych czy kamieni węgielnych pod ich budowę, w wygłaszanych wówczas przemówieniach podkreślał dwa słowa: budowa i poświęcenie – mówił. – W odniesieniu do seminarium mają one jeszcze głębsze znaczenie. Bo wybudowanie nowego gmachu seminarium duchownego nie wieńczy materialnego dzieła. Sens istnienia tego gmachu będzie zależał od tego, czy w jego mieszkańcach będzie się budowało dzieło duchowe. To budowanie powinno trwać tu nieustannie. Z tym wezwaniem, zachętą do nieustannego budowania papież wiązał znaczenie drugiego słowa: poświęcenie. Można powiedzieć, że wewnętrzne budowanie dokonuje się poprzez poświęcenie. Ono ma stanowić codzienność życia. Jak mówił Jan Paweł II, istotne poświęcenie będzie się dokonywało w tym gmachu codziennie – przypomniał.
Arcybiskup w homilii nawiązał również do tegorocznego tygodnia modlitw o powołania oraz zachęty papieża Franciszka, by słowa „budowanie” i „poświecenie” uzupełnić trzecim – „wyjście”. – Dynamikę powołania stanowi trwałe wychodzenie z „ja”, które jest zamknięte w samym sobie, w kierunku wyzwolenia „ja” w darze dla innych. Ta przygoda wyjścia z siebie samego, by być dla innych darem, to przecież zawsze przygoda naszego życia i kapłańskiego posługiwania. Taką postawę trzeba w sobie cierpliwie budować – podkreślił.
Filmowe wspomnienie
Po Eucharystii goście przejechali do gmachu seminarium w Nowym Opolu. Tam najpierw została uroczyście zaprezentowania pamiątkowa tablica mająca przypominać o Marianie i Genowefie Przyborowskich – rodzeństwie, które podarowało działkę pod budowę Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Siedleckiej. Uroczystego odsłonięcia i poświecenia dokonał abp W. Polak oraz ordynariusz diecezji siedleckiej bp Kazimierz Gurda.
Kolejnym punktem spotkania była projekcja niecodziennego filmu opisującego historię seminarium, jaki został zrealizowany z okazji jubileuszu. Ten dokumentalno-fabularny obraz przedstawia 200 lat istnienia seminarium duchownego w Janowie Podlaskim, Siedlcach i Nowym Opolu. Co ciekawe – został opowiedziany przez kleryków drugiego roku seminarium. Pracy było sporo, bo trzeba było przeanalizować dokumenty z 200 lat, m.in. kroniki ks. Stanisława Byczyńskiego, przedwojennego rektora seminarium ks. inf. Aleksandra Lipińskiego, zapiski biskupów: Gutkowskiego, Szymańskiego, Twarowskiego, Przeździeckiego. W role poszczególnych postaci wcielili się klerycy, zaś poszczególne sceny były nagrywane w miejscach związanych z prawie 200-letnią historią seminarium. Jak zaznaczał ks. Maciej Majek, główny twórca obrazu, na co dzień ojciec duchowny Wyższego Seminarium Duchownego w Siedlcach, zamierzeniem przygotowanego filmu jest pokazywanie go nie tyle w celach komercyjnych, co przede wszystkim powołaniowych.
Umieć wyjść naprzeciw
Po projekcji filmu przyszedł czas na wystąpienia gości. Podczas licznych przemówień i życzeń, które miały miejsce tego dnia, pojawiały się stwierdzenia o trudnościach, jakie dziś stają przed księżmi, zwłaszcza tymi wstępującymi właśnie na drogę kapłaństwa, a także potrzebie ciągłej formacji i pracy nad sobą. Jak zauważył ks. prof. Krzysztof Pawlina, w dzisiejszych czasach, które niosą nowe wyzwania, przed kapłanami pojawiają się kolejne zadania. Klerykom i wykładowcom życzył, by umieli wyjść naprzeciw tak licznemu dziś gronu osób poszukujących lub wątpiących.
JAG