By Kościół tętnił życiem
Uroczystości jubileuszowe poprzedziły trzydniowe rekolekcje pod przewodnictwem ks. Pawła Siedlanowskiego, diecezjalnego duszpasterza chorych i dyrektora Siedleckiego Hospicjum Domowego dla Dzieci. Głównym punktem niedzielnych obchodów była uroczysta Eucharystia koncelebrowana pod przewodnictwem biskupa siedleckiego, który przed nabożeństwem poświęcił okolicznościową tablicę. Umieszczona na niej została myśl kard. Stefana Wyszyńskiego „To nie krzyż się chwieje, to świat się chwieje i toczy - krzyż stoi!”. W homilii bp K. Gurda nawiązał do uroczystości Zesłania Ducha Świętego. - Wydarzenia z Wieczernika, zarówno Ostatnia Wieczerza, jak i Zesłanie Ducha Świętego, związane są z życiem Kościoła. Apostołowie napełnieni Duchem Świętym wychodzą z Wieczernika, aby głosić całemu światu z radością i odwagą Dobrą Nowinę o zbawieniu człowieka dokonanym przez Jezusa, przez Jego mękę, śmierć i zmartwychwstanie, a tym, którzy uwierzą, udzielać będą chrztu w imię Ojca, Syna i Ducha Świętego - mówił biskup. Przypomniał też historię maciejowickiej świątyni.
– Dziękując Panu Bogu za te 200 lat waszego kościoła parafialnego, świadka wiary i miłości do Boga i miłości Boga do człowieka, miłości do ojczyzny kolejnych pokoleń, starajcie się, by ten duch wiary i miłości został przekazany pokoleniu, które idzie po was – podkreślał bp K. Gurda. Zwracając się do rodziców, apelował, by czuli się odpowiedzialni za wiarę swoich synów i córek, by prowadzili je do parafialnego kościoła, ucząc słuchania Bożego słowa i korzystania z sakramentów świętych. To tutaj są napełniani Duchem Świętym, by także w ich życiu Bóg realizował historię zbawienia.
Ksiądz biskup podkreślał, że zarówno kościoły z długą historią, jak i te z historią o wiele krótszą, muszą tętnić życiem i być przepełnione modlitwą wiernych. – One po to były budowane i po to się o nie dzisiaj troszczymy. Jako ludzie wierzący, napełnieni Bożym Duchem, musimy starali się o to, by Boża chwała ciągle była w naszym życiu i kościele – miejscu tak bardzo ważnym dla każdej społeczności – mówił.
Historia w pigułce
Początki maciejowickiej parafii związane są z położoną nieopodal wsią Kochów, która dawniej miała prawa miejskie. Pierwsza historyczna wzmianka dotycząca ziem późniejszej parafii maciejowickiej mówi, że książę Henryk Sandomierski nadał przywilej targów w Kochowie klasztorowi kanoników regularnych w Czerwińsku. W 1681 r. staraniem Anny z Oleśnickich Zbąskiej parafia zostaje przeniesiona z Kochowa do Maciejowic. Nowa drewniana świątynia powstaje przy dzisiejszym budynku szpitala św. Konstancji. Niestety z biegiem lat uległa niszczeniu. Ówczesny proboszcz ks. Józef Bryndzyński rozpoczyna starania o wzniesienie murów nowego kościoła, ale umiera i nie kończy dzieła. Zmiany właścicieli dóbr i rozbiory Polski spowodowały, że budowa zostaje na długie lata wstrzymana. W 1819 r., w wyniku pożaru Maciejowic, drewniany kościół, plebania i budynki gospodarcze zamieniają się w popiół. W związku z tym dwunasty ordynat Stanisław Kostka Zamoyski postanawia na niszczejących od ponad 40 lat zrębach nieukończonej budowli wznieść nowy kościół. W 1821 r. jest on oddany do użytku i odprawiona zostaje pierwsza Msza św. W 1880 r. staraniem ks. Józefa Oknińskiego rozpoczyna się przebudowa świątyni wg projektu Leonardo Marconiego, a jego koszt biorą na siebie Stanisław Kostka Zamoyski młodszy z Podzamcza i parafianie. W 1896 r. proboszczem parafii zostaje ks. Adolf Pleszczyński – wybitny duszpasterz oraz działacz społeczno-oświatowy. Za jego kadencji powstają ołtarze boczne w kaplicach, na ścianach zostają zawieszone obrazy. Ks. Pleszczyński buduje też plebanię w 1908 r., zaś w odrestaurowanej dzwonnicy pojawiają się trzy nowe dzwony. Świątynia zostaje doposażona w cenne dzieła sztuki sakralnej pochodzące z fundacji Zamoyskich. Hrabina Celina Zamoyska darowuje parafii wierną ikonę Matki Bożej Nieustającej Pomocy, którą otrzymała w darze od papieża Leona XIII. Hrabia Stanisław Zamoyski przekazuje m.in. statuę Pana Jezusa z otwartym sercem
– Od 2004 r. roku jestem duszpasterzem tej parafii. Wykonaliśmy w tym czasie nową posadzkę granitową, nastawę ołtarza wielkiego, zbudowany został stały ołtarz marmurowy oraz ambona, które bp K. Gurda poświęcił w 2014 r., przeprowadzono prace konserwatorskie wszystkich XIX-wiecznych dzieł sztuki, osuszono fundamenty, wymieniono tynki, naprawiono dach, w nowych oknach umieszczono witraże, zawieszono dziesięć nowych żyrandoli oraz ufundowano nowe meble – wymienia proboszcz parafii ks. kan. Stanisław Marczuk.
List od prezydenta
Oprócz wielu dowodów pamięci o jubileuszu, odczytano również list od prezydenta RP, w którym głowa państwa, nawiązując do obchodów 100 rocznicy odzyskania niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej i 200 rocznicy konsekracji maciejowickiego kościoła, uroczyście przekazał wspólnocie parafialnej flagę RP. „Eksponujcie ją państwo z dumą i radością jako manifestację oddania Polsce i wyraz naszej tożsamości. Jako znak wspaniałego dziedzictwa wartości, które umożliwiają nam budowanie dojrzałej wspólnoty, otwartej na potrzeby drugiego człowieka, jako symbol znakomitego dorobku naszego narodu i zaangażowania na rzecz wspólnego dobra, zgodnie z chrześcijańskim przesłaniem” – napisał A. Duda.
W uroczystości udział wzięli samorządowcy, parlamentarzyści, kapłani oraz liczne grono parafian.
Waldemar Jaroń