Być chodzącym psalmem

Wakacje są dobrym czasem nie tylko na odpoczynek, ale i na pozytywne zmiany. Wolne dni, piękna pogoda oraz inny rozkład obowiązków nastrajają pozytywnie do duchowych metamorfoz. Nie wszystkim uda się wyjechać na rekolekcje czy wziąć udział w kilkunastodniowej pielgrzymce.

Wielu z nas pozostanie w domach, w swoich środowiskach, ale nawet wtedy można czas wykorzystać owocnie. Nieodmiennie od wielu lat z wakacjami kojarzy mi się fragment z Ewangelii wg św. Marka. Wtedy Apostołowie zebrali się u Jezusa i opowiedzieli Mu wszystko, co zdziałali i czego nauczali. A On rzekł do nich: «Pójdźcie wy sami osobno na pustkowie i wypocznijcie nieco».

Tak wielu bowiem przychodziło i odchodziło, że nawet na posiłek nie mieli czasu. Odpłynęli więc łodzią na pustkowie, osobno” (Mk 6,30-34). Ten krótki cytat jest bardzo obfity w treść. Zauważmy, że apostołowie nie wspomnieli Jezusowi o swoim zmęczeniu. Przyszli do Niego i zaczęli Mu mówić o tym, czego doświadczyli. Dzielili się swoimi obserwacjami. Ewangelista podkreśla, iż uczniowie opowiedzieli Nauczycielowi „wszystko”. Zdali Mu relację z tego, jak nawracali, wyrzucali złe duchy, jak namaszczali i uzdrawiali chorych (por. Mk 6,12-13). Zostali posłani bez chleba, torby i pieniędzy. Szli z laską w ręku i wiarą w sercu. Teraz powrócili z misji.

 

Wysłuchani przez Boga

W obrazie strudzonych apostołów każdy z nas może zobaczyć siebie. My też jesteśmy posłani w świat. My też mamy ewangelizować, choć niekoniecznie słowem. Uczynki mają nierzadko większą siłę rażenia niż głoszenie, choć z drugiej strony potrzebne jest i jedno, i drugie. Wakacje to dobry czas, by przyjść do Jezusa i opowiedzieć Mu „wszystko”. Takie wylanie serca jest pięknym sposobem na budowanie osobowej relacji z naszym Bogiem. Dlaczego mamy nie mówić Mu o pracy, relacjach, rodzinie, trudnościach? Jezus słucha każdego, kto do Niego przychodzi. ...

AWAW