W klasztorze braci mniejszych kapucynów przy ul. Narutowicza 37 w Białej Podlaskiej można już oglądać odrestaurowane polichromie przedstawiające św. Franciszka i św. Klarę.

Malowidła pochodzą z przełomu XVII i XVIII w. Do niedawana były zakryte wieloma warstwami tynku i farb. Teraz, dzięki zaangażowaniu specjalistów, braci i dobrodziejów klasztoru, znów cieszą oczy i zdobią krużganki. Budynek, w którym mieszkają zakonnicy i przyległa do niego świątynia powstały dzięki fundacji Katarzyny z Sobieskich Radziwiłłowej, siostry króla Jana III Sobieskiego. Kompleks pierwotnie był dedykowany zakonowi reformatów. Po kasacie klasztoru obiekty trafiły w ręce prawosławnych. Kapucyni objęli je dopiero w 1965 r. Do Białej Podlaskiej przybyli z inicjatywy bp. Ignacego Świrskiego. - Radziwiłłowie, fundując tutejszy kompleks, użyli swoich wpływów i szerokich możliwości. Do dekorowania klasztoru zaprosili nadwornych malarzy. Artyści zostali poproszeni o namalowanie scen z życia św. Franciszka i św. Klary. Była to piękna obrazkowa opowieść o naszych świętych, dedykowana tym, którzy mieszkali w klasztorze lub go odwiedzali. Niestety, przyszły zabory, a potem niemiecka okupacja.

Parafia Bożego Ciała w Siedlcach ma nowe relikwie. Do grona świętych i błogosławionych, którzy są czczeni w tym kościele, dołączył św. José Luis Sanchéz del Rio, 14-letni męczennik za wiarę, należący do katolickiego ruchu oporu cristeros i stanowiący pierwowzór postaci chłopca José z filmu „Cristiada”.

Relikwie są prywatnym darem ks. dr. Krzysztofa Białowąsa, postulatora rzymskiego, który poprowadził parafialne rekolekcje adwentowe. Doczesne szczątki tego świętego Meksykanina znajdują się w zaledwie kilku kościołach w Polsce. - To dla nas ogromna niespodzianka i wyróżnienie. Nie spodziewaliśmy się, że ks. Krzysztof na koniec rekolekcji wręczy nam tak cenny i piękny dar - podkreśla proboszcz parafii Bożego Ciała ks. prałat Stanisław Wojteczuk. - W świecie, który próbuje zepchnąć wiarę do sfery prywatnej, taki święty jest bardzo potrzebny. Pokazuje nam, że jeśli człowiek prawdziwie wierzy, to potwierdza to swoimi czynami. Mam nadzieję, iż św. José będzie uczył nas zaufania Bogu, pójścia za Nim, mimo że do końca nie rozumiemy wszystkiego - dodaje kapłan. Kim był św. José Luis Sanchéz del Rio? Jego postać ukazuje film Deana Wrighta pt. „Cristiada”, który kilka lat temu można było oglądać w kinach. Poruszająca wielu chrześcijan na świecie historia José zaczęła się na początku XX w. W rządzonym przez masonów Meksyku robiono wszystko, żeby zniszczyć Kościół katolicki.

13 grudnia w Kodniu odbyło się kolejne Nocne Czuwanie Młodych. Jak zwykle było wypełnione śpiewem, modlitwą i słuchaniem słowa.

Po zawiązaniu wspólnoty młodzi obejrzeli film „Cyrk motyli”, w którym wystąpił znany mówca motywacyjny Nick Vujicic. Mężczyzna urodził się bez rąk i nóg. Film opowiada o akceptacji własnej osoby. Hasłem przewodnim produkcji są słowa: „Im cięższa jest walka, tym wspanialsze zwycięstwo”. Potem uczestnicy NCM wysłuchali świadectwa 29-letniego Grzegorza. Gość czuwania na długo przed osiągnięciem pełnoletności wyprowadził się z domu i zaczął pracować przy wyrębie drzewa. - Piłem od 21 roku życia, potem doszły narkotyki. Po amfetaminie mogłem pracować ponad siły. Narkotyki dodawały „mocy”, ale niszczyły psychikę. Zabijały we mnie dobre uczucia. Ostro imprezowałem, później zacząłem zarabiać jako diler. Pomocną dłoń wyciągnęła nowo poznana dziewczyna. Wierzyła, że dam radę. Ratunkiem była też rozmowa z pewnym kapłanem. Przez rok żyłem w trzeźwości. Zacząłem brać udział w zawodach w podnoszeniu ciężarów i znów wróciłem do nałogów. Poszedłem na terapię a potem znowu imprezowałem - opowiadał Grzegorz.

14 grudnia proboszcz parafii Ducha Świętego w Woli Uhruskiej ks. kan. Józef Kuzawiński otrzymał od gminnego samorządu zaszczytny tytuł honorowego obywatela.

Uroczystości rozpoczęły się Mszą św., po której w auli Zespołu Szkół odbyła się sesja rady gminy. W trakcie obrad 15 radnych jednogłośnie zagłosowało za wnioskiem o nadanie tytułu proboszczowi. Obradom przysłuchiwali się wierni z rady parafialnej, przedstawiciele organizacji pozarządowych, sołtysi. Przybyli rownież m.in. prof. Feliks Czyżewski - pracownik naukowo-dydaktyczny Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, honorowy obywatel Włodawy i Woli Uhruskiej, starosta włodawski Andrzej Romańczuk, oraz proboszczowie z Kosynia i Uhruska: ks. Piotr Chodźko i ks. Wojciech Gawałko, a także wikariusze parafii Ducha Świętego w Woli Uhruskiej. Nieobecny był zaś sam uhonorowany tytułem. Poparty 626 podpisami, przedstawiony został wniosek mieszkanki Woli Uhruskiej - Moniki Kanadys-Szostak o nadanie tytułu honorowego obywatela, który został poddany pod głosowanie. W uzasadnieniu napisano: „obecność duszpasterza w miejscowości wywarła pozytywny wpływ nie tylko na całą społeczność lokalną, ale również na poprawę estetyki infrastruktury sakralnej w gminie”.

„Dziękuję Bogu za łaskę powołania do kapłaństwa oraz polecam - przez wstawiennictwo Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła - zbawienie moje Miłosierdziu Bożemu” - napisał w swoim testamencie zmarły 30 listopada ks. Janusz Stefaniuk.

Od 2010 r. do marca 2019 r. ks. J. Stefaniuk był proboszczem parafii św. Józefa Robotnika w Wołyńcach. Po śmierci - wrócił do swoich parafian, których traktował jak rodzinę. A oni swoją obecnością dowiedli, że był dla nich jak ojciec. Uroczystości pogrzebowe odbyły się w czwartek 5 grudnia. Kościół nie mieścił wszystkich przybyłych na ostatnie pożegnanie. Mszy św. przewodniczył bp Kazimierz Gurda. Zwracając się do zebranych na pogrzebowej liturgii, zaznaczył, że ziemskie pielgrzymowanie ks. Janusz zakończył w przeddzień rozpoczęciu Adwentu, czasu, w którym w liturgii bardzo mocno jest przypomniana potrzeba i konieczność oczekiwania na powtórne przyjście Jezusa Chrystusa. - Śp. ks. Janusz zakończył swój czas Adwentu, czas oczekiwania na spotkanie z Jezusem zmartwychwstałym i uwielbionym. To spotkanie nie odbyło się pod osłoną znaków sakramentów, jak się to dzieje w życiu ziemskim, ale twarzą w twarz. Spełniła się prośba, którą w modlitwie brewiarzowej stale zanosił do Boga: „Ukaż mi, Panie, swą twarz. Ukaż mi swoje oblicze”.

Każdy z nas jest zaproszony, by dołączyć i doświadczyć niezwykłej opieki Matki Przenajświętszej, skorzystać z duchowego skarbu przekazanego Kościołowi przez św. Ludwika Marię. W sanktuarium Matki Boskiej Nieustającej Pomocy dokonano Aktu Ofiarowania się Panu Jezusowi prze Maryję.

Jak wskazuje ks. Grzegorz Suwała - organizator przygotowań i samego wydarzenia, prawdziwe nabożeństwo do NMP jest święte, to znaczy prowadzi naszą duszę do unikania grzechu i do naśladowania cnót Matki Bożej, zwłaszcza Jej głębokiej pokory, żywej wiary i nieustającej modlitwy. Idea powierzenia się Bogu przez Maryję pochodzi od św. Ludwika Marii Grigion de Montfort. Ten kapłan i pisarz żyjący we Franci na przełomie XVII i XVIII w. stworzył 33- dniowy program duchowego przygotowania do Aktu Ofiarowania się Panu Jezusowi przez Maryję oraz treść samego aktu. Św. Ludwik Maria uważany jest za pioniera pobożności maryjnej i mariologii, której wyrazem jest jego najbardziej znane dzieło „Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny”, gdzie rozwija koncepcję niewolnictwa duchowego jako dobrowolnego i ufnego poddania Maryi.

W niedzielę 17 listopada świętowano jubileusz 595-lecia założenia parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Miastkowie Kościelnym. Uroczystościom przewodniczył biskup diecezji drohiczyńskiej Piotr Sawczuk: celebrował Eucharystię i wygłosił homilię.

Mszę św. poprzedził program artystyczny przedstawiający wielopokoleniową rodzinę, która daje najmłodszemu pokoleniu przykład żywej wiary i zawierzenia św. Janowi Pawłowi II oraz bł. Męczennikom z Pratulina. W inscenizacji nie zabrakło nawiązania do wydarzeń bezpośrednio związanych z losami miastkowskiej parafii. Na początku Eucharystii procesyjnie wniesione zostały do świątyni relikwie św. Jana Pawła II oraz bł. Męczenników Podlaskich. W homilii bp Piotr Sawczuk nawiązał do dziejów wspólnoty parafialnej w Miastkowie Kościelnym - jednej z najstarszych w diecezji siedleckiej, podkreślając bogatą historię miejscowego kościoła na tle wydarzeń w Polsce i w Europie.

Klauzura. Dla wielu tajemnicze słowo. Dla innych gdzieś może już słyszane, ale nie do końca jasne. Czym w rzeczywistości jest?

Klauzura to zamknięta część domu zakonnego. Nie mają do niej wstępu ludzie z zewnątrz (z wyjątkiem osób z danym pozwoleniem, jak pracownicy świeccy, lekarze, specjaliści od budowy czy remontu itd.). Zakonnikom nie wolno jej opuścić bez pozwolenia przełożonego. Po co właściwie takie zamknięcie? Po co się tak odcinać od świata? Św. Jan Paweł II podczas swojego pontyfikatu wielokrotnie podkreślał wartość życia za klauzurą, wskazując m.in., że „wybierając zamkniętą przestrzeń jako środowisko życia, mniszki klauzurowe mają udział w całkowitym wyniszczeniu się Chrystusa poprzez radykalne ubóstwo, którego wyrazem jest wyrzeczenie się nie tylko rzeczy, ale także «przestrzeni», kontaktów i wielu dóbr stworzonych. Ten szczególny sposób ofiarowania «ciała» pozwala im bardziej odczuwalnie zagłębić się w misterium eucharystyczne. Mniszki ofiarowują się wraz z Jezusem za zbawienie świata”. (Vita Consecrata)

24 listopada, w uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata, święto patronalne przeżywały Akcja Katolicka i Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży. W intencji obydwu formacji o 10.00 w katedrze sprawowana była Msza św. pod przewodnictwem bp. Kazimierza Gurdy.

W homilii ordynariusz diecezji siedleckiej nawiązał do Ewangelii, w której padła obietnica królestwa Bożego. Przypomniał, że do osiągnięcia zbawienia potrzebny jest chrzest św., ale również - w szczególnych wypadkach - chrzest krwi. - Kiedy myślimy o rozwoju Bożego królestwa tu, na ziemi, musimy wiedzieć, że nie zbudujemy go bez Chrystusa. On jest zasadą tego królestwa. Tylko dzięki Niemu jesteśmy wrażliwi na sygnały Ducha Świętego - mówił. Zwrócił też uwagę na rolę Akcji Katolickiej i Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży oraz trudności, jakie napotykają, dając świadectwo. - W dzisiejszym świecie ich działalność nie jest prosta. Powołane do budowania królestwa Bożego, muszą rywalizować ze światem w całym jego zamieszaniu. Jeżeli chcemy jednak tego dokonać, musimy pamiętać o przylgnięciu do Boga w sakramentach. Dzięki nim Boże królestwo może się rozwijać - podkreślał.

Jeśli będziemy używali pięciu kamieni - dzięki którym biblijny Dawid pokonał Goliata - zwyciężymy w walce ze złem, a miłość Boża będzie w nas rosła - mówił do wiernych o. Justyn Duszczyk OSPPE.

Misje, które odbywały się w parafii św. Andrzeja Boboli od 17 do 24 listopada, były czasem odnowy wiary, umocnienia wewnętrznego i refleksji nad przynależnością do wspólnoty Kościoła. Po zaproszeniu wiernych do przyjęcia Chrystusa jako Pana życia i do wyrzeczenia się zła, kolejny dzień parafianie przeżywali w duchu postu i pokuty. 19 listopada, podczas porannej Eucharystii, proboszcz parafii modlił się, aby wspólnota zgromadzona wokół ołtarza potrafiła oceniać codzienne sytuacje z perspektywy życia wiecznego. - Łatwo się pogubić i dokonać złych wyborów, dlatego potrzebujemy Bożego światła - mówił ks. Aleksander Żywczok. - Przychodzimy na Mszę św., aby wsłuchać się w słowo Boże i umocnić Komunią św. Do przystąpienia do sakramentu pokuty i pojednania parafianie zostali zaproszeni przez misjonarza - o. J. Duszczyka. Paulin wskazał, że wierni potrzebują różnych środków, aby wygrać walkę ze złem i wybrać Boga. Zmagania duchowe porównał do walki Dawida z Goliatem.