Dowódca żandarmerii bialskiej dowiedział się o zjeździe duchowieństwa unickiego, ale były to informacje niezbyt dokładne.

Po przybyciu na Podlasie pod koniec października i w pierwszej połowie listopada 1862 r. Roman Rogiński jako wysłannik Komitetu Centralnego Narodowego zajął się organizacją pow. bialskiego, który sąsiadował z potężną twierdzą brzeską.

Jako potomek rozstrzelanych czynię was świadkami zbrodni katyńskiej. Od tej pory macie nieść o niej pamięć i mówić następnym pokoleniom - zwrócił się z prośbą Roman Bareja, przewodniczący stowarzyszenia Rodzina Katyńska w Siedlcach.

Utworzony w maju 1862 r. podziemny Komitet Centralny wydał 24 lipca 1862 r. poufną instrukcję, która określała zamiary i sposób działania organizacji narodowej. Celem jej było przygotowanie kraju do powszechnego i dobrze obrachowanego powstania zbrojnego.

Pamiętam wszystko - podkreśla Zofia Radecka, pytana o wyrazistość wspomnień o wydarzeniach, w których 15 lutego 1940 r. brała udział jako czterolatka. Siedziała na kolanach u ojca. „Nie płacz. Siejczas tata wierniot!” - pocieszał ją jeden z dwóch Rosjan, którzy po niego przyszli. Ale nie wrócił.

Życie Podlasian w stanie wojennym stawało się coraz bardziej nieznośne. Nasilały się donosy i aresztowania. 12 lutego 1862 r. mieszkaniec Białej Podlaskiej - Kukulski został osadzony na dwa miesiące w więzieniu jedynie za twierdzenie, iż straż kontrolująca bialskie świątynie policyjna chodziła po kościołach w nakryciach głowy.

10 stycznia 1862 r. chłopi ze wsi Struża w pow. łukowskim zjawili się w urzędzie komendanta twierdzy Dęblin i złożyli doniesienie na mieszkającego w Podzamczu hr. Stanisława Zamoyskiego oraz na księży miasteczka Maciejowice (własność Zamoyskiego) - ks. Burzyńskiego i proboszcza Seweryna Paszkowskiego.

23 listopada 1861 r. namiestnik Królestwa Polskiego gen. Lüders wydał rozkaz zdejmowania z krzyży wystawionych w tym roku przez mieszkańców Królestwa Polskiego wszelkich napisów i znaków, zwanych przez rząd rewolucyjnymi, takich jak: wieńce cierniowe, orły, herby, palmy, łańcuchy, symbole połamanych krzyży itp.

13 października 1861 r. car Aleksander II depeszował do Warszawy do namiestnika Lamberta, by nie zwlekał z wprowadzeniem stanu wojennego. Namiestnik ogłosił to następnego dnia. Starał się tym aktem zapobiec nowym manifestacjom, które kręgi patriotyczne zaplanowały w rocznicę śmierci Tadeusza Kościuszki.

Zgodnie z decyzją władz, między 23 września a 10 października 1861 r. odbyły się wybory do rad powiatowych i miejskich Królestwa Polskiego w 89 okręgach wyborczych. Termin wyborów przewidziano tak, aby w jednym dniu nie przypadały wybory do drugiego okręgu jednego powiatu ani też w dwóch okręgach do siebie zbliżonych.