Rozmowa z ks. Sebastianem Biskiem, delegatem biskupa siedleckiego
ds. indywidualnych form życia konsekrowanego.
Przyjęcie konsekracji wielu kojarzy się z powołaniem zakonnym. Tymczasem, by stać się osobą konsekrowaną, nie trzeba składać ślubów zakonnych i żyć za murami klasztoru. Co to znaczy być osobą konsekrowaną i kto może nią zostać?
Używając terminu „osoba konsekrowana”, będziemy odnosili go do osób żyjących w ramach indywidualnych forma życia konsekrowanego (IFŻK), a więc dziewic, wdów, wdowców oraz pustelników. Konsekracja wiąże się z publicznym złożeniem ślubów lub ślubu. Jednak będą one inne w przypadku osób żyjących w klasztorach i inne dla osób żyjących poza nimi, czyli w ramach IFŻK. Konsekracja to poświęcenie osoby Panu Bogu. To przemienienie człowieka przez Trójcę Świętą i wezwanie go świętości.
Przyjęcie konsekracji wielu kojarzy się z powołaniem zakonnym. Tymczasem, by stać się osobą konsekrowaną, nie trzeba składać ślubów zakonnych i żyć za murami klasztoru. Co to znaczy być osobą konsekrowaną i kto może nią zostać?
Używając terminu „osoba konsekrowana”, będziemy odnosili go do osób żyjących w ramach indywidualnych forma życia konsekrowanego (IFŻK), a więc dziewic, wdów, wdowców oraz pustelników. Konsekracja wiąże się z publicznym złożeniem ślubów lub ślubu. Jednak będą one inne w przypadku osób żyjących w klasztorach i inne dla osób żyjących poza nimi, czyli w ramach IFŻK. Konsekracja to poświęcenie osoby Panu Bogu. To przemienienie człowieka przez Trójcę Świętą i wezwanie go świętości.