Czas wdzięczności za jubileusz
5 kwietnia 1919 r. bp H. Przeździecki wydał dekret, na mocy którego od parafii Gończyce odłączono wioski: Milanów, Nowiny, Rozalin, Stefanów, Sobolew A, Sobolew Place, Sobolew Stację, Sobolew Folwark i Walerków Folwark i połączono w samodzielną parafię Sobolew. W pierwszej połowie XV w. mieszkańcy Sobolewa i okolic należeli do parafii w Kochowie znajdującej się w granicach diecezji krakowskiej. W 1681 r. Anna z Oleśnickich Zbąska przeniosła drewniany parafialny kościółek pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny z Kochowa do Maciejowic, co pociągnęło za sobą również przeniesienie parafii. W 1819 r. kościół w Maciejowicach spłonął, a w 1821 r. z inicjatywy ordynata Stanisława hr. Zamoyskiego pobudowano nową, murowaną świątynię. Po niespełna 60 latach nowo wybudowany kościół został rozbudowany na obiekt sakralny w stylu neogotyckim. 3 lipca 1886 r. - z inicjatywy właściciela dóbr sobolewskich Zygmunta Łaskiego oraz urzędników stacji kolejowej - Sobolew przyłączono do parafii Gończyce.
Odłączenie się Sobolewa od Maciejowic potwierdził dekret konsystorza z 22 maja 1887 r. oraz protokół rozgraniczenia z 4 marca 1888 r. Sobolew z przyległymi wioskami był do 1919 r. częścią parafii Gończyce, co jednak nie wykluczało znacznego wpływu na życie religijne sobole wian proboszcza maciejowickiego ks. Adolfa Pleszczyńskiego.
Pierwsze kroki nowej wspólnoty
W czerwcu 1912 r. dziekan garwoliński ks. Wincenty Supren w imieniu biskupa lubelskiego Franciszka Jaczewskiego dokonał poświęcenia nowego cmentarza w Sobolewie. 1 kwietnia 1914 r. do Sobolewa przybył ks. Leon Kalinowski, który objął zarząd tworzącej się tu parafii. Stanęły przed nim zadania o charakterze prawnym, logistycznym, materialnym, a także religijnym, które należało rozwiązać przed erygowaniem parafii, i to w trudnych, nieprzewidywalnych warunkach wojennych. Ks. Kalinowski oparł swoją koncepcję tworzenia parafii na istniejącej drewnianej kaplicy na skraju wsi, zbudowanej w 1643 r. i przeznaczonej na potrzeby religijne dworu i mieszkańców. 23 grudnia 1914 r. za pośrednictwem gubernatora lubelskiego wydany został ukaz carski pozwalający na remont i rozbudowę tejże kaplicy W pierwszym etapie robót dokonano wymiany posadzki i drewnianych elementów wyposażenia. Po usilnych staraniach 28 września 1915 r. administrator diecezji lubelskiej i podlaskiej polecił prowadzenie ksiąg stanu cywilnego ks. Kalinowskiemu. W listopadzie 1915 r., po wyjściu Moskali, ks. Kalinowski rozpoczął rozbudowę kaplicy. W lipcu 1916 r. stanęły już dwie wieże kościelne. Powiększenie kaplicy i budowa wież były wykonywane bez budowniczego i planów. Pracami przewodził ksiądz, a parafianie wykonywali roboty bezpłatnie. Jednocześnie powiększono plebanię, uzyskując odpowiedni materiał z pokładów armatnich, które pozostały po działaniach wojennych.
Erygowanie parafii
W 1918 r. ks. L. Kalinowski wystąpił z projektem budowy nowego, murowanego kościoła. 24 września 1918 r. papież Benedykt XV przywrócił diecezję podlaską, a 9 grudnia tegoż roku bp Henryk Przeździecki przyłączył Sobolew (filia cum cura animarum) do dekanatu garwolińskiego. 5 kwietnia 1919 r. biskup podlaski wydał dekret, na mocy którego od parafii Gończyce odłączono wioski: Milanów, Nowiny, Rozalin, Stefanów, Sobolew A, Sobolew Place, Sobolew Stację, Sobolew Folwark i Walerków Folwark i połączono w samodzielną parafię Sobolew. Parafię sobolewską uroczyście erygowano 20 kwietnia 1919 r., w dzień Zmartwychwstania Pańskiego. 5 maja 1919 r. ks. Kalinowski otrzymał stanowisko proboszcza parafii Malowa Góra. Inne gromady wystąpiły z prośbą o włączenie ich wsi do parafii Sobolew.
27 września 1926 r. probostwo w Sobolewie objął ks. Julian Roszkiewicz, kierujący życiem duchowym parafian przez 21 lat i prowadzący swoją społeczność przez meandry dziejowe, m.in. okupację niemiecką. Oprócz budowy nowych organów kościelnych (1931 r.) i „domu katolickiego” (1932 r.), ks. Roszkiewicz uporządkował kwestie logistyczne parafii.
W wyniku działań wojennych we wrześniu 1939 r. spłonęła plebania i wszystkie zabudowania gospodarcze należące do parafii. Znane były ogółowi zasługi ks. Roszkiewicza w okresie okupacji, aktywnego w konspiracji (kapelan miejscowej placówki AK), a także wysyłającego sukcesywnie do głodującego getta wozy konne z żywnością na swój koszt i zachęcającego innych parafian do akcji pomocy.
Kaplica św. Stanisława Kostki
W dniach 7-8 czerwca 1949 r., podczas wizytacji w Sobolewie, bp Ignacy Świrski wypowiedział ważne, proste i inspirujące słowa, później często wspominane: „Kościół w Sobolewie powinien stać przy kolei, gdzie jest kilkadziesiąt domów murowanych i rozwija się handel i gdzie są instytucje społeczne, jak sąd, szkoła i inne, należy o tym myśleć, aby zdobyć plac, gromadzić materiały i myśl tej budowy parafianom często przypominać (…)”. Sugestia księdza biskupa była realizowana w powolnym tempie, ale systematycznie, w późniejszym czasie.
28 września 1962 r. bp I. Świrski erygował dekretem kaplicę publiczną (oratorium publicum) pw. św. Stanisława Kostki, umieszczoną w domu parafialnym w Sobolewie. W dekrecie stwierdził: „Zezwalamy na odprawianie w tejże kaplicy Mszy świętej oraz wykonywanie innych funkcji liturgicznych, szczególnie dla młodzieży szkolnej w porze zimowej. Przypominamy i zobowiązujemy każdorazowego księdza proboszcza parafii Sobolew, aby rzeczona kaplica była utrzymywana z pietyzmem w stałym i należytym porządku, jak tego wymagają przepisy prawa kościelnego”. W grudniu 1962 r. w kaplicy św. Stanisława Kostki zainstalowano ołtarz. Podczas wizytacji dziekańskiej 29 stycznia 1968 r. stwierdzono, że parafia iczy 3813 wiernych.
Nowy kościół
Lata 80 były przełomem w życiu religijnym Sobolewa. Pierwszym, znamiennym wydarzeniem tego okresu była inicjatywa Bolesława Russaka, byłego dowódcy placówki Armii Krajowej w gminie Sobolew, w sprawie umieszczenia w kościele tablicy pamiątkowej ku czci poległych, pomordowanych i zmarłych żołnierzy AK. 17 kwietnia 1980 r. dekretem wyraził na to zgodę Prymas Polski kardynał Stefan Wyszyński.
W 1981 r. funkcję proboszcza parafii Sobolew objął ks. Marian Pyrka. Nowy proboszcz przypomniał wskazówki bp. I. Świrskiego i podjął dzieło budowy nowej świątyni w centrum miejscowości.
Projekt kościoła wykonał warszawski architekt Kazimierz Tessar, a ostateczną decyzję zezwalającą na budowę uzyskano w lipcu 1983 r. Natychmiast parafianie przystąpili do robót ziemnych. Kamień węgielny, wyjęty z grobu św. Piotra Apostoła i poświęcony przez Jana Pawła II, wmurowano 29 czerwca 1984 r.
Prace fachowe wykonywali miejscowi rzemieślnicy, społecznie pomagali mieszkańcy, a nawet ochotnicy z sąsiednich parafii. Przychodzili wszyscy: emeryci i młodzież, rolnicy, nauczyciele i kolejarze. Parafianie okazywali swoją hojność także w datkach pieniężnych na budowę nowej świątyni. Powstawał kościół dwunawowy, z zapleczem katechetycznym. Jednocześnie obok świątyni wznoszono plebanię. Od 27 sierpnia 1987 r. rozpoczęte dzieło kontynuował z wielkim zaangażowaniem nowy proboszcz ks. Jan Jaworski. Konsekracja kościoła odbyła się 3 czerwca 1990 r., a pierwszą Mszę św. odprawił w nim bp Jan Mazur. Świątynia otrzymała tytuł Świętej Rodziny.
Dzisiaj na terenie parafii istnieją trzy kręgi małżeństw Domowego Kościoła, dziecięca i młodzieżowa wspólnota Ruchu Światło-Życie, wspólnoty różańcowe oraz Wspólnota Krwi Chrystusa. Przy ołtarzu posługują ministranci i lektorzy. W parafii istnieje chór i dziecięca schola. Od listopada 2013 r. proboszczem liczącej ponad 4,5 tys. wiernych parafii jest ks. kan. dr Andrzej Oworuszko.
WAJ NA PODST. OPRAC. W. KOSTECKIEGO
PROGRAM UROCZYSTOŚCI JUBILEUSZOWYCH – 19 maja 2019 r.
12.30 – ingres księdza biskupa i powitanie gości
13.00 – uroczysta Msza św. z okazji jubileuszu transmitowana przez TV Polonia
Ok. 14.30 – agapa dla wszystkich uczestników liturgii i zaproszonych gości
15.45 – Koronka do Bożego Miłosierdzia
16.00 – koncert pieśni religijno-patriotycznych w wykonaniu dzieci i młodzieży ze Szkoły Podstawowej w Sobolewie
16.45 – historia parafii w obrazach – program artystyczny w wykonaniu Stowarzyszenia Klub Seniora „Pogodni”
17.30 – koncert rodzeństwa Czarneckich
18.00 – koncert ks. Stefana Ceberka
19.00 – modlitwa uwielbienia za dar jubileuszu
Waldemar Jaroń