Człowiek szczerej pokory
„Świętym jest każdy, kto spełni obowiązek swój na ziemi i będzie blisko Pana” – pisał wywodzący się ze Stoczka Łukowskiego bp A. P. Szelążek. Jak rozumieć te słowa w świetle formalnego otwarcia procesu beatyfikacyjnego bp. Szelążka?
Każdy człowiek na pewnym etapie swego życia zadaje sobie pytanie, jak żyć, aby być szczęśliwym. Świętość to droga do pełni szczęścia, którą możemy osiągnąć tylko w spotkaniu z Bogiem, naszym Panem i Stworzycielem. W celu zdobycia tego ideału, niektórzy porywają się na wielkie poświęcenia, heroiczne czyny, czasem nawet na męczeństwo. Podziwiamy ich, ale naśladowanie ich życia wydaje się niemożliwe dla nas. Jednak są i tacy, jak pewnie większość z nas, którzy poszukują szczęścia w zwykłych, prostych sprawach życia codziennego, pośród codziennych obowiązków i zmagań, jakie stawia przed nami życie. W tej perspektywie świętość ukazuje się nam w bliższym, bardziej dostępnym wymiarze właśnie poprzez życie i czyny ludzi podobnym nam.
Przykładem takiego (nie)zwykłego człowieka jest sługa Boży A. P. Szelążek, którego proces rozpoczął się 6 października w kościele św. Jakuba w Toruniu, gdzie spoczywają jego doczesne szczątki. Życie tego człowieka było przeniknięte Bożą obecnością, posługa kapłańska i biskupia – pełna oddania i poświęcenia, troska o ubogich i cierpiących – zawsze na pierwszym miejscu. Bp A.P. Szelążek przeżył 85 lat, pięknych i zarazem trudnych. ...
KL