Czy chcesz wyzdrowieć?
Jezus uzdrawia, ale nie zawsze - myślimy. Dlaczego? Chce, byśmy byli chorzy? Nie. Chce, byśmy uwierzyli, że może nas uzdrowić. Choć cierpienie i choroba są wpisane w nasze życie, to w ludzkiej naturze leży ucieczka przed nimi. Wierzący ratunku szukają u Boga: Msze św., modlitwy indywidualne, wspólnotowe, prośba o wstawiennictwo świętych, nowenny, kolejne pompejanki i… nic. Przygnieceni ciężarem doświadczenia zaczynamy się zastanawiać, czy uzdrowienie jest dzisiaj możliwe tak, jak dwa tysiące lat temu? A może modlitwa o zdrowie stoi w sprzeczności z pokornym przyjmowaniem woli Bożej? Z drugiej strony przecież sam Jezus zapytał paralityka nad sadzawką Betesda: „Chcesz wyzdrowieć?”. - A kto nie chce? - ciśnie się na usta. Tylko jak to osiągnąć?
Dobre i ludzkie
Modlitwy o uzdrowienie są trwałą praktyką w Kościele. Świadczą o tym Ewangelie i pełne wotów za otrzymane łaski sanktuaria. Instrukcję „Modlitwy w celu osiągnięcia uzdrowienia pochodzącego od Boga” opracował w 2000 r. kard. Joseph Ratzinger, wówczas prefekt Kongregacji Nauki Wiary. Podpisał ją Jan Paweł II. Dokument przypomina, iż „ojcowie Kościoła uważali za rzecz normalną, że wierzący prosi Boga nie tylko o zdrowie duszy, lecz także o zdrowie ciała”. Ponadto – jak wskazuje watykańska instrukcja – „choroba, jak i inne cierpienia ludzkie, stanowi uprzywilejowany moment modlitwy: czy to jako prośba o łaskę, aby przyjąć chorobę w świetle wiary i zgodzić się z wolą Bożą, czy również jako błaganie o otrzymanie uzdrowienia”, a „pragnienie chorego, aby otrzymać uzdrowienie, jest czymś dobrym i głęboko ludzkim, szczególnie kiedy wyraża się ono w ufnej modlitwie zwróconej do Boga i zakłada przyjęcie woli Bożej”.
Ktoś wyjął guz
Dowodem, że taka modlitwa przynosi owoce, a uzdrowienia są możliwe także dzisiaj, jest 38-letni Paweł Mazurek z Ulana. Kiedy był dzieckiem, zdiagnozowano u niego tzw. prymitywnego guza centralnego układu nerwowego. ...
Jolanta Krasnowska