Dopasować swoją wolę do woli Boga
Po prezentacji Instytutów Życia Konsekrowanego oraz Stowarzyszeń Życia Apostolskiego posługujących na terenie diecezji siedleckiej, biskup wygłosił katechezę, w której wyjaśnił, na czym polega dar życia konsekrowanego. Podczas Eucharystii odbył się również pierwszy w diecezji siedleckiej obrzęd konsekracji dziewic.
– Konsekracja to poświęcenie siebie Bogu, całkowite oddanie się Jemu do dyspozycji. Osoba konsekrowana, powierzając siebie Bogu, jednocześnie rezygnuje ze swojej woli. Zdolność dokonywania wyborów wyróżnia człowieka spośród innych stworzeń. To dzięki wolnej woli człowiek może wejść w relację z Bogiem i bliźnim. Po grzechu pierworodnym człowiek został oszukany i zaczął chcieć „po swojemu”, inaczej niż Bóg. Mając swoje poznanie dobra i zła, człowiek szuka potwierdzenia samego siebie i nie potrafi trwać w komunii i jedności z drugim. Życie konsekrowane to powrót do pierwotnego zamysłu Stwórcy, by wola człowieka została dopasowana do woli Boga – mówił pasterz Kościoła siedleckiego.
– W wezwaniu: „pójdź za Mną”, nie tyle chodzi o naśladowanie Jezusa, ile o przeniesienie ciężaru własnej egzystencji na Niego, aby móc pełnić wolę Ojca. Powołanie do życia konsekrowanego nie jest tylko kwestią zewnętrznej relacji, lecz egzystencji. Być z Chrystusem Oblubieńcem oznacza dzielić z Nim całe życie, przyjmować Jego styl myślenia i postępowania. Jeżeli moja wola całkowicie nie przylgnie do woli Boga, zacznę wchodzić w układ z diabłem. Zwycięstwo nad diabłem dokonuje się przez umieranie i przyjęcie krzyża. Kto godzi się na przekreślanie swojej woli przez drugiego, rezygnuje tym samym z własnego poznania dobra i zła oraz zaczyna odkrywać nową perspektywę życia: synowską relację z Ojcem. Jest to możliwe, gdyż najpierw sam Jezus tak się złączył z ludźmi, że wszedł z nimi we wspólnotę niepodzielnie aż do krzyża.
Źródło konsekracji znajduje się w sakramencie chrztu. Podczas chrztu zostaliśmy na zawsze złączeni z Chrystusem w Jego śmierci. Jeżeli zabraknie nam odniesienia do tajemnicy chrztu, może się okazać, że jako konsekrowani zapomnieliśmy, jak być chrześcijanami. Bogaty młodzieniec z Ewangelii zachowywał wszystkie przykazania, ale nie pozwolił, by Bóg zrealizował w Nim swój plan. Odszedł smutny nie dlatego, że bał się utraty swoich posiadłości, ale miał inną koncepcję życia niż Chrystus. Jezus przychodzi do nas w Eucharystii i nie daje nam „czegoś”, tylko składa w ofierze samego siebie. Jesteśmy wezwani, by w taki sam sposób dawać siebie drugiemu.
Następnie biskup siedlecki przewodniczył Eucharystii, podczas której osoby konsekrowane odnowiły swoje śluby. – Złożone przed laty śluby domagają się aktualizacji codziennie, wierności Bogu i przylgnięcia do Chrystusa w konkretnych sytuacjach. Niech wasza konsekracja będzie światłem na oświecenie pogan i chwałą ludu nowego Izraela, Kościoła – mówił w homilii pasterz Kościoła siedleckiego.
Podczas Eucharystii odbył się również pierwszy w diecezji siedleckiej obrzęd konsekracji dziewic. Pani Agnieszka Blicharz, pracująca na co dzień w tzw. Wiosce Dziecięcej, na ręce biskupa złożyła ślub czystości, przyjmując obrączkę oraz księgę liturgii godzin, na znak oblubieńczej miłości do Chrystusa i Kościoła.
Komentarze do liturgii opracował ks. Mirosław Sidoruk. Asystę przygotowali alumni Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Siedleckiej. Po zakończonej Eucharystii biskup spotkał się z osobami konsekrowanymi na wspólnej agapie w bursie.
Co mówi po konsekracji pani Blicharz? – Dzisiaj zostałam zaślubiona Chrystusowi. Do tej decyzji przygotowywałam się przez ostatnie dwa lata. Jestem bardzo wdzięczna księdzu biskupowi za okazaną mi pomoc, weryfikację mojego powołania i wszystkie rozmowy, które ze mną odbył. Wyrazy wdzięczności kieruję też do mojego proboszcza z parafii św. Teresy w Siedlcach, który towarzyszył mi duchowo, korygował błędne postawy i umacniał na drodze wierności Chrystusowi. Pracuję wśród dzieci, jestem tzw. mamą wioskową i głównie tam chcę nieść Jezusa Chrystusa.
A jak przeżyły dzień życia konsekrowanego siostry zakonne? – Jestem 21 lat w zgromadzeniu. Bardzo mnie poruszyły słowa księdza biskupa o konieczności umierania. Cały czas się tego uczę. Uświadomiłam sobie, że to Bóg daje mi siłę do rezygnacji z siebie, gdy moja miłość zostaje poddana próbie i oczyszczeniu przez bliźniego – mówiła s. Letancja. – Od 12 lat jestem w zgromadzeniu sióstr nazaretanek i pracuję w przedszkolu. Bardzo przeżyłam dzisiaj doświadczenie wspólnoty Kościoła podczas liturgii – dodała s. Marta. – Jestem ze zgromadzenia sióstr sercanek. Dzisiaj odżyła we mnie pierwsza miłość do Jezusa. Razem z Maryją, która wnosi Dziecię Jezus do świątyni, chcę wielbić Pana za to, co uczynił i czyni każdego dnia w moim życiu – mówiła s. Maria.
Na terenie diecezji siedleckiej działa 8 zgromadzeń męskich; 18 zgromadzeń żeńskich oraz 2 Instytuty Świeckie. Zgromadzenie „Jedność” pw. św. Teresy od Dzieciątka Jezus oraz Zgromadzenie Sióstr Benedyktynek Oblatek w Polsce. Więcej informacji na temat życia konsekrowanego można uzyskać na stronie internetowej: www.zyciezakonne.pl.
Dokumenty Kościoła wymieniają trzy warunki dopuszczenia kobiet żyjących w świecie do konsekracji: 1.) Nigdy nie zawierały małżeństwa ani nie żyły publicznie w stanie przeciwnym czystości; 2.) Według powszechnej opinii przez swój wiek, roztropność i obyczaje dają rękojmię, że wytrwają w życiu czystym oraz poświęconym służbie Kościołowi; 3.) Zostały dopuszczone do konsekracji przez biskupa diecezjalnego. Dekret Kongregacji Kultu Bożego z 31 marca 1970 r. podkreśla, że konsekracja dziewic należy do najcenniejszych skarbów rzymskiej liturgii. „Dziewictwo poświęcone Bogu, jako wzniosły dar, zostawił Jezus Chrystus swojej Oblubienicy w dziedzictwie. Stąd też dziewice od czasów apostolskich poświęcały swoją czystość Bogu i przez to stawały się ozdobą Kościoła – Mistycznego Ciała Chrystusa, niosąc mu wielką pomoc i wsparcie”.
ks. Mateusz Czubak