Duch Prawdy

Obecność jest jednym z wyrazów szacunku, troski i miłości, niejednokrotnie lekarstwem na lęk i zwątpienie.

Dzisiejsza Ewangelia pokazuje, jak Pan Jezus, do końca umiłowawszy swoich uczniów (por. J 13,1), podczas Ostatniej Wieczerzy mówi o obecności i daje swoim bliskim obietnicę posłania Ducha Świętego. Nie chce bowiem, odchodząc z tego świata, zostawić ich sierotami. Nie chce, aby się pogubili.
Gdy Pan Jezus zapowiada zesłanie Ducha Świętego, określa go różnymi terminami. Mówi o Nim „Paraklet” – z greckiego: adwokat, obrońca, pośrednik, doradca, wspomożyciel czy pocieszyciel – ktoś, kto staje w obronie oskarżanego i samotnego. Jezus akcentuje ponadto, że Duch Święty pochodzi od Boga Ojca i jest od Niego posłany. Duch Święty nazwany jest również świadkiem Jezusa – „On zaświadczy o Mnie” (J 15,26).
Jest jeszcze jedno, szczególne określenie Trzeciej Osoby Trójcy Świętej, którego Pan Jezus używa dwukrotnie: Duch Prawdy. Duch Święty, który mieszka w uczniach (por. J 14,17), pouczy ich o zmartwychwstaniu Jezusa i będzie ich prowadził wobec wielorakich trudności i wątpliwości. Mateusz w swojej Ewangelii przytacza słowa Jezusa, który zapewnia zatrwożonych uczniów: „kiedy was wydadzą, nie martwcie się o to, jak ani co macie mówić, gdyż nie wy będziecie mówili, lecz Duch Ojca waszego będzie mówił przez was” (Mt 10,19-20). Duch Święty zostaje przez Pana Jezusa nazwany Duchem Prawdy – w przeciwieństwie do szatana, który jest ojcem wszelkiego kłamstwa (por. J 8,44). Użyty tutaj grecki czasownik „hodegeo” oznaczający „prowadzić po drodze” (J 16,13) podkreśla wyraźnie, że Paraklet – niczym przewodnik na drodze – będzie wskazywał uczniom kierunek, prowadząc do głębszego poznania prawdy.
Katechizm Kościoła Katolickiego w nauce o Duchu Świętym cytuje jednego z wielkich teologów chrześcijaństwa, św. Grzegorza z Nazjanzu, który mówił, że: „Stary Testament głosił wyraźnie Ojca, Syna zaś bardzo niejasno. Nowy objawił Syna i pozwolił dostrzec Bóstwo Ducha. Teraz Duch mieszka pośród nas i udziela nam jaśniejszego widzenia samego siebie” (KKK 684).
Szukanie prawdy – nie subiektywnej, ale obiektywnej – jest nieustannym zadaniem każdego człowieka, aby nie żyć w iluzji i zakłamaniu, lecz by żyć pełnią człowieczeństwa. Jezus powiedział, że On jest Drogą, Prawdą i Życiem. Wybierajmy więc Jego, aby żyjąc w prawdzie, iść przez życie pewną i bezpieczną drogą. Aby żyć na wieki.

KS. MARIUSZ ŚWIDER