Duszpasterz

Doprowadził do wybudowania kopca upamiętniającego Henryka Sienkiewicza, ale to nie jedyne dzieło, dzięki któremu pamięć o ks. Antonim Kresie przetrwała do dzisiaj.

Ks. Antoni Kresa urodził się 19 stycznia 1895 r. w Miedniku koło Stoczka Węgrowskiego. Po ukończeniu gimnazjum wstąpił do seminarium w Płocku. Na ostatni rok teologii przeniósł się do seminarium lubelskiego. Natomiast po utworzeniu diecezji siedleckiej w 1918 r. zgłosił się do nowo utworzonego Seminarium Duchownego w Janowie Podlaskim. Święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1919 r. z rąk bp. Henryka Przeździeckiego. W 1920 r. rozpoczął studia w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, zakończone licencjatem w 1922 r. Dziekan Wydziału Teologicznego, w liście do ordynariusza podlaskiego zachęcał, by ks. Kresa podjął studia doktorskie, jednak bp. Przeździecki skierował go do pracy w seminarium diecezjalnym. W 1925 r. wyjechał na upragnione studia w Uniwersytecie Angelicum do Rzymu. W teczce osobowej, należącej do Archiwum Diecezji Siedleckiej, zachował się list do bp. Przeździeckiego, w którym z radością uzasadnia chęć kształcenia: „trzeba się wyżej nastrajać…”. W 1927 r. otrzymał stopień doktora św. teologii. Po powrocie z zagranicy, został ponownie mianowany profesorem SD w Janowie, a w grudniu – jego wicerektorem. W 1929 r. ks. Kresę mianowano najpierw wikariuszem, a później proboszczem parafii pw. św. Piotra i Pawła w Okrzei w dekanacie żelechowskim. ...

Monika Lipińska