Epidemia XXI wieku?
Maciek urodził się w 2010 r. i początkowo nic nie wskazywało na to, że będzie dzieckiem autystycznym. - Dostał osiem punktów w skali Apgar - mówi pani Beata, mama chłopca. Przez pierwsze miesiące rozwijał się prawidłowo. Był wesołym i radosnym dzieckiem. Do pewnego momentu... - Gdy miał półtora roku przeszedł infekcję zapalną z powikłaniami. Zaczął inaczej się zachowywać. Nie nawiązywał kontaktu wzrokowego. Nie wyciągał do nas rąk, gdy siedział w łóżeczku. Przestał mówić „mama”, „tata”. Nie reagował nawet na swoje imię. Synek powoli zapadał w swój własny, nieznany, niezrozumiały świat ciszy. Zaniepokojeni zaczęliśmy z mężem szukać informacji w internecie. Okazało się, że Maciek ma książkowe objawy autyzmu - opowiada pani Beata.
Autyzm to zaburzenie neurorozwojowe związane z nieprawidłową pracą mózgu. Objawy pojawiają się już przed ukończeniem przez dziecko pierwszego roku życia, ale stają się coraz bardziej wyraźne wraz z wiekiem. Zaburzenie to dotyczy głównie nieprawidłowości w zakresie rozwoju komunikacji, interakcji społecznych z dorosłymi i rówieśnikami oraz sztywnych, stereotypowych zachowań i wzorców aktywności.
Liczba dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu rośnie z roku na rok. – Można mówić o epidemii – stwierdza Przemysław Sowa z Fundacji Pomoc Autyzm. – Kiedy 12 lat temu zaczynałem pracę z takimi osobami, mówiło się, że autyzm dotyka jednego na 40 tys. chłopców. Dziewczynek z diagnozą autyzmu było wtedy czterokrotnie mniej. Obecnie jeden chłopiec z autyzmem przypada na 55 zdrowych, jedna dziewczynka na 88. W każdej prawie grupie w przedszkolu czy klasie w szkole znalazłoby się dziecko z diagnozą ze spektrum autyzmu (obejmującym autyzm dziecięcy, całościowe zaburzenia rozwoju i zespół Aspergera) lub choćby jego objawami – zwraca uwagę psycholog.
Nie do końca wiadomo, co tak naprawdę powoduje autyzm. – Naukowcy wskazują na pewne skłonności genetyczne, ale nie zostało to do końca zbadane. ...
HAH