Integracja sensoryczna (II)
W pierwszej kolejności kierowana jest do maluchów z trudnościami w uczeniu się (czytaniem, pisaniem, ortografią), ale z powodzeniem można stosować ją również w przypadku niepełnosprawności intelektualnej, ruchowej, autyzmu, Zespołu Aspergera, u dzieci z nadpobudliwością psychoruchową zwaną potocznie ADHD, z zaburzeniami uwagi ADD, mózgowym porażeniem, zespołem Downa.
Może być także wykorzystana jako forma profilaktyki ewentualnych trudności w uczeniu się oraz jako stymulacja rozwoju dzieci prawidłowo rozwijających się.
Nie u wszystkich dzieci przyczyną problemów w nauce, rozwoju lub zachowaniu jest zaburzona integracja sensoryczna. Są jednak wyraźne czynniki wskazujące na dysfunkcje integracji sensorycznej: nadmierna wrażliwość na różnego rodzaju bodźce (dotykowe, wzrokowe, słuchowe, węchowe oraz ruch). Dziecko nie lubi być przytulane, unika określonych rodzajów ubrań, narzeka na metki, przejawia wybiórcze preferencje żywieniowe, jest nadwrażliwe na pewne zapachy czy hałas (często zatyka uszy, samo hałasuje, mruczy), nie lubi mycia włosów, twarzy, obcinania paznokci, łatwo się rozprasza, wykazuje nadmierny lęk podczas zwykłych zabaw ruchowych, np. na placu zabaw. Z drugiej strony dzieci z dysfunkcjami w zakresie integracji sensorycznej może cechować zbyt mała wrażliwość/reaktywność na stymulację sensoryczną. Wówczas w przeciwieństwie do dziecka z nadwrażliwością, maluch ze zbyt słabą reaktywnością może poszukiwać intensywnych wrażeń sensorycznych, takich jak celowe uderzanie ciałem o przedmioty lub intensywne kręcenie się wokół własnej osi. Może ignorować ból czy być nieświadome zmian pozycji ciała. Dysfunkcje mogą dotyczyć również zbyt wysokiego lub zbyt niskiego poziomu aktywności ruchowej. Dziecko może być ciągle w ruchu, wiercić się w ławce, wstawać podczas lekcji, nie może usiedzieć w miejscu lub odwrotnie: być ospałe, wolno się uaktywniać, szybko męczyć, prowadzić siedzący tryb życia. Niektóre dzieci będą miały słabą równowagę, inne natomiast – olbrzymie trudności z nauczeniem się nowej czynności wymagającej koordynacji ruchowej. Problemy te mogą dotyczyć umiejętności z zakresu dużej lub małej motoryki. Miewają słabą precyzję ruchową – z trudnościami malują, wycinają, piszą: nie mieszczą się w liniach, piszą wolno, dodatkowo nieprawidłowo trzymają długopis, zdarza się, że przyjmują złą postawę przy biurku.
Często oprócz w/w objawów widoczne są opóźnienia w obszarze rozwoju mowy – mowa niewyraźna, z nieprawidłową intonacją. Dodatkowo słaba równowaga: dziecko jest niezdarne, często potyka się, przewraca. Słabo organizuje swoje zachowanie. Bywa impulsywne, może mieć problemy z przystosowaniem się do nowej sytuacji. Inne z kolei potrafi reagować agresywnie, wycofywać się lub być sfrustrowane, kiedy poniesie porażkę.
cdn.
Marta Kozaczuk