Już nie ma takich poetów
Wybór i recytacja wierszy oraz czytanie fragmentów prozy tego znakomitego poety z całym pietyzmem oddawało franciszkański charakter jego twórczości. Młodzi ludzie pięknie mówili słowami ks. Jana Twardowskiego o miłości, prawdzie, nadziei i wierze. Pochylenie się nad ludzkim losem, często pełnym ułomności, małych pragnień i błędów to odwieczne credo księdza Jana. Prosta forma, zwyczajny język, świat pełen przyrody – tej ożywionej i tej nieożywionej – i gdzieś pomiędzy człowiek oraz jego Stwórca to główne dominanty twórczości ks. Twardowskiego.
Wydobyć sens
Afirmacja świata, niezwykły witalizm, pochwała różnorodności przyrody oraz zaduma nad dziełem Boga cały czas były obecne w utworach prezentowanych przez adeptki i adeptów Siedleckiej Grupy Literackiej „Witraż”. Blisko 20 wykonawców, interesująca oprawa muzyczna i scenograficzna zostały nagrodzone wielką owacją przybyłych na spektakl miłośników literackiego słowa. Wśród niezwykle ciekawych prezentacji wyjątkową dykcją i dużą umiejętnością interpretacyjną wyróżniała się Barbara Maksymiuk.
Bardziej i mniej znane
Doboru utworów, opracowania tekstów oraz układu prezentacji dokonali: Barbara Maksymiuk, Monika Wołoch, Anna Wolińska, Paulina Przywuska, Natalia Świerczewska, Krzysztof Tomaszewski, Henryk Branica, Konrad Węsak i Adam Świerczewski. Recytowane wiersze były mniej znane publiczności, ale znalazły się wśród nich i te dobrze zapamiętane przez czytelników, jak: „Komańcza”, „Stare fotografie”, „Kubek”, „Jeśli miłość”, „O stale obecnych” czy „Pani Doktor”. Wśród fragmentów prozy czytano przede wszystkim te dotyczące miłości, jak „Miłość to mój temat” czy „Trudna miłość”.
Spektakl, który zaprezentowała siedlecka Grupa Literacka „Witraż”, kierowana przez K. Tomaszewskiego, z pewnością trafi do annałów ciekawych wydarzeń kulturalnych roku 2010.
MOIM ZDANIEM
Krzysztof Tomaszewski – Siedlecka Grupa Literacka „Witraż” CKiS
Przez wiele lat wydawało mi się, że znam dobrze zarówno twórczość księdza Jana, jak też ideowe przesłania jego prozy i wierszy. Trzeba było dwutygodniowej „Akademii Talentów”, którą SGL „Witraż” zrealizował pod koniec sierpnia br., by zmienić zdanie. Dlaczego? Zapewne dlatego, że stworzona została okazja, by wiersze i fragmenty prozy czytali, interpretowali i omawiali ludzie bardzo młodzi. Słuchając recytacji, a nade wszystko wsłuchując się w „poetyckie spory”, które stanowiły autentyczne tło spotkań warsztatowych, przyznać musiałem, że moi młodzi przyjaciele poeci lepiej odczytali przesłania ideowe twórczości księdza Jana. Wolni od „uczonych” analiz zawodowych krytyków literackich, opierając się o własną intuicję twórczą i doświadczenia życiowe, bez trudu dali się „uwieść” prostym prawdom, trafnym przesłaniom, kolorytowi, a przede wszystkim swoistej logice twórczej kapłana-poety.
Włodzimierz Korolczuk